Η ελονοσία είναι αρρώστια που προκαλείται από ειδικό παράσιτο όταν κατά κάποιο τρόπο μπει στο αίμα μας.
Είναι νόσος ενδημική στις περιοχές που υπάρχουν βάλτοι και έλη, αλλά και στις θερμές (τροπικές) περιοχές. Προέρχεται από ορισμένα παράσιτα (πλασμώδια) που μπαίνουν στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Τα παράσιτα αυτά τα ανακάλυψε το 1880 ο Γάλλος στρατιωτικός γιατρός Λαβεράν και φέρουν το όνομά του «Πλασμώδιο του Λαβεράν».
Μεταδίδεται μονάχα με το τσίμπημα των κουνουπιών και μάλιστα των θηλυκών «ανωφελών» κουνουπιών. Όταν τα ανωφελή κουνούπια τσιμπήσουν άρρωστο από ελονοσία, ρουφούν μαζί με το αίμα του και το πλασμώδιο του Λαβεράν, που έχει μέσα σ’ αυτό ο άρρωστος. Έτσι όταν τσιμπήσουν άλλον άνθρωπο υγιή, εισάγουν το πλασμώδιο που επωάσεται μέσα στο αίμα από 10-50 ημέρες ανάλογα με το είδος της ελονοσίας.
Μόλις τελειώσει η επώαση εκδηλώνεται η αρρώστια. Πρώτα ο άρρωστος νιώθει δυνατό ρίγος, έπειτα έρχεται ο πυρετικός παροξυσμός (υψηλός πυρετός) και τέλος παρατηρείται εφίδρωση, οπότε πέφτει και ο πυρετός,. Υπάρχουν τέσσερεις μορφές ελονοσίας: α) Καλοήθης τριταίος, β) Ωοειδής γ) Τεταρταίος και δ) Καλοήθης τριταίος
Ανάλογα με την μορφή της ελονοσίας οι εκδηλώσεις αυτές επαναλαμβάνονται σε συχνά ή αραιότερα χρονικά διαστήματα. Σε περίπτωση μη έγκαιρης θεραπείας της, γίνεται χρόνια προκαλεί επιπλοκές και εξασθενίζει τον οργανισμό. Δημιουργεί αναιμία, διόγκωση της σπλήνας, που σιγά-σιγά παθαίνει σοβαρές αλλοιώσεις.
Η καταπολέμησή της γίνεται με πολλά φάρμακα, κινίνη, πλασμωχίνη, παλουδρίνη, ατεμπρίνη κ ά. Όμως πιο αποτελεσματική είναι η καταπολέμηση της με την συστηματική εξόντωση των ανωφελών κουνουπιών, αποστράγγιση ελών, ψεκασμό με εντομοκτόνα κ ά.
Η ελονοσία υπήρξε μάστιγα της ανθρωπότητας, από τα πολύ παλιά ακόμη χρόνια. Οι χώρες που είχαν έλη πλήρωσαν την ελονοσία με χιλιάδες θύματα. Επανειλημμένα είχε δημιουργήσει θανατηφόρες επιδημίες και σε πολλές χώρες είχε ενδημήσει.
Στην Ελλάδα έκανε μεγάλη θραύση, αλλά καταπολεμήθηκε συστηματικά από το 1946-49 (ανθελονοσιακός αγώνας). Σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει ελονοσία, χρειάζεται όμως πάντα επαγρύπνηση, για την ομαδική και ατομική προφύλαξη κατά της ασθένειας.
Είναι νόσος ενδημική στις περιοχές που υπάρχουν βάλτοι και έλη, αλλά και στις θερμές (τροπικές) περιοχές. Προέρχεται από ορισμένα παράσιτα (πλασμώδια) που μπαίνουν στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Τα παράσιτα αυτά τα ανακάλυψε το 1880 ο Γάλλος στρατιωτικός γιατρός Λαβεράν και φέρουν το όνομά του «Πλασμώδιο του Λαβεράν».
Μεταδίδεται μονάχα με το τσίμπημα των κουνουπιών και μάλιστα των θηλυκών «ανωφελών» κουνουπιών. Όταν τα ανωφελή κουνούπια τσιμπήσουν άρρωστο από ελονοσία, ρουφούν μαζί με το αίμα του και το πλασμώδιο του Λαβεράν, που έχει μέσα σ’ αυτό ο άρρωστος. Έτσι όταν τσιμπήσουν άλλον άνθρωπο υγιή, εισάγουν το πλασμώδιο που επωάσεται μέσα στο αίμα από 10-50 ημέρες ανάλογα με το είδος της ελονοσίας.
Μόλις τελειώσει η επώαση εκδηλώνεται η αρρώστια. Πρώτα ο άρρωστος νιώθει δυνατό ρίγος, έπειτα έρχεται ο πυρετικός παροξυσμός (υψηλός πυρετός) και τέλος παρατηρείται εφίδρωση, οπότε πέφτει και ο πυρετός,. Υπάρχουν τέσσερεις μορφές ελονοσίας: α) Καλοήθης τριταίος, β) Ωοειδής γ) Τεταρταίος και δ) Καλοήθης τριταίος
Ανάλογα με την μορφή της ελονοσίας οι εκδηλώσεις αυτές επαναλαμβάνονται σε συχνά ή αραιότερα χρονικά διαστήματα. Σε περίπτωση μη έγκαιρης θεραπείας της, γίνεται χρόνια προκαλεί επιπλοκές και εξασθενίζει τον οργανισμό. Δημιουργεί αναιμία, διόγκωση της σπλήνας, που σιγά-σιγά παθαίνει σοβαρές αλλοιώσεις.
Η καταπολέμησή της γίνεται με πολλά φάρμακα, κινίνη, πλασμωχίνη, παλουδρίνη, ατεμπρίνη κ ά. Όμως πιο αποτελεσματική είναι η καταπολέμηση της με την συστηματική εξόντωση των ανωφελών κουνουπιών, αποστράγγιση ελών, ψεκασμό με εντομοκτόνα κ ά.
Η ελονοσία υπήρξε μάστιγα της ανθρωπότητας, από τα πολύ παλιά ακόμη χρόνια. Οι χώρες που είχαν έλη πλήρωσαν την ελονοσία με χιλιάδες θύματα. Επανειλημμένα είχε δημιουργήσει θανατηφόρες επιδημίες και σε πολλές χώρες είχε ενδημήσει.
Στην Ελλάδα έκανε μεγάλη θραύση, αλλά καταπολεμήθηκε συστηματικά από το 1946-49 (ανθελονοσιακός αγώνας). Σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει ελονοσία, χρειάζεται όμως πάντα επαγρύπνηση, για την ομαδική και ατομική προφύλαξη κατά της ασθένειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου