Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

1984: Πέθανε ο ηθοποιός Διονύσης Παπαγιανόπουλος, στα 72 του χρόνια


Γεννήθηκε το 1912 στο Διακοφτό Αχαΐας. Σπούδασε υποκριτική στην Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου κιόλας πρωτοεμφανίστηκε και παρέμεινε μέχρι το 1941 σε παρατάσεις όπως «Η Χάνελε πάει στον παράδεισο», «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», που μεταφέρθηκε και στην μεγάλη οθόνη, «Ζήτω η ζωή», «Λυσιστράτη» κ ά.
Συμμετείχε ακόμα σε πολλές ταινίες «Ματωμένα Χριστούγεννα», «Στέλλα», «Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα», «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», «Οι κυρίες της αυλής», «Τζένη-Τζένη», «Διπλοπενιές», «Γαμπρός από το Λονδίνο», «Ο αχόρταγος», «Γοργόνες και μάγκες», «Ένας ιππότης για την Βασούλα», «Η αρχόντισσα και ο αλήτης», «Το κανόνι και το αηδόνι» με την οποία τιμήθηκε το 1968 με το βραβείο Ελλήνων κριτικών, «Η νεράιδα και το παλικάρι», «Ο κύριος Πτέραρχος», «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά», «Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται» και το κύκνειο άσμα του το 1984 «Ταξίδι στα Κύθηρα». Συμμετείχε ακόμα στην τηλεοπτική σειρά «Λούνα Παρκ» όπου υποδυόταν ένα θυμόσοφο γέροντα.

1827: Η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, εξέλεξε τον Ιωάννη Καποδίστρια, πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας

1865: Δολοφονήθηκε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Αβραάμ Λίνκολν
Η ορκωμοσία για την δεύτερη θητεία του έγινε στις 4 Μαρτίου του 1865. Περίπου σαράντα μέρες αργότερα και ενώ παρακολουθούσε μια θεατρική παράσταση στην Ουάσιγκτον, στο Ford Theatre, μπήκε στο θεωρείο του ο ηθοποιός Τζον Μπουθ, που συμπαθούσε τους Νότιους και τον πυροβόλησε. Ο Λίνκολν έπεσε νεκρός. Ενταφιάστηκε στο Σπρινκφιλντ, όπου υψώθηκε μεγαλόπρεπο μνημείο του.

1912: Βυθίστηκε το πλοίο «Τιτανικός»
Το υπερσύγχρονο (για την εποχή του) βρετανικό υπερωκεάνιο «Τιτανικός» συγκρούστηκε μ’ ένα παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό στις 23:40. Τρεις ώρες αργότερα βυθίστηκε παρασέρνοντας στον βυθό 1500 ανθρώπους. Οι επιζώντες ήταν περίπου 700. Το 1997 γυρίστηκε ταινία από τον Τζέϊμς Κάμερον

1986: Πέθανε η Σιμόν ντε Μποβουάρ, Γαλλίδα συγγραφέας και φιλόσοφος
Γεννήθηκε στο Παρίσι στις 9 Ιανουαρίου του 1908 και σπούδασε στην Ecole Normale Superieure, όπου γνώρισε και τον σύντροφό της Ζαν Πωλ Σαρτρ.
Γνωστότερο έργο της το «Δεύτερο φύλο» που την κατέταξε και στην μετά το ’68 μητέρα του φεμινιστικού κινήματος. Άλλα έργα της: «L ‘Invitee», «Les Mandarins», «La Ceremony Des Adieux» (Η τελετή του αποχωρισμού).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου