Γεννήθηκε την 1 Ιανουαρίου του 1904 και μεγάλωσε στην Αθήνα, στο Θησείο. Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο γίνεται εντελώς τυχαία και ενώ εργαζόταν ως τεχνικός σκηνικών τον σπρώχνουν για πλάκα στην σκηνή. Τα καταφέρνει όμως τόσο καλά που αρχίζει να παίζει σαν ηθοποιός, το 1924 συμμετέχοντας στην παράσταση «Ερωτικές γκάφες», με τον θίασο Ζαφειρίου.
Ακολούθως συνεργάζεται μέχρι το 1928 σε οπερετικούς θιάσους και μετά σε επιθεωρησιακούς. Για χρόνια ήταν στέλεχος και καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Ακροπόλ. Ακόμα συνεργάστηκε με τον Γ. Μαυρέα, την Μ Νέζερ, τον Κ Χατζηχρήστο, σαν συνθιασάρχης με Ν. Ρίζο και την Γ Βασιλειάδου κ ά
Πλούσια όμως ήταν η κινηματογραφική δράση, όπου συμμετείχε σε περισσότερες από 70 ταινίες: «Μαρία Πενταγιώτισσα» (1929), «Η ωραία των Αθηνών» (1954), «Το αμαξάκι», «Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο», «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» (1957), «Ο θησαυρός του μακαρίτη» (1959), «Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα» (1960), «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός», «Όταν λείπει η γάτα» (1962), «Οι γαμπροί της Ευτυχίας» (1962), «Διπλοπενιές» (1966), «Ο πεθερόπληκτος» (1968), «Η αρχόντισσα κι ο αλήτης» (1970), που θα αποτελέσει και το κύκνειο άσμα του κ ά.
Ακόμα ερμήνευσε και τα τραγούδια: «Γαλλομαθής», «Η γυναίκα είναι μυστήριο», «Πίνω και δεν με μέλλει» (Οι μεθυσμένοι) σε οπερέτες και «Α! ρε παλιομισοφόρια» στην ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο».
Χαρακτηριστικοί έχουν μείνει οι αυτοσχεδιασμοί του σε ατάκες, καθώς ήταν τελείως αγράμματος και άλλοι του διάβαζαν τα σενάρια, αλλά και οι «μούτες» του (εκφράσεις του προσώπου), που έκανε. Πέθανε από καρδιακή ανακοπή στις 9 Μαρτίου του 1970
Ακολούθως συνεργάζεται μέχρι το 1928 σε οπερετικούς θιάσους και μετά σε επιθεωρησιακούς. Για χρόνια ήταν στέλεχος και καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Ακροπόλ. Ακόμα συνεργάστηκε με τον Γ. Μαυρέα, την Μ Νέζερ, τον Κ Χατζηχρήστο, σαν συνθιασάρχης με Ν. Ρίζο και την Γ Βασιλειάδου κ ά
Πλούσια όμως ήταν η κινηματογραφική δράση, όπου συμμετείχε σε περισσότερες από 70 ταινίες: «Μαρία Πενταγιώτισσα» (1929), «Η ωραία των Αθηνών» (1954), «Το αμαξάκι», «Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο», «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» (1957), «Ο θησαυρός του μακαρίτη» (1959), «Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα» (1960), «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός», «Όταν λείπει η γάτα» (1962), «Οι γαμπροί της Ευτυχίας» (1962), «Διπλοπενιές» (1966), «Ο πεθερόπληκτος» (1968), «Η αρχόντισσα κι ο αλήτης» (1970), που θα αποτελέσει και το κύκνειο άσμα του κ ά.
Ακόμα ερμήνευσε και τα τραγούδια: «Γαλλομαθής», «Η γυναίκα είναι μυστήριο», «Πίνω και δεν με μέλλει» (Οι μεθυσμένοι) σε οπερέτες και «Α! ρε παλιομισοφόρια» στην ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο».
Χαρακτηριστικοί έχουν μείνει οι αυτοσχεδιασμοί του σε ατάκες, καθώς ήταν τελείως αγράμματος και άλλοι του διάβαζαν τα σενάρια, αλλά και οι «μούτες» του (εκφράσεις του προσώπου), που έκανε. Πέθανε από καρδιακή ανακοπή στις 9 Μαρτίου του 1970
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου