Ποιήματα που μυρίζουν άνοιξη…

Με αφορμή ότι η σημερινή μέρα

είναι αφιερωμένη στην ποίηση

παραθέτουμε στίχους ποιημάτων

που υμνούν την άνοιξη, που «μπήκε» χθες:

«Την άνοιξη αν δεν την βρεις τη φτιάχνεις!» Οδ.Ελύτης.

«Άνοιξη η γειτονιά, κι η μέρα ζωγραφιά!

Πολύ ήταν να αξιωθώ παρόμοιαν ομορφιά…» (Τέλλος Άγρας)

«Πάλε ξυπνάει της άνοιξης τα αγέρι
Στην πλάση μυστικής αγάπης γλύκα…» (Λορέντζος Μαβίλης)

«Άνοιξη θρύψαλο μενεξεδί,

Άνοιξη χνούδι περιστέρας

Άνοιξη σκόνη μυριόχρωμη…» (Οδυσσέας Ελύτης)

«Η γλυκύτατη άνοιξη, με τ’ άνθη στολισμένη

Ροδοστεφανομένη, τη γη γλυκοτηράει…»   (Ι. Βηλαράς)

«Φούντωσε η άνοιξη και δω σε κάθε δέντρου κλώνο

Τα πάρκα λουλουδίσανε κι εκείνα…» (Μ. Πολυδούρη)

«Άνοιξη! Η φύση φοράει τα καλά της.

Πρασινίζει κι ευωδιάζειΟλάνθιστα λουλούδια

σκορπούν παντού άρωμα μεθυστικό…» (Στ. Γαλάνης)

«Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη…»

«…κι η φύσις ηύρε την καλή και την γλυκιά της ώρα…»Δ. Σολωμός

«Γεια σου, χαρά σου άνοιξη, χιλιοχαριτωμένη

Βασίλισσα των εποχών και καύχημα του πλάστη,

αν ήταν δώδεκα φορές να ‘ρχόσουνα το χρόνο…» (Χρ. Χρηστοβασίλης)