Χόρτα, άγρια χόρτα…

Με την γενική ονομασία χόρτα, στην διατροφή εννοούμε τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και υπάρχουν πάνω από 150 ποικιλίες βρώσιμων χόρτων, με την Κρήτη να διαθέτει τις περισσότερες ποικιλίες αλλά και τρόπους μαγειρέματος.

Ραδίκια, πικρά ή γλυκά, ήρεμα ή άγρια, ήταν ευρύτατα γνωστά από την αρχαιότητα και μάλιστα αναφέρονται ως βότανα σε πάπυρο της 4ης χιλιετηρίδας.Και έτσι αντιμετωπίζονται ως σήμερα σε πολλές περιοχές της χώρας μας και όχι άδικα, καθώς είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, C, E, φολικό οξύ, ασβέστιο, φώσφορο, ενώ είναι ότι καλύτερο για όσους κάνουν δίαιτα, καθώς έχουν ελάχιστες θερμίδες.

Αντίδια, ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τα ραδίκια, έχουν όμως πιο ήπια γεύση και διακρίνονται σε δυο κατηγορίες, τα κατσαρά και τα πλατύφυλλα. Συνοδεύουν πολύ ωραία το κρέας, φρικασέ.

Τα μυρώνια με την χαρακτηριστική επίγευση του γλυκάνισου, που στην Ελλάδα το ονομάζεται και σκαντζίκι ή ανδρίσκος, στην Αμερική «γκουρμέ μαϊντανός» και στην Γαλλία carfeuil, γίνεται πολύ ωραία σαλάτα, ενώ ταιριάζει πολύ με κατσικάκι ή ψάρι και δένει γευστικά σε χορτόπιτες με τα άλλα άγρια χόρτα και το σπανάκι.

Άλλα χόρτα της εποχής είναι καυκαλίθρες, ζοχοί, τσουκνίδες, λάπαθα ή λάπατα, σταμναγκάθι, πικραλίδα, βρούβα, στύφνο, ασκόλυμπρο, σέσκουλο, αγριομάρουλο, βερβερίκια, παπαρούνες