μες σε καπνούς και σε βρισιές
(απάνω στρίγκλιζε η λατέρνα)
όλ’ η παρέα πίναμ’ εψές
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
Ο Κώστας Γιαννακός όπως ήταν το πραγματικό του όνομα άνοιξε νέους
ορίζοντες δημιουργώντας μια δική του προσωπική σχολή στα περισσότερα είδη του
γραπτού λόγου ( ποίηση, χρονογράφημα, κριτική κλπ). Το έργο του διέπεται από
ανθρωπιά, λυρισμό αλλά και σαρκασμό. Ξεχωρίζουν, Ποιητικά: «Το φως που καίει», «Σκλάβοι
πολιορκημένοι», «Οι μοιραίοι», «Η μάνα του Χριστού», «Οι πόνοι της Παναγιάς», Πεζογραφήματα:
«Η αληθινή απολογία του Σωκράτη», «Το ημερολόγιο της Πηνελόπης», «Δικτάτορες»,
Μελέτες: «Αισθητικά» 2 τόμοι, «Ο Σολωμός χωρίς μεταφυσική», «Ζωντανοί άνθρωποι»
κ ά. Στίχοι του μελοποιήθηκαν από συνθέτες Μ. Θεοδωράκη, Ν. Μαμαγκάκη, Σ.
Κουγιουμτζή, Χ Λεοντή. Γ Σπανό κ ά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου