«…Αγάπησαν άλλοι φλουριά,
άλλοι να τρέχουν με βεριά
και με αψηλά καπέλα
χωρίς δουλειά. Τι τρέλα…»
Ο Γεώργιος Μιχαήλ Σύρμας ή
Μιχαηλίδης, όπως είναι το πραγματικό όνομά του θεωρείται ο πρόδρομος του
νεοελληνικού διηγήματος. Παρόλο που έγραφε στην καθαρεύουσα, τα διηγήματά του
διακρίνονται για την ζωντάνια στην αφήγηση και την βαθιά ψυχολογία των ηρώων
του. Τα πιο χαρακτηριστικά διηγήματά του είναι: «Ποιος είναι ο φονεύς του
αδελφού μου», «Το μόνον της ζωής μου ταξίδι», «Μοσκώβ Σελίμ», «Το αμάρτημα της
μητρός μου». Ποιητικά έργα: «Βοσπορίδες Αύραι», «Ατθίδες Αύραι», «Κόρδος»,
«Παιδικά τραγούδια», ενώ έγραψε ακόμα και αξιόλογες μελέτες, όπως «Η φιλοσοφία
παρά Πλωτίνο», «Ψυχολογία, λογική», ένα δοκίμιο για τον Ίψεν, άρθρα κ ά Προσεβλήθη
από φρενίρη νόσο και κλείστηκε στο Δρομοκαϊτειο Ψυχιατρείο για τέσσερα χρόνια,
όπου και πέθανε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου