«Καλώς το που ήρθε το άφωτο βραδάκι
έτσι απαλό σαν χάδι να μ’ αγγίξει
και τη σκέψη μου αγάλια να τραβήξει
στο σκοτεινό στ’ ατέλειωτο δρομάκι…»
Αντιλεγόμενη γυναικεία μορφή της ελληνικής ποίησης, ίσως και
λόγω του τρόπου ζωής της, τολμηρός για της εποχή της. Ο άτυχος και τραγικός
δεσμός της με τον αυτόχειρα ποιητή Κ. Καριωτάκη και η άστατη ζωή της, στην
Αθήνα και το Παρίσι, έφθειραν την υγεία της και την οδήγησαν στον πρόωρο θάνατό
της. Έγραψε ποιητικές συλλογές «Οι
τρίλιες που σβήνουν», «Ηχώ και χάος», πεζογράφημα «Ο πόνος της μάνας» μια
νουβέλα, ενώ έχουν εκδοθεί και τα ημερολόγια
της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου