2005: Πέθανε ο Μιχάλης Γενίτσαρης, ρεμπέτης

Γεννήθηκε το 1917 στον Πειραιά. Από νεαρή ηλικία  μαγεύτηκε από τον ήχο του μπουζουκιού που άκουσε σε μια ταβέρνα  και έτσι άρχισε να παίζει μπουζούκι (αυτοδίδακτος), να τραγουδάει αλλά και να γράφει τα δικά του ρεμπέτικα τραγούδια, σε μια εποχή πολύ δύσκολη, όπου όλοι κατέκριναν το μπουζούκι και τους ρεμπέτες. Συνεργάστηκε με όλα τα μεγάλα ονόματα του ρεμπέτικου της εποχής, Γ. Μπάτη, Μ. Βαμβακάρη, Στ. Παγιουμτζή, Μαρίκα Νίνου Γ. Παπαϊωάννου, σε τραγούδια που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία «Εγώ μάγκας φαινόμουνα», «Της φυλακής ο πλάτανος». Στα χρόνια της κατοχής, συνεχίζει να γράφει τραγούδια, που χαρακτηρίζουν το κλίμα, την κατάσταση και της συνθήκες της εποχής εκείνης: «Ο σαλταδόρος» (1942), τραγούδι εμβληματικό και βιωματικό, «Επιδρομή στον Πειραιά» περιγράφει τον βομβαρδισμό του Πειραιά, «Οι μαυραγορίτες (1942), αναφέρεται στην μαύρη αγορά, «Ένας λεβέντης έσβησε» (Άρης Βελουχιώτης)(1945), «Στέλιος Καρδάρας» για έναν φίλο του που εκτελέστηκε από της Γερμανούς κ ά Μετά τον πόλεμο, συνεχίζει να γράφει πιο λαϊκά τραγούδια, της «Δάσκαλε που δίδασκες» (1962), «Στο κατώφλι το δικό σου» (1968), «Ο Δημητράκης ο ψαράς» (1975), που ερμηνεύονται από τον Χρηστάκη, Σπ. Ζαγοραίο, Λ. Μπουρνέλη. Τα τελευταία χρόνια, ο κόσμος γνωρίζει τα τραγούδια του, από επανεκτελέσεις από νεότερους καλλιτέχνες.
Πηγή: Kleiditousol.blogspot.com Συντάκτης: Χάρης Κόντος