1992: Πέθανε ο Νίκος Γκάτσος

Γεννήθηκε στην Ασέα Αρκαδίας το 1915. Υπήρξε ο κατ’ εξοχήν εκφραστής του ελληνικού ποιητικού υπερρεαλισμού, με την μοναδική ποιητική συλλογή του «Αμοργός», ενώ καθιερώθηκε ως κορυφαίος στιχουργός της ελληνικής έντεχνης μουσικής. Στίχοι του μελοποιήθηκαν από τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Μ. Θεοδωράκη, τον Στ. Ξαρχάκο, τον Δ. Μούτση, τον Χρ.Χάλαρη κ.ά. «Αθανασία», «Ρεμπέτικο», «Πήρες τον μεγάλο δρόμο», «Πορνογραφία», «Η μικρή Ραλλού», «Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου». Αλλά και σαν μεταφραστής παρέμεινε αξεπέραστος. Οι μεταφράσεις του, κυρίως για το Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης, έχουν μείνει κλασσικές, «Ματωμένος γάμος», «Το σπίτι της Μπερνάλντα Άλμπα» του Λόρκα, «Ο πατέρας» του Στρίνμπεργκ, «Ταξίδι μακριάς μέρας μέσα στην νύχτα» του Ο’ Νηλ. Συνεργαζόμενος με την Ελληνική Ραδιοφωνία σκηνοθέτησε θεατρικά έργα.

Απόσπασμα από την «Αθανασία» που μελοποίησε ο Μ. Χατζηδάκις

«Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά

δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά
Σ’ αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές
κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τούς χάρισες ποτές

Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά
μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψαμε βαθιά
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς
Ομορφονιά, που δε σε κέρδισε κανείς…»