Η μάχη του Γρανικού ποταμού

Ο Αλέξανδρος την άνοιξη του 334 π Χ με 30.000 πεζούς και 5.000 ιππείς πέρασε τον Ελλήσποντο και εισέβαλε στο περσικό κράτος. Οι Πέρσες σατράπες της Μικράς Ασίας κατά διαταγή του βασιλιά Δαρείου τον περίμεναν με 60.000 ιππείς και άλλους τόσους πεζούς στην ανατολική όχθη του Γρανικού. Είχαν παρατάξει κατά μήκος του ποταμού το ιππικό τους, πίσω δε από αυτό και πάνω στα γύρω υψώματα το πεζικό. Ο Αλέξανδρος χώρισε το στράτευμα του σε δυο φάλαγγες. Ο Παρμενίων μόλις είδε την πολλαπλάσια δύναμη των Περσών, συμβούλευσε τον Αλέξανδρο να αναβάλει για την επόμενη την διάβαση του ποταμού. Όμως εκείνος διέταξε αμέσως επίθεση γιατί δεν ήθελε να ανακόψει την ορμή του στρατού του, με αναβολές και δισταγμούς. Μόλις ήχησαν οι σάλπιγγες οι δυο φάλαγγες όρμισαν με ορμή και ενθουσιασμό προς τον ποταμό. Ο Αλέξανδρος μπήκε πρώτος ακριβώς απέναντι από το αριστερό των Περσών και είχε στην φάλαγγα του λοξή διάταξη προς τ’ αριστερά, ώστε καθώς θα προχωρούν μεσ’ στα νερά και θα τους σπρώχνει και το ρεύμα του ποταμού να βρεθούν, όταν θα φτάσουν στην απέναντι όχθη, παραταγμένοι ακριβώς απέναντι από την περσική παράταξη. Στην αρχή η μάχη ήταν σκληρή για τους Έλληνες και λόγω υπέρτερων δυνάμεων, αλλά και λόγω πλεονεκτικότερης θέσης των Περσών. Ο Αλέξανδρος μάχεται στην πρώτη γραμμή. Κάποια στιγμή μάλιστα κινδύνεψε να σκοτωθεί. Ο Πέρσης στρατηγός Σπιθριδάτης, που βρέθηκε πίσω του, σηκώνει το σπαθί του και ετοιμάζεται να τον χτυπήσει στο κεφάλι. Ο Κλείτος όμως, ο στρατηγός του Αλέξανδρου, προφταίνει και του κόβει το χέρι. Οι απώλειες των Περσών ήταν πολύ μεγάλες. Η νίκη των Ελλήνων στον Γρανικό ποταμό, ήταν αποφασιστικής σημασίας, για την προέλαση τους στην Ασία.