1892: Πέθανε ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής, πολιτικός, λόγιος και διπλωμάτης

Γεννήθηκε το 1809 στην Κωνσταντινούπολη από αρχοντική φαναριώτικη οικογένεια.
Σε ηλικία 9 ετών ήταν μαθητής του Διδασκάλου Γενναδίου στο Βουκουρέστι.
Σπούδασε στην Οδησσό και ύστερα στην στρατιωτική σχολή του Μονάχου. Το 1829 γύρισε στην Ελλάδα και υπηρέτησε ως αξιωματικός του Πυροβολικού, γρήγορα όμως παραιτήθηκε. Αργότερα έγινε τμηματάρχης του Υπουργείου Παιδείας, διευθυντής του Βασιλικού Τυπογραφείου και σύμβουλος του Υπουργού Εσωτερικών Οργάνωσε την Μέση και την Ανώτερη εκπαίδευση. Το 1844 έγινε καθηγητής της αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Το 1856 έγινε υπουργός των εξωτερικών και με δικές του ενέργειες ιδρύθηκε το Ζάππειο, το Αστεροσκοπείο και η Ακαδημία Αθηνών. Με εράνους που έκανε ανάμεσα στους Έλληνες της Πετρούπολης, ιδρύθηκε το Βρεφοκομείο της Αθήνας. Υπηρέτησε ως πρεσβευτής στην Ουάσιγκτον, στο Παρίσι και στην Κωνσταντινούπολη και μαζί με τον Θεόδωρο Δεληγιάννη και τον Άγγελο Βλάχο αντιπροσώπευσε την Ελλάδα το 1878 στο συνέδριο του Βερολίνου. Ταυτόχρονα όμως με την πολιτική και διπλωματική του σταδιοδρομία δεν έπαψε να καταγίνεται με την λογοτεχνία και την φιλολογία γενικότερα, θεωρούμενος ως ο πατριάρχης της φαναριώτικης ποίησης και ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του ρομαντισμού στην Ελλάδα.
Έγραψε ποιήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, κριτικές, λεξικά, εγχειρίδια κ ά.
Έργα του: «Λεξικό της ελληνικής αρχαιολογίας», «Ιστορία της αρχαίας καλλιτεχνίας», «Τριάκοντα τύραννοι», «Φροσύνη», «Του Κουτρούλη ο γάμος» κ ά