1982: Πέθανε ο Ευάγγελος Παπανούτσος, διανοητής, φιλόσοφος και μεταρρυθμιστής της ελληνικής γλώσσας

Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 27 Ιουλίου του 1900, με καταγωγή από το Σοπωτό (Αχαΐας). Φοίτησε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και με υποτροφία έκανε μεταπτυχιακό στην Γαλλία και στην Γερμανία, όπου διετέλεσε και διδάκτορας στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Τίμπεγκεν. Στην Ελλάδα δίδαξε σ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, το 1964 χρημάτισε Γεν. Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, το 1974 εκλέχθηκε βουλευτής με το κόμμα της Ένωσης Κέντρου και το 1980 αναγορεύθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Διετέλεσε ακόμα διευθυντής του περιοδικού «Παιδεία» την περίοδο 1946-61, όπου εξέδωσε 100 τόμους αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. Δίδαξε ακόμα φιλοσοφία, παιδαγωγικά και ψυχολογία στον μορφωτικό σύλλογο «Αθήναιον». Μεγάλη όμως και η συμβολή του στην διαμόρφωση της ελληνικής εκπαίδευσης, όπου εισήγαγε την δημοτική γλώσσα, διαχώρισε την μέση εκπαίδευση στις βαθμίδες του Γυμνασίου και του Λυκείου κ ά. Σημαντικό είναι και το συγγραφικό του έργο: «Περί ηθικής», «Περί τέχνης», «Νεοελληνική φιλοσοφία», «Γνωσιολογία», «Η ελευθερία της βουλήσεως», «Ο λόγος και ο άνθρωπος», «Λογική», «Τριλογία του πνεύματος», «Αμερική» κ ά.