Κάλαντα και Έθιμα του Λαζάρου

«Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα.
Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου…»

Η γιορτή του Λαζάρου έχει δισυπόστατη έννοια καθώς θεωρείται μέρα της ζωής και του θανάτου και γιορτάζεται με διάφορα έθιμα γενικά ή τοπικά. Σε πολλά μέρη δεν κάνουν δουλειές στα χωράφια καθώς πίστευαν  ότι έπιαναν θα μαραινόταν, ή ακόμα δεν το έφερναν  στο σπίτι γιατί κατά μια έννοια έφερναν μαζί και τον θάνατο. Υπάρχει όμως και η έννοια της νίκης του Χριστού στον θάνατο. Ακόμα για την ημέρα του Λαζάρου οι νοικοκυρές έπλαθαν ειδικά κουλουράκια τα «λαζαράκια», «λαζάρηδες», ή «λαζαρούδια». Το σχήμα τους ανάγει σε άνθρωπο που είναι σαβανωμένος (με σταυρωμένα χέρια), όπως αποτυπώνεται ο Λάζαρος στις εικόνες. Ανάλογα την περιοχή της χώρας και τα υλικά που προσθέτουν στην ζύμη και στην γέμιση, σταφίδες, καρύδια, αμύγδαλα, μέλι κ ά. Για την ημέρα του Λαζάρου υπάρχουν ειδικά κάλαντα που ως επί το πλείστον τραγουδιούνται από γυναίκες, που τις ονόμαζαν «Λαζαρίνες» ή «Λαζαρίτσες». Το φιλοδώρημα για τα κάλαντα ήταν εκτός από λεφτά, καλούδια, αλλά και αυγά. Χαρακτηριστική έκφραση για τους τσιγκούνηδες «δεν δίνει ούτε αυγά του Λαζάρου».