1825: Η μάχη στο Μανιάκι και ο θάνατος του Παπαφλέσσα

Το 1825 ο Ιμπραήμ αποβιβάζεται στην Μεσσηνία. Ο Γρηγόριος Δικαίος Φλέσσας ή Παπαφλέσσας, τότε ήταν υπουργός των Εσωτερικών και ο Κολοκοτρώνης και άλλοι αγωνιστές βρίσκονταν στην φυλακή λόγω της εμφύλιας διαμάχης που είχε προηγηθεί. Ο Παπαφλέσσας διαβλέποντας τον κίνδυνο που διέτρεχε η επανάσταση ζήτησε σαν υπουργός την αποφυλάκιση τους αλλά δεν εισακούστηκε. Καθώς ο χρόνος έτρεχε,  αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει ο ίδιος τον Ιμπραήμ. Περνά από την Καλαμάτα, μαζεύει όσα παλικάρια μπορεί και τραβάει για την Πύλο. Έφτασε στην Πολιανή και ταμπουρώθηκε με 600 άνδρες, στα 3 υψώματα μεταξύ Μανιακίου και Παιδεμένων, γνωστά σήμερα σαν «Ταμπούρια του Παπαφλέσσα».Την νύχτα ο Παπαφλέσσας, έβαλε και άναψαν πολλές φωτιές για να φαίνεται ότι έχει πολλούς υπερασπιστές, ενώ γύριζε από ταμπούρι σε ταμπούρι εμψυχώνοντας τους συναγωνιστές του. Η μάχη στο Μανιάκι είναι άνιση, καθώς οι δυνάμεις του εχθρού υπερτερούν κατά πολύ. Οι Έλληνες μάχονται ηρωικά και πέφτουν ο ένας μετά τον άλλον. Ο Παπαφλέσσας βέβαιος για το τέλος του μένει εκεί και πολεμάει, ώσπου σωριάζεται κι αυτός νεκρός. Ο νικητής Ιμπραήμ, μετά την μάχη προστάζει να τον βρουν ανάμεσα στους νεκρούς. Τον πλένουν και τον στήνουν σ’ ένα δένδρο. Ο Ιμπραήμ τον αγκαλιάζει, τον φιλάει και του αποδίδει τιμές για την γενναιότητά του.