Άγιες μέρες

Οι άγιες μέρες έφτασαν και το πνεύμα των Χριστουγέννων κάνει βόλτες γύρω μας.

Κάποιοι από εμάς το βλέπουμε άλλοι πάλι ακόμη και με γυαλιά εξακολουθούν να βλέπουν θαμπά ή να μη βλέπουν τίποτα. Από τη μια η καλοκαιρία που μέχρι προχθές μας θύμιζε άνοιξη, από τη άλλη η κρίση οι οικονομική αλλά και η εργασιακή δεν έχουν αφήσει μεγάλα περιθώρια για εορταστικό κλίμα.

Εδώ όμως είναι που πρέπει να πατήσουμε πόδι στη μέτρια διάθεση μας, να βάλουμε νερό στο κρασί μας και να διώξουμε τη απαισιοδοξία μας, να κάνουμε μια βόλτα στα μαγαζιά, να δούμε στολισμένες βιτρίνες, Αϊ Βασίληδες να λένε χαμογελαστά και μερικές φορές αστεία τα κάλαντα, να δούμε λαμπιόνια, στολισμένα δέντρα να αλλάξουμε διάθεση, να μπούμε στο γιορτινό κλίμα έστω και με το ζόρι. Μπορεί βέβαια οι περισσότεροι να μη μπορούμε να αγοράσουμε τίποτα από όσα θα θέλαμε, σίγουρα όμως μπορούμε να τα χαζέψουμε στις βιτρίνες και να
χαμογελάσουμε με ανιματέρ του δρόμου.

Αυτό όμως που δε θα πρέπει να παραβλέψουμε στις φετινές γιορτές είναι τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, κάποιους θείους, που πριν λίγα χρόνια παίζαμε μαζί τους και τώρα είναι ανήμποροι, κάποιους ανθρώπους της διπλανής πόρτας που ξέρουμε ότι είναι κατάκοιτοι.

Είναι αυτοί που χρειάζονται περισσότερο από το καθένα μας αγάπη, χαμόγελο, στοργή. Μια καλή κουβέντα μια ζεστή αγκαλιά και λίγο από το χρόνο μας θα τους δώσει χαρά. Και ξέρετε και κάτι αυτοί οι άνθρωποι έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να λένε ευχαριστώ και αυτός δεν είναι άλλος από τις καλοσυνάτες ευχές τους γεμάτες αγάπη. Ας τους κάνουμε μια επίσκεψη ας τους τηλεφωνήσουμε μέρες που είναι!!

Κατερίνα Καψοκαβάδη