Ο Ευστράτιος Σταματελόπουλος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στην Συκαμιά Λέσβου στις 30 Ιουνίου του 1890. Τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Μυτιλήνη. Το 1912 ερχόμενος στην Αθήνα γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, ενώ παράλληλα εργαζόταν σε εφημερίδες και περιοδικά.
Όταν κηρύχτηκε ο Βαλκανικός πόλεμος (1912) διέκοψε τις σπουδές του και πήγε εθελοντής. Από τότε ως το 1922 παίρνει μέρος σ’ όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις, Βαλκανικούς, Α΄ παγκόσμιος πόλεμος, Μικρασιατική καταστροφή, ενώ πληγώθηκε επανειλημμένα. Στην μακρόχρονη αυτή πολεμική ζωή έχει τις ρίζες του κι ένα μεγάλο μέρος από το έργο του Μυριβήλη. Στο περίφημο μυθιστόρημά του «Η ζωή εν τάφω» που εκδόθηκε το 1914, δίνεται έντονα το δράμα του πολέμου, η χαρά της ζωής και ο ανθρωπισμός.
Έγραψε μυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα, δοκίμια, ποιήματα και ένα μυθιστόρημα για παιδιά με τον τίτλο «Αργοναύτης». Το έργο διακρίνεται για την υψηλή πνοή, το προσωπικό γλαφυρό ύφος, την έντονη φυσιολατρία, ενώ πολλά από τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες
Έργα του: «Ο Βασίλης ο αρβανίτης», «Το πράσινο βιβλίο», «Το κόκκινο βιβλίο», «Το γαλάζιο βιβλίο», που το 1940 τιμήθηκε με το Κρατικό βραβείο πεζογραφίας, «Η Παναγιά η γοργόνα», «Ο Παν», «Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια», που μεταφέρθηκε και στην μικρή οθόνη από τον Κώστα Αριστόπουλο, «Τα παγανά» «Το μυθιστόρημα των τεσσάρων» (Βενέζης, Καραγάτσης, Μυριβήλης και Τερζάκης) κ ά.
Επίσης συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά στην Αθήνα, «Καθημερινή», «Ακρόπολις», «Το Ναυτικό μας», ενώ εξέδιδε το διάστημα που ήταν στην Λέσβο δύο εφημερίδες, την «Καμπάνα» (1923-1924) και τον «Ταχυδρόμο».
Από το 1938 ως το 1955 εργαζόταν στη βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, ενώ διετέλεσε Διευθυντής Προγράμματος στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, από το 1946 έως το 1950. Το 1958 εκλέγεται τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Είχε προταθεί 2 φορές για το Νόμπελ λογοτεχνίας. Πέθανε έπειτα από μακροχρόνια αρρώστια, σε ηλικία 79 ετών, στις 19 Ιουλίου του 1969
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου