Επειδή «Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι»
και πριν γίνουν «Περσινά ξυνά σταφύλια»
«Τα μαζεύουμε και ας είναι ρόγες», σημειώνοντας
«Ότι τα σταφύλια τα ψηλά είναι λίγα και καλά» και
στην κατάλληλη εποχή, όπως λέει και η παροιμία
«Τον Σεπτέμβρη τα σταφύλια τον Οκτώβρη τα κουδούνια»
Ιστορία
Το σταφύλι είναι ο καρπός του αμπελιού, γνωστό από την αρχαιότητα
με αναφορά στην Βίβλο, αλλά και στην Παλιά Διαθήκη ως το πρώτο φυτό που
καλλιέργησε ο άνθρωπος. Αναφέρεται και στα Ομηρικά έπη τόσο στην Ιλιάδα όσο και
στην Οδύσσεια, ενώ απεικονίζεται σε τοιχογραφίες και αγάλματα, με χαρακτηριστικότερο
το άγαλμα του Φειδία στην Ολυμπία που αναπαριστά τον Ερμή που στην αγκαλιά του
κρατάει τον μικρό Διόνυσο, με ένα τσαμπί σταφύλι στο χέρι
Ποικιλίες
Υπάρχουν πάνω από 3000 ποικιλίες σταφυλιών, από τις οποίες
40-50 καταναλώνονται ως επιτραπέζιες, για την παραγωγή σταφίδας ή για μαγειρική
χρήση, οι υπόλοιπες χρησιμοποιούνται για την παραγωγή μούστου-κρασιού, ξυδιού,
πετιμεζιού. Υπάρχουν ακόμα κατηγορίες ως προς το χρώμα (λευκά, κόκκινα, ροζέ,
μπλε-μοβ), με μικρές ή μεγάλες ρώγες, με κουκούτσια ή χωρίς, αλλά και διάφορες
τοπικές ποικιλίες.
Θρεπτική αξία
Η περιεκτικότητά του σταφυλιού σε νερό είναι στο 80% με 70
θερμίδες ανά 100 γραμμάρια. Περιέχει βιταμίνες Α, Β6, και C, σίδηρο, μαγνήσιο,
κάλιο, χαλκό, ασβέστιο, οργανικά οξέα (μηλικό και τρυγικό) και ακόμα γλυκόζη
και φρουκτόζη, από τις γλυκαντικές του ύλες.
Μαγειρική
Στην διατροφή μας, μέσω της μαγειρικής χρησιμοποιούμε σχεδόν
όλα τα μέρη του φυτού της αμπέλου. Όταν είναι τρυφερά τα βλαστάρια του σε
εύγευστες και υγιεινές σαλάτες, τα φύλλα του για να γεμίσουμε ντολμαδάκια, το
σταφύλι το τρώμε σαν φρούτο, αλλά το φτιάχνουμε και γλυκό, το ξερό σταφύλι σαν
σταφίδα, τον φρέσκο μούστο για την κατασκευή γλυκών μουσταλευριά,
μουστοκούλουρα, σουτζούκια, χαϊμαλιά, αλλά και πετιμέζι, μετά την ζύμωση του
μούστου, το πίνουμε σαν κρασί και τέλος το περίσσιο κρασί το κάνουμε ξύδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου