Έφυγε η Δούκισσα

Φτωχότερο το λαϊκό μας τραγούδι, σήμερα τα ξημερώματα σε νοσοκομείο της Αθήνας έχασε την πολύχρονη μάχη με την επάρατη νόσο σε ηλικία 69 ετών η μεγάλη κυρία, Δούκισσα Φωταρά.

Γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου του 1941 στο Πασαλιμάνι του Πειραιά και ξεκίνησε από μικρή ηλικία, στο χορό, στο τραγούδι και στο χώρο των ηχογραφήσεων. Ερμήνευσε τραγούδια καταξιωμένων δημιουργών, όπως "Θέλω τα όπα μου", "Το μωρό", «Παίζεις με την φλόγα». «Ατάκα κι επιτόπου» «Φιλάκια ...στα χειλάκια», «Θέλεις να πεθάνω», «Φωτιά στα σαββατόβραδα» «Παντρεμένοι κι οι δυο» τα οποία έγιναν μεγάλες διαχρονικές επιτυχίες. Υπηρέτησε αδιάκοπα τον καλλιτεχνικό χώρο του τόπου μας και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό. Η κηδεία της θα γίνει το Σάββατο από το Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

Από πού κατάγεστε;
Εγώ είμαι γέννημα θρέμμα Πειραιώτισσα, αλλά η καταγωγή μου είναι από τα Δωδεκάνησα, γι αυτό και τ’ όνομά μου είναι Δούκισσα, εκεί το έχουν σαν προόνομα και έτσι είμαι βαφτισμένη

Πότε πρωτοασχοληθήκατε με το τραγούδι;
Ξεκίνησα μικρή 12 χρονών σαν ταλέντο στην γειτονιά μου, πήρα το πρώτο βραβείο και με κράτησαν το καλοκαίρι. Βγήκα σαν χορεύτρια, στην συνέχεια είπα μερικά τραγουδάκια, άρεσε η φωνή μου, έκοψα το χορό κι άρχισα να τραγουδώ.

Σας βοήθησε κάποιος μεγάλος;
Όχι, δεν με βοήθησε κανένας, μόνη μου προσπαθούσα με συνοδεία την γιαγιά μου κάθε βράδυ, μπήκα σε δισκογραφική εταιρεία, έκανα κάποια τραγούδια χωρίς μεγάλη επιτυχία τότε…

Υπήρχαν δυσκολίες στο επάγγελμα τότε;
Έβρισκα δουλίτσες, γιατί το έκανα και για βιοποριστικούς λόγους το επάγγελμα και σιγά-σιγά προσπαθούσα κι ανέβαινα τα σκαλιά και στην πορεία άρχισαν τα μεγάλα σουξέ.

Ποιος ήταν ο πρώτος σας δίσκος;
Όταν ήμουν 13 χρονών, έκανα ένα πρώτο δίσκο στην Κολούμπια, με τον συχωρεμένο τον Στέλιο Χρυσίνη τον συνθέτη, «Με την κοπέλα π’ αγαπώ» και με συνόδευε το Τρίο Γκρέκο. Δεν είχε επιτυχία γιατί στην άλλη πλευρά ήταν ο «Δεσμοφύλακας» του Στέλιου Καζαντζίδη κα μ’ έφαγε. Αλλά η συνεργασία μου που έκανα μετά τα μεγάλα σουξέ ήταν με την Φίλιπς.

Έχετε παίξει σε ταινίες;
Έχω πρωταγωνιστήσει σε 8 ταινίες μελό που ήταν τότε της μόδας, ενώ έχω λάβει μέρος σαν τραγουδίστρια σε καμιά σαρανταριά.

Ποια ταινία σας καθιέρωσε;
Εμένα στην πορεία μου, πιο πολύ με καθιέρωσαν τα τραγούδια μου, δεν καθιερώθηκα
σαν ηθοποιός.

Ποια τραγούδια σας καθιέρωσαν;
Τα τραγούδια που με καθιέρωσαν είναι πάρα πολλά, ξεκινάμε «Αναμνήσεις», «Άνθρωποι ήμαστε», «Που πας χωρίς αγάπη». Μετά ήρθε η συνεργασία μου με τον Τάκη Μουσαφίρη, που έβγαλα πολύ μεγάλες κι ατέλειωτες επιτυχίες, όπως «Ατάκα κι επιτόπου», «Το μωρό», «Είσαι τρελός», «Το καφενείο», «Σου μιλάω για μεγάλη τρέλα», δεν τα θυμάμαι κι όλα…

Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Όλα τα τραγούδια μου είναι σαν παιδιά μου, δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω, γιατί τ’ αγαπάω όλα. Αυτά που ανέφερα και με καθιέρωσαν δεν πάει να πει ότι είναι και τ’ αγαπημένα μου

Σε ποια κέντρα έχετε εμφανιστεί;
Σε όλα τα μαγαζιά της εποχής της δικής μου, «Νεράιδα», «Δειλινά», «Διογένης», τα σημερινά μαγαζιά είναι τελείως διαφορετικά.

Τι προσφέρατε στο τραγούδι;
Αυτό θα μου το πει ο κόσμος, εγώ τι να πω; Το υπηρέτησα, το αγάπησα και τ’ αγαπώ ακόμη. Πιστεύω με τις θυσίες που έχω κάνει από την οικογενειακή μου ζωή για το τραγούδι, ένα λιθαράκι έβαλα κι εγώ…

Πως βλέπετε το τραγούδι σήμερα;
Πολύ καλά πάει, απλώς έχουν αλλάξει τα γούστα. Ο κόσμος έχει γυρίσει λιγάκι προς το ποπ, ροκ κι έχουν παραγνωρίσει λίγο το λαϊκό. Σ’ όποιο κέντρο και να είσαι, μόλις πάει 1 η ώρα, αν δεν πούνε λαϊκό, δεν γίνεται κέφι καθόλου.

Έχετε παράπονα;
Κι εγώ μπορεί να μη φέρθηκα καλά, δεν θα κατηγορήσω κανέναν, τους αγαπώ όλους και πιστεύω ότι μ’ αγαπάνε κι αυτοί.

Ασχολείστε με κάτι άλλο;
Σαν χόμπι έχω το σταυρόλεξο, το πλέξιμο και το κέντημα. Μ’ αρέσουν αυτά πάρα πολύ κι ασχολούμαι…

Ποίο στοίχημα έχετε βάλει με τον εαυτό σας;
Σαν καλλιτέχνης πιστεύω, ότι το υπηρετώ ακόμα το τραγούδι, βέβαια όχι εντατικά, απλώς τώρα κάνω πια το δικό μου κέφι. Σαν άνθρωπος στην ιδιωτική μου ζωή, περιμένω να κάνω εγγόνια και να είμαι αρκετά νέα να τα μεγαλώσω.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που δεχθήκατε να μου δώσετε συνέντευξη.
Κι εγώ σ’ ευχαριστώ που με προτίμησες.
Πηγή: hariskontos.blogspot.com