Μπακλαβάς

Στην Ελλάδα φτιάχνουμε πολλά σιροπιαστά γλυκά και ο μπακλαβάς αποτελεί την κορωνίδα όλων αυτών. Καθιερώθηκε σαν ένα από τα παραδοσιακά γλυκίσματα των Χριστουγέννων, ενώ σε πολλά μέρη της χώρας μας, θεωρείται το αντιπροσωπευτικό γλυκό των γάμων, όπου προσφέρεται μαζί με την μπομπονιέρα. Η παράδοση θέλει όπως είναι μελωμένος ο μπακλαβάς να είναι «μελένιος» και ο γάμος.

Από την μινωική κιόλας εποχή αναφερόταν ένα γλυκό με ζύμη, ξηρούς καρπούς και μέλι, που θα μπορούσε να αποτελέσει τον πρόδρομο του μπακλαβά και όλη η διαμάχη για την πατρότητά του με τους Τούρκους να καταρρεύσει, όμως μπακλαβάς παρασκευάζεται σε όλη την Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια, από τα αρχαία κιόλας χρόνια. Κατά τον 8ο αιώνα οι Ασσύριοι παρασκεύαζαν ένα αντίστοιχο γλύκισμα με ζύμη και ξηρούς καρπούς, που το έψηναν και το περίχυναν με μέλι. Η εξέλιξή του μπακλαβά, στην σημερινή του μορφή με τα φύλλα, είναι καινοτομία των παλατιανών στο Τοπ Καπί, όπου χρησιμοποιούσαν στρώσεις φύλλου (γιουφκά).

Οι διάφορες παραλλαγές του μπακλαβά ακόμα και στην χώρα μας, αποτελούν απόρροια των τοπικών προϊόντων της κάθε περιοχής. Για παράδειγμα στην Αίγινα τον φτιάχνουν με φιστίκι, στην Κύμη της Εύβοιας με αμύγδαλο, σε διάφορα μέρη της Μακεδονίας αντικαθιστούν το σιρόπι με πετιμέζι, αλλά και οι σύγχρονες γκουρμέ μορφές με σοκολάτα, με παγωτό, με αποξηραμένα φρούτα κλπ.