1940: Πέθανε ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου, ποιητής, πεζογράφος και τεχνοκρίτης

Γεννήθηκε το 1877 στο Καρπενήσι. Το 1890 γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή, ενώ παράλληλα εργάζεται σαν δημοσιογράφος στις εφημερίδες «Ακρόπολις», «Σκριπ» και «Εμπρός», που τον έστειλε ανταποκριτή στο Παρίσι για 3 χρόνια. Όταν γύρισε
στην Ελλάδα, διορίστηκε νομάρχης και υπηρέτησε στην Ζάκυνθο και την Καλαμάτα.
Το 1918 διορίστηκε διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης, που την εμπλούτισε με πολλούς πίνακες Ελλήνων ζωγράφων. Το 1923 του απονεμήθηκε το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και το 1938 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Σημαντικό και το λογοτεχνικό έργο του έργο, με πολύπλευρη έκφραση, ποιητική, πεζογραφική, τεχνοκριτική, παιδαγωγική και γλωσσική.
Τα ποιήματά του, «Πολεμικά τραγούδια», «Χελιδόνια», «Θεία δώρα», «Ο παπαγάλος» κ ά μερικά από τα οποία μελοποιήθηκαν, όπως ο «Γεροβοσκός», «Ο πεύκος», «Η Μαριγώ» αποτελούν υποδείγματα ομορφιάς και ύμνων στην φύση.
Παράλληλα με την ποίηση γράφει και διηγήματα, που εμπεριέχονται σε τρεις τόμους: «Διηγήματα», «Βυζαντινός όρθρος» και «Θυσία», πεζά: «Πεζοί ρυθμοί», «Τα ψηλά βουνά». Έγραψε επίσης ταξιδιωτικές εντυπώσεις «Το Άγιο Όρος», κι ένα θεατρικό έργο «Ο όρκος του πεθαμένου». Εξέχουσα θέση στο έργο του κατέχει το αναγνωστικό του με τίτλο «Τα ψηλά βουνά», που αποτελεί υπόδειγμα γλωσσικής ομορφιάς και λυρισμού.

1975: Πέθανε στην Αθήνα, ο ηθοποιός Ορέστης Μακρής

Γεννήθηκε στην Χαλκίδα το 1899. Τελείωσε το Ωδείο Αθηνών και ξεκίνησε την καριέρα του ως τενόρος της οπερέτας. Μετά την παρακμή της οπερέτας περνάει στην επιθεώρηση και αργότερα στον κινηματογράφο. Ταυτίστηκε στον ρόλο του μεθύστακα, του φτωχού, βασανισμένου ανθρώπου, που πίνει για να ξεχνάει. Ακόμα καθιέρωσε τον τύπο του φτωχού, έντιμου, αυστηρού και παλαιομοδίτη πατέρα.
Συμμετείχε σε περισσότερες από 40 ταινίες, με σημαντικότερες: «Ο μεθύστακας» (1950), «Η κάλπικη λίρα» (1955), «Το αμαξάκι» (1957), «Η θεία από το Σικάγο» (1957), «Η κυρά μας η μαμή» (1958), «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), Στουρνάρα 288» (1960), «Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα» (1964), «Οι καταφρονεμένοι» (1965), «Ένα κορίτσι αλλιώτικο από τ’ άλλα» (1968).

Νίκος Κούρκουλος

Δυο χρόνια αφότου έφυγε ο απόλυτος Έλληνας ζεν πρεμιέ

Γεννήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 1934 στην Αθήνα. Ο πατέρας του Αλκίνοος ήταν κουρέας, με καταγωγή από την Κέρκυρα και η μητέρα του από την Τήνο. Θα τελειώσει το νυχτερινό γυμνάσιο και αρχικά θα ασχοληθεί με τον αθλητισμό, κολύμβηση, μπάσκετ και ποδόσφαιρο στον Παναθηναϊκό και έπειτα θα εργαστεί σε διάφορες δουλειές, σε υφαντουργείο, χρωματοπωλείο, χρυσοχοείο κ ά.

Η γνωριμία του με τον Μάνο Κατράκη θα τον φέρει σε επαφή με τον κόσμο του θεάτρου. Σπουδάζει ηθοποιός στο Εθνικό Θέατρο και την επόμενη χρονιά από την αποφοίτησή του, στις 5 Φεβρουαρίου του 1959, παίρνει το θεατρικό βάπτισμα, με ένα μικρό ρόλο, στο θέατρο Κεντρικόν, όπου η Έλλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν έχουν ανεβάσει την «Κυρία με τας καμελίας».

Θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα θεατρικές επιτυχίες μεταξύ άλλων: «Ιούλιος Καίσαρας», «Πύργος» του Κάφκα, «Ίλια Ντάρλινγκ», δίπλα στην Μελίνα Μερκούρη στο Μπρόντγουεϊ, «Όπερα της πεντάρας», «Να ντύσουμε του γυμνούς» του Πιραντέλο, «Λούλου» του Βεντεκίντ. Το 1974 αποκτά την δική του θεατρική στέγη, θέατρο Κάππα, όπου μεταξύ άλλων παρουσιάζει Μπρέχτ, Τσέχοφ, Ανούιγ, Πίντερ. Σημαντικές παραστάσεις: «Γλάρος», «Ψηλά από την γέφυρα», «Ήταν όλοι τους παιδιά μου», «Φωλιά του κούκου».Συμμετέχει ακόμα σε παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, «Μήδεια»(1959), Ορέστης» του Ευριπίδη, (1971), «Οιδίπους τύραννος» (1982), «Φιλοκτήτης» (1991) στην Επίδαυρο.

Γύρισε περισσότερες από 33 ελληνικές ταινίες, ενώ συμμετείχε και σε ξένες παραγωγές. «Κατήφορος» (1961), «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», «Ορατότης μηδέν», «Κατάχρηση εξουσίας», «Οι αδίστακτοι» (1965), «Λόλα», «Κοινωνία, ώρμηδέν»,«Αστραπόγιαννος» (1970) Στην τηλεόραση πρωταγωνίστησε στο «13ο κιβώτιο» το 1992.

Στην θητεία του στο Εθνικό Θέατρο από το 1994, ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής, δημιούργησε την «Πειραματική Σκηνή», το «Παιδικό Στέκι» και τον «Άδειο Χώρο», ενώ παράλληλα αγωνίστηκε για την ανακαίνιση του ιστορικού θεάτρου. Από το 1975 έως το 1980 ήταν πρόεδρος της Ένωσης Θιασαρχών Ελληνικού Θεάτρου (ΠΕΕΘ).

Το 1966 παντρεύτηκε την Μελίτα Κούρκουλου και απόκτησε μαζί της δυο παιδιά, τον Άλκη, που είναι επίσης ηθοποιός και την Μελίτα, που μάλιστα του χάρισε δυο εγγόνια.. Το 1988 γνώρισε και έπειτα παντρεύτηκε την Μαριάννα Λάτση, με την οποία απέκτησε την Εριέττα και τον Φίλιππο.

Η αναπάντεχη περιπέτεια με την υγεία του θα ξεκινήσει το 2001. Θα παλέψει παλικαρίσια για πέντε χρόνια. Τις τελευταίες ημέρες η κατάστασή του θα επιδεινωθεί και θα εισαχθεί στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν». Θα χάσει την μάχη για την ζωή στα 73 του χρόνια, το πρωί της 30ης Ιανουαρίου του 2007.

1948: Δολοφονήθηκε ο Μαχάτμα Γκάντι, Ινδός πνευματικός ηγέτης

Γεννήθηκε το 1869. Σπούδασε νομικά στο Λονδίνο κι έγινε δικηγόρος στην Βομβάη και την Νατάλ. Σε μια αποστολή στην Ν. Αφρική, είδε την αθλιότητα που ζούσαν οι Ινδοί εργάτες, συμμερίστηκε την δυστυχία τους και παρέμεινε μαζί τους επί 20 χρόνια, φροντίζοντας να βελτιώσει την θέση τους και να τους μορφώσει.
Για την δράση του φυλακίστηκε από τους Άγγλους, που ωστόσο το 1914, αναγνώρισαν τα δικαιώματα των Ινδών εργατών. Το 1919 εκλέχθηκε αρχηγός του Εθνικού Κογκρέσου των Ινδιών και τότε κήρυξε την «Παθητική αντίσταση» εναντίον των Άγγλων και την μη «συνεργασία» μαζί τους. Γύριζε ξυπόλυτος και ρακένδυτος, σ’ όλη την χώρα κι αγωνιζόταν να ενώσει τους Ινδούς ανεξάρτητα από θρήσκευμα, κοινωνική τάξη και φυλή. Αλλά το 1948 έπεσε δολοφονημένος από κάποιο φανατικό εθνικιστή. Ο σπόρος της ελευθερίας όμως που έσπειρε ο Γκάντι, κάρπισε και οι Ινδίες έγινες ανεξάρτητες, ο δε λαός τιμώντας τον, τον αγιοποίησε ονομάζοντάς τον Μαχάτμα που σημαίνει Μεγάλη Ψυχή.

Πορτοκάλι: Το «χρυσό φρούτο»

«Όταν θα λέω πορτοκάλι θα βγαίνεις» ήταν το σύνθημα όταν παίζαμε μικρά κρυφτό, από τότε πέρασε πολύς καιρός, τα παιδιά δεν παίζουν πια κρυφτό αλλά tamagogi και play station, το πορτοκάλι όμως παρέμεινε το ίδιο γλυκό, ζουμερό και ευεργετικό για τον οργανισμό. Εν μέσω λοιπόν ιώσεων και γρίπης το ξαναθυμόμαστε καιαλληλοσυμβουλευόμαστε «ξάπλα, ζεστά και χυμό πορτοκαλιού».

Η μεγάλη οικογένεια των εσπεριδοειδών απαριθμεί πολλά μέλη, πορτοκάλι, λεμόνι, μανταρίνι, κίτρο, φράπα, περγαμόντο, κουμ-κουάτ, ενώ δεν είναι και απολύτως ξεκαθαρισμένο από πού μετανάστευσε και μας έφτασε εδώ. Η βιβλιογραφία λέει από την ανατολή και ειδικότερα από την Κίνα, ενώ εμείς Εσπερία (εξ ου και εσπεριδοειδή) θεωρούμε την δύση, τον τόπο που πάει ο ήλιος την εσπέρα, το βράδυ δηλαδή. Σ’ αυτό συνάδει και ο μύθος με τον Ηρακλή που πήγε να κλέψει τα «χρυσά μήλα» των Εσπερίδων, που γεωγραφικά εμείς τις τοποθετούμε κάπου στο Γιβραλτάρ.

Από όπου όμως και να μας έχουν έρθει, αποτελούν ένα σίγουρο σύμμαχο υγείας και μια φυσική πηγή νεότητας και ευεξίας. Πλούσια σε βιταμίνη C προσφέρουν άμεση τόνωση στο ανοσοποιητικό σύστημα και όχι μόνο. Είναι η τάξη των φρούτων με την μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ουσίες, όπως β-καροτένιο, φολικό οξύ, φυτικές ίνες που μας προστατεύουν από τις διάφορες μορφές νεοπλασιών, αλλά και τις καρδιαγγειακές παθήσεις. Ο συνδυασμός χυμού πορτοκαλιού και γκρειπ-φρουτ δρα ενάντια στο τοπικό πάχος. Το αιθέριο έλαιο του πορτοκαλιού –μην το πιείτε σαπουνιστείτε- θα σας διώξει την ένταση ψυχική και σωματική. Ακόμα χαρίζει στα μαλλιά –λουστείτε- λάμψη ενώ βοηθά στην ρύθμιση της λιπαρότητας.

Μην παραλείψουμε να αναφέρουμε τα εσπεριδοειδή και σαν πολύτιμους γαστρονομικούς θησαυρούς, είτε με την μορφή φρεσκοστυμμένου χυμού, λικέρ, μαρμελάδας, γλυκού του κουταλιού, εύγευστης σαλάτας, αρωματικού μυρωδικού σε γλυκά και σιρόπια, φρουί-γλασέ και τέλος εξαιρετικό άρτυμα σε κρέας ή ψάρι.

Οι ποικιλίες πορτοκαλιών που καλλιεργούνται στην Ελλάδα είναι τα μέρλιν (Αργολίδα, Λακωνία, Άρτα, Χανιά), ναβαλίνες με πολύ χυμό, νιού χολ, σαλουστιάνα (Σπάρτη) και οι αιματόσαρκες μόρο, ταρόκο και σαγκουίνια.

Κέικ πορτοκαλιού

1 κούπα βούτυρο ή μαργαρίνη σε θερμοκρασία δωματίου, 2 κούπες ζάχαρη, 3-4 αυγά, 1 κούπα χυμό πορτοκαλιού, ξύσμα πορτοκαλιού, 1 σακουλάκι αλεύρι που φουσκώνει μόνο του, ζάχαρη άχνη (προαιρετικά) για το γαρνίρισμα.

Χτυπάτε το βούτυρο ή την μαργαρίνη με την ζάχαρη μέχρι να αφρίσουν. Προσθέτετε ένα –ένα τ’ αυγά, ενώ συνεχίζετε να χτυπάτε το μίγμα. Προσθέτετε το αλεύρι αλληλοδιαδόχως με τον χυμό πορτοκαλιού και στο τέλος το ξύσμα πορτοκαλιού.

Αλείφετε με βούτυρο μια φόρμα, πασπαλίζετε με αλεύρι, την γυρίζετε και την χτυπάτε να πέσει το περιττό αλεύρι. Βάζετε στην φόρμα το μίγμα του κέικ και ψήνετε σε μέτριο φούρνο για 1 ώρα.

Δοκιμάζετε αν έχει ψηθεί, βυθίζοντας μια οδοντογλυφίδα στο κέντρο του κέικ. Αν βγαίνει καθαρή είναι έτοιμο.Αφήνετε το κέικ να σταθεί 5-10 λεπτά, το ξεφορμάρετε και κοσκινίζετε από πάνω του την ζάχαρη άχνη.

1881: Πέθανε ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Ρώσος συγγραφέας

Γεννήθηκε στην Μόσχα το 1821. Φοίτησε στην στρατιωτική σχολή μηχανικών στην Πετρούπολη και έγινε αξιωματικός. Αργότερα παραιτήθηκε από το στράτευμα κι επιδόθηκε στην μελέτη της ρωσικής και της γαλλικής φιλολογίας και στην συγγραφή φιλολογικών έργων. Γράφει το πρώτο μυθιστόρημά του το 1846 «Οι φτωχοί», που είναι διαποτισμένο από ρεαλισμό και ανθρωπισμό, ενώ εκφράζονται οι δημοκρατικές του τάσεις. Παίρνοντας μέρος στις πολιτικές ζυμώσεις της εποχής του, το 1849 κατηγορήθηκε ως συνωμότης, γιατί αγωνιζόταν για την απελευθέρωση των χωρικών, την ελευθεροτυπία, την ίδρυση ελεύθερων δικαστηρίων και την εισαγωγή του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. Για τους αγώνες του αυτούς φυλακίστηκε κι εξορίστηκε στην Σιβηρία για τέσσερα χρόνια. Όταν ξαναγύρισε στην Πετρούπολη αναμίχθηκε πάλι στην πνευματική κίνηση. Έγινε συντάχτης του περιοδικού «Χρόνος» και δημοσίευσε τα μυθιστορήματα «Οίκος των νεκρών», «»Σωσίας», «Έγκλημα και τιμωρία», «Ηλίθιος», «Γράμματα από το υπόγειο», «Αιώνιος σύζυγος», «Δαίμονες», «Σωσίας», «Νοικοκυρά», «Αδελφοί Καραμαζώφ».

Παιδί και Ηλεκτρονικός Υπολογιστής

Πώς να προφυλάξετε τα παιδιά από τις κακοτοπιές του διαδικτύου

-Τοποθετείστε τον ηλεκτρονικό υπολογιστή σ’ έναν κοινόχρηστο χώρο, όπως το καθιστικό, για να μπορείτε να ελέγχετε πιο εύκολα την χρήση του από το παιδί.

-Η χρήση του Η.Υ. από το παιδί να γίνεται πάντοτε υπό την επίβλεψή σας και σε αυστηρά προκαθορισμένες και επιλεγμένες (ελάχιστες) ώρες που δεν θα «καπελώνουν» τις άλλες δραστηριότητες του παιδιού.

-Εμπλουτίστε τον Η.Υ με προγράμματα, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, πχ παιδιά προσχολικής ηλικίας με ζωγραφική, γραφικά ή ήχους, σχολικής ηλικίας με προγράμματα εγκυκλοπαιδικά, on-line παιχνίδια για παιδιά κ ά.

-Σαν πρώτο βήμα, μιλήστε μαζί τους εξηγώντας τις δυνατότητες του διαδικτύου, τι πρέπει να αποφεύγει και ενημερώστε τα για τους κινδύνους που διατρέχει.

-Εγκαταστήστε στον Η.Υ κάποιο λογισμικό, φίλτρο ή κωδικούς, που θα αποτρέπουν την πρόσβαση σε συγκεκριμένες σελίδες του Internet ή θα μπλοκάρει αυτόματα χυδαίες λέξεις ή εικόνες

-Για μεγαλύτερα παιδιά, που πιθανόν χρησιμοποιούν τον υπολογιστή χωρίς την επίβλεψή σας, ενημερώστε τα να μην «συνομιλούν» με αγνώστους στο Internet, να μην δίνουν προσωπικές πληροφορίες (όνομα, διεύθυνση, τηλέφωνο, φωτογραφίες, αριθμούς πιστωτικών καρτών και άλλα).

-Να μην κλείνουν ραντεβού με άλλους χρήστες χωρίς πρώτα να σας έχουν ενημερώσει και να αποφεύγουν οτιδήποτε έχει σχέση με χρηματικές συναλλαγές.

-Να μην κατεβάζουν και εγκαθιστούν προγράμματα στον υπολογιστή, να σας ενημερώνουν αν λαμβάνουν ενοχλητικά ή απειλητικά μηνύματα στο προσωπικό τους mail και να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικά κατά την είσοδό τους στα chat rooms.

1901: Πέθανε στο Μιλάνο ο Τζουζέπε Βέρντι, Ιταλός μουσικοσυνθέτης του μελοδράματος

Γεννήθηκε το 1813 στο Ρονκόλε στην Βόρεια Ιταλία. Ολόκληρη την ζωή του υπήρξε φαινόμενο εργατικότητας, καλοσύνης και σεμνότητας. Ακόμα υπήρξε θερμός πατριώτης, παίρνοντας μέρος σε όλα τα κινήματα για την ανεξαρτησία της Ιταλίας, αλλά και την συνένωσή της σε ενιαίο εθνικό κράτος (1848-1870). Στο συνθετικό του έργο, αρχικά είχε επηρεαστεί, από τον Ροσίσι, αργότερα όμως ανέπτυξε ένα νέο είδος μελοδράματος με πηγή έμπνευσης πρόσωπα της καθημερινότητας, αντίθετα από ότι συνηθιζόταν μέχρι τότε στην όπερα. Τα σημαντικότερα έργα του: «Ριγκολέτο» (1851), «Τραβιάτα», «Τροβατόρε» (1853), «Μπάλλο ιν Μάσκαρα» (1859), «Αϊντα» (1871), «Ρέκβιεμ» (1884), «Οθέλλος» (1887), «Θρησκευτικά κομμάτια» (1898) κ ά.

1918: Κάνει πρεμιέρα σε κινηματογράφο της Νέας Υόρκης η πρώτη ταινία με ήρωα τον Ταρζάν

Ο Ταρζάν γεννήθηκε από την πένα του Αμερικανού συγγραφέα Έντγαρ Λι Μπάροους, αλλά θα γνωρίσει την δόξα, όταν θα παρουσιαστεί ως κινηματογραφικός ήρωας, σε περισσότερες από 80 ταινίες. Η πρώτη γυρίζεται με πρωταγωνιστή τον Έλμο Λίντολμ και είχε τίτλο «Ο Ταρζάν των πιθήκων». Ιδανικός ερμηνευτής θα αποδειχθεί την δεκαετία του ’30, ο πρωταθλητής κολύμβησης Τζόννι Βαϊσμίλερ

1977: Πέθανε ο Φιλοποίμην Φίνος, πρωτοπόρος του ελληνικού κινηματογράφου

Γεννήθηκε το 1908 στην Τιθωρέα Λοκρίδας και σπούδασε Νομικά, χωρίς όμως ποτέ να ασκήσει το επάγγελμά του, καθώς τον κέρδισε ο κινηματογράφος, στην αρχή σαν ηθοποιό και αργότερα σαν τεχνικό και σκηνοθέτη. Τον Μάρτιο του 1943 ιδρύει την «Φίνος Φιλμ» όπου θα γυρίσει περισσότερες από 180 ταινίες, μερικές από τις οποίες παραμένουν κλασσικές και ανάγουν τον Φίνο σε «πατέρα» του ελληνικού κινηματογράφου. «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», «Η ωραία των Αθηνών», «Το σωφεράκι», «Κατήφορος», «Υπολοχαγός Νατάσσα», «Ηλέκτρα», «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», «Αστραπόγιαννος», «Μανταλένα», «Η θεία από το Σικάγο», «Η Αλίκη στο ναυτικό», «Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδεύεται» κ ά

Αχιλλέας Παράσχος

Ο Αχιλλέας Νασάκης ή Νασίκογλου, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα γεννήθηκε στο Ναύπλιο το1838, με καταγωγή από την Χίο. Δεν είχε μεγάλη μόρφωση και ότι ήξερε το είχε μάθει από τον μεγαλύτερο αδελφό του Γεώργιο, ποιητή επίσης.
Από αυτόν διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα, αλλά καθοριστική ήταν ακόμα και η συμβολή του στην ποιητική του σταδιοδρομία.

Ο Αχιλλέας Παράσχος άρχισε να γράφει το 1860, αλλά μόλις το 1881 εξέδωσε τους τρεις πρώτους τόμους με τα ποιήματά του, που τον επέβαλλαν ως ποιητή και του απέφεραν σημαντικά κέρδη, τα οποία όμως κατασπατάλησε.

Ήταν ρομαντικός ποιητής και η ποίησή του άρεσε πάρα πολύ, όταν δε επρόκειτο να απαγγείλει κάπου ο κόσμος έτρεχε να τον ακούσει. Ο Κωστής Παλαμάς τον είχε χαρακτηρίσει «λυρικό ίνδαλμα των νιάτων του». Θεωρείται κύριος εκπρόσωπος της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής. Ο ποιητής χώρισε τα ποιήματά του σε «Δάφνες» (πατριωτικά), «Ιτέας» (ελεγειακά), «Χλόη» (παιδαγωγικά) και «Φύλλα» (διάφορα).

Πέθανε στην Αθήνα στις 26 Ιανουαρίου του 1895 και ενταφιάστηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών Η πατρίδα μας τιμώντας τον, έστησε την προτομή του στον κήπο του Ζαππείου.

Γρηγόριος Ναζιανζηνός ο Θεολόγος

Γεννήθηκε το 329 στην Καππαδοκία σε μια κωμόπολη κοντά στην Ναζιανζό. Η πνευματική του καλλιέργεια ήταν εξαιρετική. Σπούδασε στα ονομαστότερα πνευματικά κέντρα της εποχής εκείνης, στην Καισάρεια, στην Αλεξάνδρεια και στην Αθήνα, όπου είχε συσπουδαστή τον Μ. Βασίλειο.

Όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, γύρισε στην πατρίδα του, βαπτίστηκε χριστιανός και έφυγε στην έρημο, όπου έγινε μοναχός, έχοντας σαν συνασκητή πάλι τον Μ. Βασίλειο, για να εφαρμόσουν στην ζωή και στην πράξη ότι διδάχτηκαν. Αλλά ύστερα από ένα μήνυμα του γέρου πατέρα του, για να τον βοηθήσει στο ποιμαντικό του έργο, ξαναγύρισε στην πατρίδα του, όπου κατ’ απαίτηση των πιστών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.

Αργότερα και παρά την θέλησή του ο Μ. Βασίλειος που ήταν επίσκοπος στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, τον χειροτόνησε επίσκοπο στην μικρή πόλη της επαρχίας του Σάσιμα. Ο Γρηγόριος μετά τον θάνατο του πατέρα του προτίμησε να ασκητέψει και πάλι. Ήταν όμως γνωστός για την αρετή του, την θεολογική του σοφία και για τα ορθόδοξα φρονήματά του και οι χριστιανοί στην Κωνσταντινούπολη τον κάλεσαν για να αγωνιστεί κατά του Αρειανισμού. Για τους πέντε λόγους που εκφώνησε εκείνη την εποχή, στον μικρό ναό της Αγίας Αναστασίας, θα επονομαστεί Θεολόγος.

Το 380 ο Γρηγόριος έγινε πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και την επόμενη χρονιά πρόεδρος της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου που συνήλθε στην Κωνσταντινούπολη. Ο Γρηγόριος όμως ήταν άνθρωπος γαλήνιος και ειρηνικός και επειδή παρουσιάστηκε αντίδραση στην Σύνοδο, υπέβαλε την παραίτησή του από τον Πατριαρχικό θρόνο, αποχαιρέτησε μ’ ένα ωραίο λόγο (συνταχτήριο) τους επισκόπους, τον κλήρο και τον λαό και πήγε να μείνει οριστικά στην έρημο, ασκητεύοντας ως το τέλος της ζωής του.

Εκοιμήθη στις 25 Ιανουαρίου του 390. Η εκκλησία τον κατέταξε μεταξύ των αγίων και εορτάζει την μνήμη του στις 25 Ιανουαρίου, καθώς και στις 30 του ιδίου μηνός, μαζί με την μνήμη των άλλων δυο ιεραρχών, του Μεγάλου Βασιλείου και του Ιωάννου Χρυσοστόμου.

1924: Η Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας μετονομάζεται σε Λένινγκραντ

Κτίστηκε στις όχθες του ποταμού Νέδα, στο σημείο που εκβάλλει στην Βαλτική Θάλασσα, το 1703 από τον Μέγα Πέτρο ονομάστηκε δε από το όνομά του Πέτερμπουργκ και αποτελούσε την πρωτεύουσα των Τσάρων. Θεωρείται μια από τις ωραιότερες πόλεις του κόσμου. Στην εκβολή του Νέδα δημιουργούνται πολλοί βραχίονες, που περνούν μέσα από την πόλη, ενώνονται με διώρυγες και σχηματίζουν νησίδες. Τα διάφορα τμήματα της πόλης συνδέονται με 197 γραφικότατες γέφυρες. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της πόλης είναι οι «λευκές νύχτες» του Ιουνίου. Λόγω της θέσεώς της, πολύ κοντά στον Αρκτικό κύκλο, δημιουργείται ένα φαινόμενο τις νύχτες εκείνες, κατά το οποίο φαίνεται σαν μην σκοτεινιάζει. Η ονομασία της πόλης ακολούθησε και την πολιτική κατάσταση της χώρας. Το 1914 κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, μετονομάστηκε από Πέτερμπουργκ σε Πέτρογκραντ, καθώς θύμισε Γερμανία, με την οποία η Ρωσία εκείνη την εποχή ήταν αντίπαλες.. Το 1924 μετά τον θάνατο του Λένιν ονομάστηκε Λένινγκραντ και ξαναπήρε την πρώτη της ονομασία τον Ιούνιο του 1991.

1935: Κυκλοφορεί η πρώτη μπύρα σε κουτάκι

Από την δεκαετία του ’30 αναπτύχθηκε η τεχνολογία κονσερβοποίησης υγρών. Αναψυκτικά και αλκοολούχα ποτά συσκευάζονται σε τενεκεδένια κουτάκια σε σχήμα μπουκαλιού και κλείνουν με φελλό. Στις 24 Ιανουαρίου του 1935 κυκλοφορεί στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια, το πρώτο κυλινδρικό κουτάκι μπύρας, από την αμερικανική εταιρεία Kruger Brewing

1973: Σκοτώνεται ο Αλέξανδρος Ωνάσης, γιος του Έλληνα μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση

Ο Αλέξανδρος Ωνάσης γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη στις 30 Απριλίου του 1948. Ήταν το πρώτο παιδί του Αριστοτέλη Ωνάση και της πρώτης του συζύγου Τίνας (Αθηνάς) Λιβανού. Μετά δυο χρόνια θα γεννηθεί η αδελφή του Χριστίνα.Αδυναμία και καμάρι του πατέρα του Είχε πάθος με τα ακριβά αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα, είχε αναλάβει την διεύθυνση της «Ολυμπιακής Αεροπορίας». Το αεροπλάνο που πιλοτάριζε μόνος του εκείνη την ημέρα ήταν ένα Πιάτζιο 136, που έπεσε δευτερόλεπτα μετά την απογείωση του από το Αεροδρόμιου του Ελληνικού. Ο Αλέξανδρος τραυματίζεται θανάσιμα και μεταφέρεται στο ΚΑΤ.Ο πατέρας του είναι στην Νέα Υόρκη και όταν μαθαίνει το τραγικό συμβάν καταρρέει. Θεωρώντας ότι πρόκειται για εσκεμμένη δολοφονική ενέργεια, επικηρύσσει τους δολοφόνους με ένα εκατομμύριο δολάρια.Ο Αλέξανδρος θα αφήσει την τελευταία του πνοή στις 7 το απόγευμα, στις 23 Ιανουαρίου του 1973, μετά την συναίνεση του πατέρα του να αφαιρεθεί η μηχανική υποστήριξη που τον κρατούσε στην ζωή. Θα ταφεί στον Σκορπιό.

Η καλή μέρα από το πρωινό φαίνεται

Ολοένα και περισσότερες έρευνες αποδεικνύουν την σημασία του πρωινού, ανάγοντας το στο πιο σπουδαίο γεύμα της ημέρας, ειδικότερα για τα παιδιά, που βρίσκονται στο στάδιο της ανάπτυξης.Πολλοί γονείς υποτιμώντας την σημασία του, ή λόγω βιασύνης για να προλάβουν το σχολείο, το παραλείπουν ή το αντικαθιστούν με έτοιμα σνάκς, που όμως δεν καλύπτουν σε ενέργεια τον παιδικό οργανισμό.Τα οφέλη από ένα ισορροπημένο πρόγευμα πάρα πολλά.

Τα παιδιά που παίρνουν πρωινό, όπως αποδεικνύεται από μελέτες, υπερέχουν στην ικανότητα συγκέντρωσης, έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σχολείου, με φυσικό αποτέλεσμα και υψηλότερες επιδόσεις.
Ακόμα τα παιδιά που παίρνουν πρωινό έχουν κατά 30% λιγότερες πιθανότητες να γίνουν παχύσαρκα, καθώς το σωστό πρωινό μειώνει το αίσθημα της πείνας και έτσι αποφεύγεται η διάθεση για τσιμπολόγημα με ανθυγιεινά σνάκς, αλλά και η μεγαλύτερη ποσότητα τροφής κατά το μεσημεριανό γεύμα.

Ένα υγιεινό και ισορροπημένο πρωινό πρέπει να περιλαμβάνει το 1/3 των θερμίδων που χρειαζόμαστε καθημερινά. Αυτές πρέπει να προέρχονται από ισορροπημένη σύνθεση: υδατάνθρακες από φρούτα και δημητριακά, πρωτεΐνες από γάλα και αυγά, αλλά και φυτικά λίπη πλούσια σε πολυακόρεστα, που περιέχουν απαραίτητα λιπαρά οξέα και λιποδιαλυτές βιταμίνες.

Παρακάτω παραθέτουμε υγιεινές και εύκολες προτάσεις πρωινού:
* Γάλα με δημητριακά ολικής άλεσης και φρέσκα φρούτα.
* Γιαούρτι με μέλι, φρυγανιές ή σπιτικό κέικ και φρέσκα φρούτα ή χυμό.
* 1 τοστ με ψωμί ολικής άλεσης, τυρί χαμηλών λιπαρών, γαλοπούλα, ντομάτα ή μαρούλι και 1 ποτήρι χυμό.
* Γάλα και αυγό βραστό με ψωμί ολικής άλεσης.
* 1 φλιτζάνι γάλα, 1-2 φέτες ψωμί με μαργαρίνη και μέλι και 1 φρούτο.
* Σουσαμένιο κουλουράκι, ή ψωμί ολικής άλεσης, τυρί φέτα ή ανθότυρο, ελιές και χυμό ή φρέσκα φρούτα.

Ένα μπολ δημητριακών με γάλα, θα τους παρέχει το ασβέστιο που είναι απαραίτητο για γερά δόντια και οστά, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, απαραίτητες για την παραγωγή ενέργειας και σίδηρο. Τέλος οι υδατάνθρακες και οι φυτικές ίνες που περιέχουν θα τους χαρίσουν ένα αίσθημα κορεσμού, μειώνοντας την όρεξη για ανθυγιεινά σνάκς. Είναι πολύ σημαντικό να συνηθίσουν τα παιδιά να πίνουν γάλα χωρίς την προσθήκη ζάχαρης ή κακάο ή να την αντικαταστήσουν με μέλι, που είναι ένα φυσικό προϊόν με μεγάλη διατροφική αξία.

Εναλλακτικά ένα ισορροπημένο πρωινό μπορεί να αποτελείται από ψωμί ολικής άλεσης και αυγό που είναι μια εξαιρετικά καλή πηγή πρωτεϊνών υψηλής θρεπτικής αξίας, βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Μην ξεχνάμε τα φρούτα που είναι πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα, αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες που διευκολύνουν την λειτουργία του εντέρου. Προτιμήστε φρέσκα φρούτα της εποχής και φρεσκοστυμμένους χυμούς, που έχουν μεγαλύτερη διατροφική αξία

Μια μερίδα κίτρινο τυρί, φέτα, ανθότυρο ή γιαούρτι, μπορούν να αντικαταστήσουν το γάλα, που σε πολλούς προκαλεί δυσανεξία ή ακόμα δεν το προτιμούν.Η επιλογή γαλοπούλας στο τοστ μας προφυλάσσει από την προσθήκη περιττών λιπαρών, ενώ μας προσφέρει πρωτεΐνες και σίδηρο.Τέλος επιλέξτε για το τοστ λαχανικά διαφορετικού χρώματος, μαρούλι- ντομάτα, ώστε να εξασφαλίσετε την πρόσληψη διαφορετικών θρεπτικών συστατικών και βιταμινών απαραίτητων για την υγεία και την άμυνα του οργανισμού.

Προτάσεις για σάντουιτς

Ελληνικό
2 φέτες ψωμί χωριάτικο, ντομάτες κομμένες σε ροδέλες, ελιές χωρίς κουκούτσι, κομμένες σε φετάκια, τυρί φέτα σε κομματάκια

Ελαφρύ
2 φέτες ψωμί ολικής άλεσης, 1 φέτα κασέρι, 1 φέτα γαλοπούλα, 1 φυλλαράκι μαρουλιού, 1 κουταλιά μουστάρδα ή κέτσαπ

Χορτοφαγικό
2 φέτες ψωμί, μαρούλι, ντομάτα, κρεμμύδι, πάστα ελιάς, τριμμένο καρώτο, γιαούρτι

Ανατολίτικο
Αραβικές πιτούλες, μανούρι, iceberg, φετούλες παστουρμά

Εξωτικό
Τσιαπάτα, χοιρινό σε φετούλες, άγρια ρόκα, ροδέλες ανανά, καλαμπόκι

Θαλασσινό
Μπαγκέτα, μαρούλι, τόνος, φετούλες αγγουριού, μαγιονέζα

Κυπριακό
Κυπριακή πιτούλα, χαλούμι, ρόκα, μελιτζανοσαλάτα

Ευρωπαϊκό
Μπαγκέτα, iceberg, bacon, τυρί γκούντα ή έμενταλ, πίκλες, dressing

Χορταστικό
1 φραντζολάκι για σάντουιτς, κοτόπουλο πανέ, μαρούλι, ντομάτα, βραστό αυγό, ρώσικη σαλάτα

Τοστ
2 φέτες ψωμί τοστ, 1 φέτα ζαμπόν, 1 φέτα κίτρινο τυρί, βούτυρο

1982: Πέθανε ο Παντελής Ζερβός, ηθοποιός

Γεννήθηκε στο Λουτράκι το 1908. Σπούδασε στην Σχολή Θεάτρου του Κάρολου Κουν. Συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης, την Ελληνική Σκηνή, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, συμμετέχοντας σε έργα ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, «Βυσσινόκηπος», «Μάκμπεθ», Θεσμοφοριάζουσες», «Φιλάργυρος», «Πλούτος» κά
Συμμετείχε ακόμα σε περισσότερες από 40 ταινίες, «Πικρό ψωμί», «Αγαπητικός της βοσκοπούλας», «Ο μεθύστακας του λιμανιού», «Μανταλένα», «Λόλα», «Ο ατσίδας», «Η Μαρία της σιωπής», «Ζητείται ψεύτης», «Ταπεινός και καταφρονεμένος», «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες», «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά», κ ά

Μενέλαος Λουντέμης

Φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημήτρη (Τάκη) Μπαλάσογλου (Βαλασιάδη), που γεννήθηκε το 1912, στην Αγία Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη. Με την μικρασιατική καταστροφή θα γυρίσει στην Ελλάδα, ενώ από το 1958 θα ζήσει στην Ρουμανία και θα επιστρέψει πάλι το 1976. Θεωρείται από τους πλέον πολυδιαβασμένους Έλληνες συγγραφείς και έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες. Τιμήθηκε με το Μέγα Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας και με την Χρυσή Δάφνη Πανευρώπης, ακόμα το όνομά του έχει δοθεί σε κτήριο του Βουκουρεστίου. Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα, ποιήματα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, θεατρικά, παιδικά βιβλία, βιβλία που αναφέρονται σε πνευματικούς ανθρώπους, έκανε μεταφράσεις ενώ έργα του μελοποιήθηκαν και γυρίστηκαν ταινίες. Πέθανε στην Αθήνα στις 22 Ιανουαρίου 1977

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: «Τα πλοία δεν άραξαν»(1938), «Γλυκοχάραμα», «Αυτοί που φέρανε την καταχνιά» (1946), «Το τραγούδι των διψασμένων», «Βουρκωμένες μέρες»

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ: «Συννεφιάζει» (1946), «Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος», «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» (1956), «Θυμωμένα στάχια», (1965), «Η φυλακή του κάτω κόσμου» (1964), «Καληνύχτα ζωή», «Οδός Αβύσσου αριθμός 0» (1962), «Το ρολόϊ του κόσμου χτυπά μεσάνυχτα» (1963), «Το κρασί των δειλών» (1965), «Αγέλαστη άνοιξη», «Της γης οι αντρειωμένοι», «Η φυλακή του κάτω κόσμου» κ ά

ΠΟΙΗΣΗ: «Κραυγή στα πέρατα», «Το σπαθί και το φίδι», «Κονσέρτο για δυο μυθράλια κι ένα αηδόνι», «Πυρπολημένη μνήμη», «Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς»

ΘΕΑΤΡΙΚΑ: «Οι κεραυνοί ξεσπούν», «Ανθισμένο όνειρο», «Θα κλάψω αύριο», «Πικρή θάλασσα», «Ταξίδια του χαμού»

ΠΑΙΔΙΚΑ: «Ο Δαίδαλος», «Ο Θησέας», «Ο Ίκαρος», «Ο Ηρακλής»

ΣΑΤΥΡΙΚΑ: «Οι αρχιτέκτονες του τρόμου»

ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ: «Ταξίδι στην απεραντοσύνη», «Μπατ-Τάι»

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ: «Ο λυράρης» (Μιλτ. Μαλακάσης), «Ο κονταρομάχος» (Κ. Βάρναλης), «Ο εξάγγελος» (Άγγ. Σικελιανός)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ: «Το σπίτι της ομίχλης» (Θ. Κωνσταντίν), «Πέρα από τους αμμόλοφους» (Φ. Νεάγκου), «Πύρινα άλογα» (Ι. Μπραντ) κ ά

Αποσπάσματα:
«Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος»
…Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος, για να τις χαρούν τα αστραφτερά μάτια, να τις μυρίσουν οι νέες αισθήσεις και για να στεφανώσουν στιλπνά μέτωπα κι ολόμαυρα κεφάλια. Οι κερασιές θα καρπίσουν και φέτος, για να δροσίσουν διψασμένα χείλη και να στολίσουν ρόδινα αυτιά και καπελίνα….

«Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα»
…Μέσα στα σπλάχνα του ανθρώπου κοιμούνται καμιά φορά κάτι λιονταράκια, που δεν τους βολεί να χορτάσουν μόνο με ωμό κρέας. Θέλουνε να φάνε και ψυχές, ν’ αλέσουνε ευτυχίες, να γκρεμίσουν όνειρα…

1984: Πέθανε στην Χαλκίδα ο Γιάννης Σκαρίμπας, λογοτέχνης

Ο Γιάννης Σκαρίμπας γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1893 στην Αγία Ευθυμία του Παρνασσού στην Φωκίδα. Καταγόταν από οικογένεια αγωνιστών του ’21.
Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στο Αίγιο και στην Πάτρα, θα εγκατασταθεί στην Χαλκίδα, εργαζόμενος ως εκτελωνιστής, όπου θα παραμείνει και όλη του την ζωή.
Πρωτοδημοσιεύει ποιήματα και πεζά, την δεκαετία του ‘10, σε εφημερίδες της Αθήνας και της Χαλκίδας, με το ψευδώνυμο Κάλλις Εσπερινός. Για πρώτη φορά θα εμφανιστεί με το πραγματικό του όνομα το 1929, στο έργο του «Καπετάν Σουρμελής ο Στουραϊτης», όπου θα πάρει το Α΄ Βραβείο Διηγήματος.
Μεγάλο σε όγκο αλλά και σημαντικό σε έμπνευση το έργο του. Έγραψε διηγήματα, ποιήματα, μυθιστορήματα, χρονογραφήματα ιστορικά και θεατρικά έργα.
«Καημοί στο Γριπονήσι» (1930), «Το θείο τραγί» (1933), «Εαυτούληδες» (1950),
«Η περίπολος Ζ» (1972), «Τα καγκουρώ» (1979), «Η κυρία του τραίνου» (1980) κ ά

1988: Πέθανε η Δώρα Στράτου, χορογράφος-εθνομουσικολόγος

Η Δώρα Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1903. Πατέρας της ήταν ο δικηγόρος και πολιτικός Νικόλαος Στράτος και μητέρα της η Μαρία Κορομηλά, κόρη του θεατρικού συγγραφέα Δημήτρη Κορομηλά. Σπούδασε τραγούδι, χορό και θέατρο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όταν μετά την εκτέλεση του πατέρα της και την δήμευση της περιουσίας τους, αναγκάστηκαν να καταφύγουν με την μητέρα της και τον αδελφό της. Ξαναγύρισε το 1932, όπου συμμετείχε δραστήρια κατά την διάρκεια της στο φιλανθρωπικό έργο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Το 1951 αναλαμβάνει την δημιουργία χοροδιδασκαλείου εκμάθησης δημοτικών χορών σε επαγγελματικό επίπεδο, δημιουργώντας το συγκρότημα Ελληνικών Λαϊκών Χορών. Την επόμενη χρονιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα παρουσιάζονται παραστάσεις δημοτικών χορών. Για μια δεκαετία από το 1954-64, θα δίνει καθημερινά παραστάσεις την θερινή περίοδο στο υπαίθριο Θέατρο του Πειραιά.
Το 1965 θα δημιουργήσει στον χώρο του Φιλοπάππου το θέατρο Δώρας Στράτου.
Ίδρυσε ακόμα τα Κοινωφελή σωματεία «Ελληνικοί χοροί-Δώρα Στράτου» και «Ζωντανό Μουσείο-Δώρα Στράτου», όπου δίνει παραστάσεις δημοτικών χορών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για το έργο της τιμήθηκε από το Ίδρυμα Φόρντ, την Ένωση Αμερικάνικου Θεάτρου, την Ακαδημία Αθηνών και τον Ροταριανό Όμιλο.
Έγραψε ακόμα και 3 βιβλία «Μια παράδοση, μια περιπέτεια» (1963), «Οι λαϊκοί χοροί – ένας ζωντανός δεσμός με το παρελθόν» (1966), «Ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί» (1970).

1828: Πέθανε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, στρατιωτικός και αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ήταν γιος του Κωνσταντίνου Υψηλάντη και γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1792. Από πολύ μικρός κατατάχθηκε στον ρωσικό στρατό. Πολεμώντας μάλιστα εναντίον του Ναπολέοντα στην μάχη της Δρέσδης το 1813 έχασε το δεξί του χέρι. Προήχθη τότε σε στρατηγό του ρωσικού στρατού και έγινε υπασπιστής του Τσάρου της Ρωσίας. Το 1820 η Φιλική Εταιρεία τον όρισε αρχηγό του Επαναστατικού αγώνα των Ελλήνων. Το Φεβρουάριο του 1821 μαζί με τα αδέλφια του Γεώργιο και Νικόλαο και μερικούς άλλους συντρόφους, διάβηκε τον ποταμό Προύθο και έφτασε στην πόλη Ιάσιο, όπου στην εκκλησία των Τριών Ιεραρχών ύψωσε την σημαία της επαναστάσεως, καλώντας τους Έλληνες να καταταχθούν στον επαναστατικό στρατό, σχηματίζοντας τον Ιερό Λόχο. Δυστυχώς ο Ιερός Λόχος αποδεκατίστηκε από τους Τούρκους στην μάχη του Δραγατσανίου.
Ο Υψηλάντης θέλοντας τότε να κατέβει στην Πελοπόννησο, πέρασε στην Αυστρία.
Οι αυστριακοί όμως που ήταν σύμμαχοι των Τούρκων, τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν. Το 1827 κατόπιν των ενεργειών του τσάρου θα αποφυλακιστεί, αλλά η υγεία του έχει κλονιστεί από τις κακουχίες της φυλακής και θα πεθάνει στις 19 Ιανουαρίου του 1828.

Δανάη Στρατηγοπούλου

Ένας χρόνος από τότε που «έφυγε» το αηδόνι του Αττίκ
Η Δανάη Στρατηγοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1911 ή 1913, αλλά πέρασε τα παιδικά της χρόνια στην Γαλλία. Σπούδασε οικονομικές και πολιτικές επιστήμες, αλλά και μουσική και ορθοφωνία στο ωδείο και ιδιωτικά από την Μάγκυ Καρατζά Πολλοί στην οικογένειά της ήταν δημοσιογράφοι και έτσι και αυτή δούλεψε στις αρχές της δεκαετίας του ‘30 σε εφημερίδες, γρήγορα όμως θα την κερδίσει το τραγούδι.

Συμμετέχοντας σ’ έναν διαγωνισμού τραγουδιού θα τραγουδήσει στα γαλλικά που ήταν και η μητρική της γλώσσα και θα αποθεωθεί.Από το 1936 έως το 1965 θα αφιερωθεί στο τραγούδι συμμετέχοντας για μεγάλο χρονικό διάστημα στην «Μάντρα» του Αττίκ, όπου και θα χαρακτηριστεί το «αηδόνι» του Αττίκ. Γνωστότερα τραγούδια της «Ας ερχόσουν για λίγο», «Κι όμως», «Άδικα πήγαν τα νιάτα μου», πάνω από 300 τραγούδια, μερικά εκ των οποίων, τα είχε γράψει μόνη της.

Εκτός όμως από τραγουδίστρια και στιχουργός υπήρξε και πολυγραφότατη συγγραφέας και μεταφράστρια, όχι μόνο στην ελληνική γλώσσα αλλά στην γαλλική και την ισπανική. Σημαντικές μεταφράσεις είχε κάνει σε ποιήματα του Πάμπλο Νερούντα, με τον οποίο γνωριζόταν προσωπικά, όταν ήταν καθηγήτρια πανεπιστημίου στην Χιλή, στον τομέα του πολιτισμού, των ελληνικών και της φωνητικής.

Από τα βιβλία της ξεχωρίζουν, «Τα υψώματα του Μίτσου-Πίτσου», «Τραγουδώντας», «Για ένα ζευγάρι ρόδα», «Γενικό Άσμα» κά.Μεγάλο μέρος του συγγραφικού της έργου χάθηκε πριν λίγα χρόνια, στην φωτιά που είχε ξέσπασε στο σπίτι της. Δραστηριοποιήθηκε ενεργά στα χρόνια της αντίστασης με το ψευδώνυμο «Αργυρώ Καλλιγά». Είχε παντρευτεί τον Γιώργο Χαλκιαδάκη και είχε αποκτήσει μια κόρη, επίσης τραγουδίστρια, την Λήδα.Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ζούσε στην Ραφήνα. «Έφυγε» στα 96 της χρόνια στις 19 Ιανουαρίου 2009.

1923: Καθιερώνεται στην Ελλάδα, το νέο Γρηγοριανό ημερολόγιο

Το Ιουλιανό ημερολόγιο είχε ένα λάθος, ήταν μεγαλύτερο από το πραγματικό κατά 11΄και 13΄΄ δηλαδή 673΄΄ και τα λεπτά αυτά αφαιρούνταν από το επόμενο έτος. Το λάθος ανακαλύφθηκε το 1582, όταν η εαρινή ισημερία έγινε στις 11 Μαρτίου, δέκα μέρες νωρίτερα, αντί 21 Μαρτίου. Για να διορθωθεί το λάθος ο Πάπας Γρηγόριος με την υπόδειξη του αστρονόμου Λίλιο, προσέθεσαν στο έτος 1582 δέκα ημέρες. Για να μην επαναληφθεί το λάθος αυτό, ορίστηκε να είναι δίσεκτα τα έτη των αιώνων, όχι όταν διαιρούνται με το 4, όπως έλεγε το Ιουλιανό ημερολόγιο, αλλά όταν ο αριθμός των εκατοντάδων διαιρείται με το 4. Έτσι το έτος 1600 ήταν δίσεκτο, όχι όμως και τα έτη 1800, 1900. Το ημερολόγιο αυτό από το όνομα του Πάπα ονομάστηκε Γρηγοριανό. Το Γρηγοριανό ημερολόγιο καθιερώθηκε στην Ελλάδα το 1923 και από την εκκλησία το 1924. Τότε προστέθηκαν στο ημερολόγιο 13 ημέρες και η 16η Φεβρουαρίου καθορίστηκε με διάταγμα ως 1η Μαρτίου.

Βασίλης Τσιτσάνης

Ο τελευταίος «Αρχοντορεμπέτης»
Στις 18 Ιανουαρίου του 1984, ημέρα των 69χρονων γενεθλίων του θα φύγει από την ζωή στο νοσοκομείο Bromton του Λονδίνου, έπειτα από επιπλοκή σε μια εγχείρηση στους πνεύμονες, ο μεγάλος δάσκαλος και δημιουργός της λαϊκής μουσικής Βασίλης Τσιτσάνης, που σημάδεψε ολόκληρο τον αιώνα με την μουσική και τα τραγούδια του.

Συννεφιασμένη Κυριακή μοιάζεις με την καρδιά μου
που έχει πάντα συννεφιά Χριστέ και Παναγιά μου
Είσαι μια μέρα σαν κι αυτή που ‘χασα την χαρά μου
συννεφιασμένη Κυριακή, ματώνεις την καρδιά μου
Όταν σε βλέπω βροχερή στιγμή δεν ησυχάζω
μαύρη μου κάνεις την ζωή, και βαριαναστενάζω

Ο Βασίλης Τσιτσάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 18 Ιανουαρίου του 1918 και ήταν ο γιος του τσαρουχά Κώστα Τσιτσάνη από το Μέτσοβο και της Βικτώριας (Βίτως) Λάζου από τα Ζαγόρια. Η οικογένεια έχει άλλα δυο αγόρια και μια κόρη. Από μικρή ηλικία θα δείξει το ενδιαφέρον του στην μουσική και όταν θα χάσει τον πατέρα του γύρω στα έντεκά του χρόνια, θα αναγκαστεί για να συνεισφέρει στο οικογενειακό εισόδημα, να γυρνά στα μαγαζιά της πόλης παίζοντας μαντολίνο.

Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, το φθινόπωρο του 1936, μετά από επιθυμία της μητέρας του κατεβαίνει στην Αθήνα για να σπουδάσει στην Νομική Σχολή. Θα τον κερδίσει όμως η μουσική καθώς είναι αυτό που πραγματικά τον ενδιαφέρει. Είναι ήδη δεξιοτέχνης στο μπουζούκι, εντυπωσιάζοντας όσους τον ακούν, όταν παίζει στα κέντρα, κατ’ αρχάς στα «Μπιζέλια» και μετά στο «Κουκλάκι»Σε ένα από αυτά θα τον ακούσει ο τραγουδιστής Δ. Περδικόπουλος, που θα τον πάει στην ODEON, για να ηχογραφήσει (γραμμοφωνίσει σωστότερα) το πρώτο του τραγούδι «Σ’ έναν τεκέ μπουκάρανε», με τραγουδίστρια την Γεωργία Μηττάκη και λίγο αργότερα το «Να γιατί γυρνώ μεσ’ στην Αθήνα», όπου τραγουδάει ο Μάρκος Βαμβακάρης. Και ακολουθεί «θρυλική» Αρχόντισσα» που θα σφραγίσει την προπολεμική περίοδο του τραγουδιού μας οδηγώντας στην μετάβαση από το ρεμπέτικο στο λαϊκό.

«Κουράστηκα για να σε αποκτήσω αρχόντισσά μου, μάγισσα τρελή,
σαν θαλασσοδαρμένος μες στο κύμα παρηγοριά ζητούσα ο δόλιος στην ζωή.
Πόσες καρδούλες έχουν μαραζώσει και ξέχασαν τα πάντα στην ζωή.
Μπροστά στα αρχοντικά σου τα στολίδια, σκλαβώθηκαν για σένα ξένοι και ρωμιοί.
Αρχόντισσα τα μαγικά σου μάτια τα ζήλεψα,
τα έκλαψα πολύ φαντάστηκα, σκεπτόμουνα παλάτια,
μα συ με γέμισες μαρτύρια στην ζωή….»

Κατά την διάρκεια της κατοχής έμεινε στην Θεσσαλονίκη. Εκεί θα γνωρίσει και θα παντρευτεί λίγα χρόνια αργότερα την γυναίκα του Ζωή (το γένος Σαμαρά), με την οποία απέκτησαν δυο παιδία την Βικτώρια και τον Κώστα.Εκεί έγραψε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του, τα οποία θα ηχογραφήσει μετά από την λήξη του πολέμου, «Αχάριστη», «Συννεφιασμένη Κυριακή», «Μπαξέ Τσιφλίκι», «Νύχτες μαγικές», «Όταν συμβεί στα πέριξ», «Στην Καλαμπάκα μια φορά», «Απόψε κάνεις μπαμ» και αμέτρητα άλλα τραγούδια που αποτελούν τον καθρέπτη της ελληνικής μουσικής.Από το 1946 εγκαθίσταται στην Αθήνα και αρχίζει να ηχογραφεί, στην Columbia πλέον, που μόλις έχει ανοίξει. Δίπλα του οι γνωστοί τραγουδιστές Σωτηρία Μπέλλου, Μαρίκα Νίνου, Πρόδρομος Τσαουσάκης, Στελλάκης Περπινιάδης, με τραγούδια «Γεννήθηκα για να πονώ», «Καβουράκια», «Τρελός τσιγγάνος», «Σεράχ», «Ζαϊρα», «Περιπλανώμενη ζωή», «Είμαστε αλάνια», «Πήρα την στράτα κι έρχομαι» κ ά Η δεκαετία του ’60, και μετέπειτα βρίσκει τον Βασίλη Τσιτσάνη στην πλήρη άνθηση της καλλιτεχνικής του καριέρας.

Θα συνεργαστεί και με τους νεότερους τραγουδιστές Στέλιο Καζαντζίδη, Γρηγόρη Μπιθικώτση, Πάνο Γαβαλά, Μανόλη Αγγελόπουλο, Καίτη Γκρέϋ, Χαρούλα Λαμπράκη, Σταμάτη Κόκοτα, «Ίσως αύριο», «Τα ξένα χέρια», «Τα λιμάνια», «Κορίτσι μου όλα για σένα», «Απόψε στις ακρογιαλιές», «Κάποιο αλάνι», «Της γερακίνας γιος», «Δηλητήριο στην φλέβα»

Είμαστε αλάνια διαλεκτά παιδιά μέσα στην πιάτσα
και δεν την τρομάζουν οι φουρτούνες τη δική μας ράτσα
Τι τα θες, τι τα θες πάντα έτσι είν’ η ζωή,
θα γελάς και θα κλαις βράδυ και πρωί…

Το 1980 με πρωτοβουλία της UNESCO ηχογραφείται ένας διπλός δίσκος με τίτλο «Χάραμα», όπως και το μαγαζί που εμφανιζόταν τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ο δίσκος περιλαμβάνει πολλά από τα κλασσικά τραγούδια του, αλλά και σχεδιάσματα με το μπουζούκι του. Το 1985 ο δίσκος αυτός παίρνει το βραβείο της Μουσικής Ακαδημίας, Charles Gross στην Γαλλία, όμως ο κύριος δημιουργός του έχει φύγει για πάντα από την ζωή σε ηλικία μόλις 69, την ημέρα μάλιστα των γενεθλίων του. Ο Βασίλης Τσιτσάνης μέσα από το αδιαμφισβήτητο μεγαλείο της μελωδίας αλλά και των στίχων των τραγουδιών του, αποτέλεσε τον συνθετικό κρίκο μεταξύ του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού.

Πηγή: NEW-PAGE.GR

1984: Πέθανε ο Κώστας Γιαννίδης, συνθέτης, πιανίστας και μαέστρος

Ο Κώστας Γιαννίδης καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Γιάννη Κωνσταντινίδη, γεννήθηκε το 1903 στην Σμύρνη. Σπούδασε μουσική στην Σμύρνη και πριν την Μικρασιατική καταστροφή, έφυγε και συνέχισε στην Δρέσδη και το Βερολίνο της Γερμανίας.
Από το 1931 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, ασχολούμενος με την μουσική και το τραγούδι. Για μια επταετία από το 1952-59 διετέλεσε διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού των ενόπλων δυνάμεων, ενώ δημιούργησε την ορχήστρα ελαφράς μουσικής της ΕΡΤ. Κέρδισε ακόμα πολλά βραβεία σε ελληνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς « Ξύπνα αγάπη μου» με την Νάνα Μούσχουρη (Βαρκελώνη 1960), «Τα γκρίζα σου ματάκια» με την Άντζελα Ζήλια (Βαρκελώνη 1961), «Αλυσίδες» με την Καίτη Μπελίντα (Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού Θεσσαλονίκης 1962). Ως Κώστας Γιαννίδης έγραψε πλήθος έργων ελαφράς μουσικής, οπερέτες, μουσική και τραγούδια για επιθεωρήσεις και ταινίες, με τραγουδιστές όπως: Σοφία Βέμπο, Δανάη, Κάκια Μένδρη, Αδελφές Καλουτά, Κούλα Νικολαϊδου, Άντζελα Ζήλια κ ά. Οπερέτες: «Κουμπάρα» (1932), «Έτσι είναι η ζωή», «Κορίτσια της παντρειάς» Επιθεωρήσεις: «Κοκκέτα», «Μασκώτ», «Ζήτω ο Ρωμιός», «Αλεπού» Τραγούδια: «Συγνώμη σου ζητώ συγχώρεσε με» (1937), «Κάποιο μυστικό»(1938), «Θάρθω μια νύχτα με φεγγάρι», «Λίγα λουλούδια αν θέλεις στείλε μου» (1947), «Λες και ήταν χτες», «Μια φορά μονάχα ζούμε», «Πάμε σαν άλλοτε», «Πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα», «Θα ξανάρθεις», «Σπιτάκι μου παλιό», «Ξέχασέ με», «Ο Γιάννος και η Παγώνα», «Αγαπώ μια καστανή», «Αντίο», «Έρι Ειρήνη» κ ά
Έγραψε επίσης μουσική για 7 ταινίες μεταξύ των οποίων "Οι Γερμανοί ξανάρχονται" του Αλέκου Σακελάριου και ο "Μεθύστακας" του Γιώργου Τζαβέλα.
Με το κανονικό του όνομα, Γιάννης Κωνσταντινίδης, έγραψε έργα για ορχήστρα, μουσική δωματίου, τραγούδια κ ά: «20 τραγούδια του λαού», «Μοιρολόϊ», «Καλογριά», «Ελληνικοί σκοποί», «Μικρή σουίτα» για Δωδεκανησιακά θέματα» κά

Καιρός φέρνει τα λάχανα…

Το λάχανο είναι το πλέον συνηθισμένο κηπευτικό του χειμώνα, που μας δίνει γευστικότατες σαλάτες, αλλά και νοστιμότατα πιάτα γεμιστό, μαγειρευτό μέχρι τουρσί.
Καλλιεργείτο αρχικά στην Ασία και κατά τον 6ο αιώνα π Χ, η καλλιέργειά του πέρασε και στην Ευρώπη. Στην αρχαία Ελλάδα φαίνεται να υπάρχει κράμβη (λάχανο) και μάλιστα η προέλευσή του ανάγεται στον Δία, καθώς λέγεται ότι το έβγαλε από τον ιδρώτα του, γι αυτό και η μυρωδιά του, όταν βράζει.

Ανήκει στην οικογένεια των Σταυρανθών, που περιλαμβάνει 80 είδη, ιθαγενή της Ευρώπης και της Δ. Ασίας, με ποικιλίες, εγχώριες: το λευκό (υποπράσινο), το κόκκινο λάχανο, το αφράτο (κοζανίτικο), το μοβ, κράμβη η ανοιχτή (λαχανίδα) και εισαγόμενες: το κινέζικο (μακρουλό σαν μαρούλι), τα λαχανάκια Βρυξελλών, το κατσαρό (του Μιλάνου), ιταλικό Savoy, και το ξινολάχανο (σοκρούτ).

Είναι φυτό ποώδες μονοετές ή διετές και καλλιεργείται σχεδόν όλο το χρόνο, αλλά η γεύση του είναι πιο τραγανή και πιπεράτη κατά τους χειμωνιάτικους μήνες. Διατηρείται αρκετά καιρό σε δροσερό μέρος ή στο ψυγείο σε χάρτινες συσκευασίες (αποφύγετε τις πλαστικές γιατί σαπίζει).

Το λάχανο είναι μια εξαιρετικά ευεργετική τροφή για την υγεία μας. Ξεκινώντας από τις ενώσεις του θείου –προκαλούν αυτή την δυσάρεστη μυρωδιά κατά το μαγείρεμα- βοηθούν το σώμα να αντισταθεί στην δράση των βακτηριδίων. Επίσης περιέχει υψηλό ποσοστό βιταμίνης C που έχει αντιοξειδωτική δράση και τέλος προβιταμίνη Α που βοηθάει στην γονιδιακή έκφραση και στην αναπαραγωγή. Κάτι ξέρει πάντα η λαϊκή θυμοσοφία ότι «τα παιδιά βγαίνουν από τα λάχανα».

Πρόσφατες έρευνες απέδειξαν ότι τα άτομα που καταναλώνουν ταχτικά λάχανο, διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του προστάτη, του παχέος εντέρου, του μαστού ή των ωοθηκών.

Λαχανοσαλάτα με καρώτο

1 λάχανο σφικτό, 2 καρώτα, 1 σκελίδα σκόρδο (προαιρετικά), ½ κούπα ελαιόλαδο, 2 κ σ λευκό ξύδι, αλάτι

Σε ξύλο κοπής κόβετε το λάχανο σε ψιλές λωρίδες. Το βάζετε σε τρυπητό.
Καθαρίζετε και τρίβετε στον τρίφτη του κρεμμυδιού τα καρώτα. Τα βάζετε κι αυτά στο τρυπητό και ξεπλένετε σε αρκετά νερά. Τα αφήνετε να στραγγίξουν αρκετή ώρα.

Βάζετε σε σαλατιέρα, λιώνετε το σκόρδο, ανακατεύετε με το λάχανο και τα καρώτα και αλατίζετε.

Σ’ ένα βαζάκι κτυπάτε το λάδι και το ξύδι και περιχύνετε την σαλάτα

1892: Πέθανε ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής, πολιτικός, λόγιος και διπλωμάτης

Γεννήθηκε το 1809 στην Κωνσταντινούπολη από αρχοντική φαναριώτικη οικογένεια.
Σε ηλικία 9 ετών ήταν μαθητής του Διδασκάλου Γενναδίου στο Βουκουρέστι.
Σπούδασε στην Οδησσό και ύστερα στην στρατιωτική σχολή του Μονάχου. Το 1829 γύρισε στην Ελλάδα και υπηρέτησε ως αξιωματικός του Πυροβολικού, γρήγορα όμως παραιτήθηκε. Αργότερα έγινε τμηματάρχης του Υπουργείου Παιδείας, διευθυντής του Βασιλικού Τυπογραφείου και σύμβουλος του Υπουργού Εσωτερικών Οργάνωσε την Μέση και την Ανώτερη εκπαίδευση. Το 1844 έγινε καθηγητής της αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Το 1856 έγινε υπουργός των εξωτερικών και με δικές του ενέργειες ιδρύθηκε το Ζάππειο, το Αστεροσκοπείο και η Ακαδημία Αθηνών. Με εράνους που έκανε ανάμεσα στους Έλληνες της Πετρούπολης, ιδρύθηκε το Βρεφοκομείο της Αθήνας. Υπηρέτησε ως πρεσβευτής στην Ουάσιγκτον, στο Παρίσι και στην Κωνσταντινούπολη και μαζί με τον Θεόδωρο Δεληγιάννη και τον Άγγελο Βλάχο αντιπροσώπευσε την Ελλάδα το 1878 στο συνέδριο του Βερολίνου. Ταυτόχρονα όμως με την πολιτική και διπλωματική του σταδιοδρομία δεν έπαψε να καταγίνεται με την λογοτεχνία και την φιλολογία γενικότερα, θεωρούμενος ως ο πατριάρχης της φαναριώτικης ποίησης και ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του ρομαντισμού στην Ελλάδα.
Έγραψε ποιήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, κριτικές, λεξικά, εγχειρίδια κ ά.
Έργα του: «Λεξικό της ελληνικής αρχαιολογίας», «Ιστορία της αρχαίας καλλιτεχνίας», «Τριάκοντα τύραννοι», «Φροσύνη», «Του Κουτρούλη ο γάμος» κ ά

Δημήτρης Χορν

Ηθοποιός σημαίνει Χορν
Ο Δημήτρης, Τάκης για τους φίλους του, γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1921. Πατέρας του ήταν ο τότε αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού και σημαντικότατος θεατρικός συγγραφέας Παντελής Χορν και μητέρα του η Ευτέρπη το γένος Κουντουριώτη. Είχε την τύχη να μεγαλώσει σ’ ένα μεγαλοαστικό σπίτι, όπου στο σαλόνι του σύχναζαν οι μεγάλες προσωπικότητες της τέχνης και της πολιτικής της εποχής εκείνης. Νονά του ήταν η μεγάλη μας ηθοποιός Κυβέλη, η οποία θα του μεταδώσει το «μικρόβιο» για το θέατρο, θα τον ανεβάσει μάλιστα στο θεατρικό σανίδι σε ηλικία μόλις 2 ετών, παίζοντας τον γιο της.

Αποφοίτησε από το Κολέγιο Αθηνών, όπου μετείχε σε παραστάσεις του δάσκαλού του των Αγγλικών, Κάρολου Κουν και σε έργα του συμμαθητή του, αργότερα σκηνοθέτη, Αλέξη Σολομού. Αλλά και αργότερα όταν φοιτούσε στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ευτύχησε να έχει δάσκαλο τον Δημήτρη Ροντήρη.Έκανε το ντεμπούτο του το 1940, στην οπερέτα του Στράους «Η νυχτερίδα». Ακολούθως εμφανίζεται στο θέατρο της Μαρίκας Κοτοπούλη, συμμετέχοντας σε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε παραστάσεις με έργα μεγάλων συγγραφέων Σαίξπηρ, Γκογκόλ, Τσέχωφ, Πιραντέλο όπως:«Δωδεκάτη νύχτα», «Ριχάρδος Α΄», «Η κυρία με τις καμέλιες», «Ο πρωτευουσιάνος», «Σύζυγοι με δοκιμοί», «Αλάτι και πιπέρι», «Άμλετ», «Ημερολόγιο ενός τρελού», «Ιβάνοφ», Ερρίκος Δ΄» κ ά

Συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους ηθοποιούς της εποχής του, Κυβέλη, Μαίρη Αρώνη, Κατερίνα, Κατίνα Παξινού, Αλέξη Μινωτή, Βάσω Μανωλίδου, Ελένη Χατζηαργύρη και σε μικρή ηλικία-μόλις στα 23 του- γίνεται θιασάρχης.Το 1944 συγκροτεί δικό του θίασο, συμπράττοντας στην αρχή με την Μαίρη Αρώνη, μετά με την Βάσω Μανωλίδου και στην συνέχεια με την Μελίνα Μερκούρη.Για μια τετραετία 1946- 1950 θα επιστρέψει στο Εθνικό Θέατρο, όπου πρωταγωνιστεί σε παραστάσεις «Στέλλα Βιολάντη», «Φοιτητές», «Πολύ κακό για το τίποτα», «Λορεντζάτζιο», «Ερρίκος ο Δ΄» Το 1950 θα φύγει για μετεκπαίδευση στην Αμερική και με υποτροφία στην Αγγλία.

Επιστρέφοντας, το 1953 και μέχρι το 1959 θα συγκροτήσει θίασο με την Έλλη Λαμπέτη και τον Γιώργο Παππά, όπου ανεβάζουν έργα αγγλικού και γαλλικού βουλεβάρτου «Ο βροχοποιός», το «Νυφικό κρεβάτι», «Αριστοκρατικός δρόμος», «Πρόσκληση στον Πύργο», «Το παιχνίδι της μοναξιάς», «Ο δειλός και τολμηρός»Στην τελευταία του θεατρική ενότητα 1960-1983 χαρακτηριστικές παραμένουν οι ερμηνείες του στον «Ερρίκο τον Δ΄» του Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία του ιδίου, αλλά και η αποχαιρετιστήρια παράστασή του στον «Αρχιμάστορα Σόλνες», του Ερρίκου Ίψεν σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολωμού.

Εκτός όμως του θεάτρου, συμμετέχει και σε αξιόλογες κινηματογραφικές ταινίες, που θα σφραγίσει με την ερμηνεία του, «Κάλπικη λίρα» (1954), «Το κορίτσι με τα μαύρα» (1956), «Μια ζωή την έχουμε» (1958), «Αλίμονο στους νέους» (1961) κ ά. Πλούσια όμως ήταν και η ραδιοφωνική του δράση, με αποσπάσματα από θεατρικά έργα στην ενότητα το «Θέατρο στο ραδιόφωνο», αλλά και με την ξακουστή ραδιοφωνική του εκπομπή με τίτλο «Ο Ταχυδρόμος έφτασε», όπου με μια σουρεαλιστική ειρωνεία στην φωνή του, διάβαζε φανταστικά γράμματα ακροατών, σε κείμενα του Κώστα Πρετεντέρη.

Αξέχαστες έμειναν και οι ερμηνείες του σε τραγούδια, με πρώτο το «Οι θαλασσιές οι χάνδρες» του Μίμη Πλέσσα, «Ηθοποιός σημαίνει φως», «Ποιος το ξέρει», «Ας είναι καλά το γινάτι σου», «Πες μου μια λέξη» κ ά. Το διάστημα 197-75, διετέλεσε Α΄ πρόεδρος της ΕΡΤ, μετά την μεταπολίτευση και το 1980 με την τελευταία σύζυγό του Άννα Γουλανδρή δημιούργησαν το Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν, που ασχολείται με την μελέτη του πολιτισμού.

Είχε τιμηθεί από την πολιτεία με τον χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α΄.Άνθρωπος χαρισματικός, εξαιρετικά ευφυής και μεγαλόψυχος, γοητευτικός συνομιλητής και βαθιά πολιτισμένος, χαρακτηρίζεται από τους ανθρώπους που τον γνώριζαν. Υπήρξε στενότατος φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Μάνου Χατζιδάκι.

Είχε κάνει δυο γάμους, τον Αύγουστο του 1942 με την Ρίτα Φιλίππου και το 1967 με την Άννα Γουλανδρή (χήρα Παπάγου), με την οποία έζησαν μαζί μέχρι το θάνατό της το 1988. Ξακουστό όμως έμεινε, αποτελώντας πρώτη είδηση και το επταετές ειδύλλιό του με την Έλλη Λαμπέτη, που ξεκίνησε στα γυρίσματα της «Κάλπικης λίρας». Ο θάνατος της συζύγου του Άννας, το 1988, θα τον στεναχωρήσει πολύ και θα τον οδηγήσει στην απομόνωση. Θα πεθάνει δέκα χρόνια αργότερα στις 16 Ιανουαρίου 1998, ύστερα από πολύμηνη αρρώστια. Μετά τον θάνατό του θεσμοθετήθηκε βραβείο στο όνομά του για νέους ηθοποιούς.

1940: Πέθανε η Καλιρρόη Παρρέν, λόγια και δημοσιογράφος, πρωτοπόρος του φεμινιστικού κινήματος στην Ελλάδα

Η Καλλιρρόη Σιγανού, γεννήθηκε το 1960 στο Ρέθυμνο της Κρήτης. Φοίτησε στην Σχολή καλογραιών στον Πειραιά και στο Αρσάκειο. Διετέλεσε ακόμα Διευθύντρια στο Παρθεναγωγείο στην Οδησσό. Παντρεύτηκε τον δημοσιογράφο γαλλικής καταγωγής Ιωάννη Παρρέν, με του οποίου το όνομα την γνωρίζουμε.Το 1887 εξέδωσε την πρώτη γυναικεία εφημερίδα στην Ελλάδα, με τον τίτλο «Εφημερίς των κυριών» που γραφόταν αποκλειστικά από γυναίκες συντάχτριες.Πρωτοστατώντας στους αγώνες για την χειραφέτηση των γυναικών, ιδρύει το 1893 την «Ένωση για την χειραφέτηση της γυναίκας», απευθυνόμενη μάλιστα στον τότε πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπη, ζήτησε κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών. Θέλοντας να βοηθήσει στην περίθαλψη, αλλά και στην εκπαίδευση, ιδίως των γυναικών, ίδρυσε διάφορα κοινωφελή ιδρύματα. Το 1890 το «Κυριακάτικο Σχολείο», «Το άσυλο ανιάτων», το 1896 την «Ένωση Ελληνίδων», τον Πατριωτικό Σύνδεσμο μετέπειτα ΠΙΚΠΑ, το 1911 το «Λύκειο Ελληνίδων», του οποίου υπήρξε και πρώτη πρόεδρος και τέλος το 1921 διοργάνωσε το Α΄ γυναικείο Συνέδριο στην Ελλάδα. Συνέγραψε ακόμα πολλά άρθρα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα: «Η ιστορία της γυναίκας» (1889), «Η χειραφετημένη» (1903), «Η μάγισσα» (1901), «Η νέα γυναίκα» (1907) κ ά.

Αρτηριακή Υπέρταση

Ένας «μεγάλος δολοφόνος»

Έτσι χαρακτηρίζεται η υπέρταση από την πλειονότητα των γιατρών και ειδικών, καθώς έχει αποδειχθεί ότι ευθύνεται για ποσοστό 25-70% των εγκεφαλικών.

Υπέρταση θεωρούμε, όταν η μεγάλη (συστολική πίεση) είναι μεγαλύτερη από 14 (140 mmHg) ή η μικρή (διαστολική πίεση) είναι μεγαλύτερη από 8,5 (85 mmHg).
Όσο υψηλότερα διαφοροποιούνται οι τιμές τόσο πιο βαριά είναι η υπέρταση.

Για να θεωρηθεί κάποιος υπερτασικός, πρέπει μετά από πολλές διαδοχικές μετρήσεις και σε διάστημα αρκετών ημερών, ο μέσος όρος των μετρήσεων να είναι μεγαλύτερος από τις φυσιολογικές τιμές, που αναφέρθηκαν.

Παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση της υπέρτασης:
Κληρονομικότητα
Ηλικία άνω των 40-45 ετών
Παχυσαρκία
Έλλειψη σωματικής άσκησης
Μεγάλη κατανάλωση αλατιού
Παράγοντες που επηρεάζουν το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, άγχος κ ά

2001: Πέθανε ο ηθοποιός, θιασάρχης και θεατρικός επιχειρηματίας Κώστας Ρηγόπουλος

Ο Κώστας Ρηγόπουλος γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Σπούδασε ηθοποιός στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο στο έργο «Πεγκ καρδούλα μου» συμμετέχοντας στον θίασο των Καλλέργη-Σκούρα. Ακολούθως θα συνεργαστεί με τον θίασο Λαμπέτη-Παππά-Χορν στο «Φτωχό σπουργιτάκι μου». Θα ακολουθήσει μια λαμπρή θεατρική καριέρα και συνεργασίες με μεγάλους ηθοποιούς, όπως Μ. Κατράκη, Μ. Φωτόπουλο, Λ. Καλλέργη, Λ. Κωνσταντάρα κ ά.
Συμμετέχοντας στην παράσταση «Μια γυναίκα χωρίς σημασία» στο θέατρο Κυβέλη, θα γνωρίσει την γυναίκα του, επίσης ηθοποιό Κάκια Αναλυτή και θα ξεκινήσουν την κοινή πορεία στο θέατρο στην αρχή σαν θιασάρχες και από το 1963 στο δικό τους θέατρο Αναλυτή. Πολλές οι επιτυχημένες παραστάσεις, «Μια πόρτα δρχ..500», «Αν ο κόσμος μας έβλεπε μαζί», «Η ζωντοχήρα», «Η κυρία του Μαξίμ», «Δάφνες και πικροδάφνες», «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», «Παραμύθι χωρίς όνομα» κ ά.
Η παράσταση όμως που θα σημειώσει την μεγαλύτερη επιτυχία τους και θα μεταφερθεί και στον κινηματογράφο είναι το έργο του Φρανσουά Καμπώ «Αγάπη μου Ουάουα» που θα παίζεται για πέντε χρόνια, από το 1967-72.
Θα συμμετάσχει ακόμα σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες «Ανθισμένη Αμυγδαλιά» (1961), «Το ραντεβού της Κυριακής» (1960), «Σταχτοπούτα» (1960), «Χωρίς ταυτότητα» (1960), «Το προξενιό της Άννας», με την οποία κέρδισε το Α΄ βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Επίσης συμμετείχε σε σήριαλ της τηλεόρασης «Αξιωματικός υπηρεσίας», «Βίβα Κατερίνα», «Χαμογελάστε παρακαλώ» και σαν παρουσιαστής στο «Εσείς τι λέτε;».

Γρηγόριος Ξενόπουλος

Ο μεγάλος Έλληνας διηγηματογράφος, μυθιστοριογράφος και κριτικός, έφυγε από την ζωή στις 14 Ιανουαρίου του 1951

Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος γεννήθηκε το 1867 στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης, αλλά μεγάλωσε στην Ζάκυνθο, την πατρίδα του πατέρα του. Αφού τελείωσε εκεί το Γυμνάσιο ήρθε στην Αθήνα και σπούδασε στην Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου.Το μεγάλο του όμως πάθος ήταν η λογοτεχνία και έτσι το 1885 κάνει την εμφάνισή του στα νεοελληνικά γράμματα με τα μυθιστορήματα «Ο άνθρωπος του κόσμου» και «Σιγαλός Νικόλας» που όμως δεν γνωρίζουν επιτυχία.

Όταν πηγή έμπνευσής του αποτελεί η γενέτειρά του, θα διαπρέψει αγγίζοντας την καρδιά του κοινού.Ας θυμηθούμε την «Στέλλα Βιολάντη», όπου όταν πρωτοκυκλοφόρησε προκάλεσε τόσο ενθουσιασμό που έγραψαν το όνομά της στις κορδέλες των παιδικών καπέλων. Ακόμα όποιος πάει στην Ζάκυνθο δεν παραλείπει να επισκεφτεί τον «Κόκκινο βράχο» από όπου έπεσε η θρυλική ηρωίδα του.

Το 1890 είναι πια φτασμένος λογοτέχνης, ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού «Νέα Εστία» και λίγο αργότερα στην «Διάπλαση των Παίδων», με το οποίο τράφηκαν ολόκληρες γενιές κι από το οποίο αναπήδησαν πολλοί λογοτέχνες πραγματικοί, με όνομα και φήμη. Χιλιάδες παιδιά επί 30 ολόκληρα χρόνια, γνώρισαν και αγάπησαν τον Ξενόπουλο από τις επιστολές του, που τις υπέγραφε με το ψευδώνυμο «Φαίδων».Χρησιμοποιώντας την πείρα του, την σοφία του και το ταλέντο του, μετέδωσε στα παιδιά την έφεση για την ζωή του πνεύματος, δημιουργώντας το κοινό της λογοτεχνίας.

Ακόμα συντέλεσε σημαντικά στην διαμόρφωση της αστικής γλωσσικής έκφρασης, σε μια εποχή που η καθαρεύουσα ήταν παρωχημένη και η δημοτική δεν είχε βρει ακόμα το στίγμα της. Αρχικά έγραφε στην καθαρεύουσα, όπως όλοι οι σύγχρονοί του λογοτέχνες, γρήγορα όμως εμφανίζει το έργο του γραμμένο στην δημοτική. Αξιόλογο είναι το γεγονός, ότι διέπρεψε σ’ όλα τα είδη του γραπτού λόγου, διηγήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, χρονογραφήματα και κριτικές μελέτες.

Μυθιστορήματα: «Μαργαρίτα Στέφα» (1893), «Ο κόκκινος βράχος» (1905), «Ο κατήφορος», «Πειρασμός» (1910), «Το ψυχοσάββατο» (1913), «Ο πόλεμος», (1914), «Οι μυστικοί αρραβώνες» (1915), «Λάουρα» (1915), η τριλογία «Πλούσιοι και φτωχοί» (1919), «Τίμιοι και άτιμοι» (1921), «Τυχεροί και άτυχοι» (1924), «Αναδυομένη» (1923), «Ισαβέλλα» (1923), «Τερέζα Βάρμα-Δακόστα» (1925) κάΔιηγήματα: «Ο τρελός με τους κόκκινους κρίκους", που τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, «Διηγήματα» που εκδόθηκε σε τρεις σειρές, «Ο κακός δρόμος και άλλα διηγήματα» κλπ Θεατρικά έργα: Ξεκινώντας το 1895 με τον «Ψυχοπατέρα», θα αρχίσει από το 1901, με την ίδρυση της Νέας Σκηνής, την συνεργασία του με τον Κων. Χριστομάνο, όπου ανεβάζει «Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας το 1904, «Φωτεινή Σάντη» το 1908 με την Κυβέλη, «Στέλλα Βιολάντη» με την Μαρίκα Κοτοπούλη το 1909, «Φοιτητές», «Ποπολάρος», «Το φιόρο του λεβάντε», «Θείος Όνειρος», με το οποίο εγκαινιάστηκε το 1932 το Βασιλικό Θέατρο και άλλα.

Μαζί με τον Κωστή Παλαμά, τον Νίκο Καζαντζάκη και τον Άγγελο Σικελιανό θα ιδρύσουν την «Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών». Το 1919 του απονέμεται ο Αργυρούς Σταυρός του Σωτήρος και το 1931 θα γίνει μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.Είχε κάνει δυο γάμους, με την Εφρ. Διογενίδη και με την Τίνα Κανελλοπούλου και είχε αποκτήσει τρεις κόρες την Λεωνή, την Αικατερίνη και την Ευθαλία.

1930: Ο Μίκυ Μάους πρωτοεμφανίζεται σε εφημερίδα ως κόμικ-στριπ

Ο Μίκυ Μάους δημιουργήθηκε από τον Γουόλτ Ντίσνεϋ, εμπνεόμενος από έναν ποντικό που είχε ως κατοικίδιο και από τον Τσάρλι Τσάπλιν. Τον ονόμασε Μόρτιμερ Μάους, αλλά μετά από προτροπή της γυναίκα του, το άλλαξε σε Μίκυ Μάους.
Η εμφάνιση και ο χαρακτήρας του διαφέρει πάρα πολύ, με την μορφή που θα πάρει τα επόμενα χρόνια. Στην πρώτη ταινία που θα πάρει μέρος είναι η “Plane Crazy” το 1928, που θα είναι εισπρακτική αποτυχία. Η επιτυχία θα έρθει στην τρίτη ταινία με τίτλο “Steamboat Willie”. Στις πρώτες ταινίες, ο ίδιος ο Γουόλτ Ντίσνεϋ, δανείζει την φωνή του στο δημοφιλέστερο δημιούργημά του. Το 1929 ιδρύεται από τον Ντίσνεϋ το πρώτο «Μίκυ Μάους κλάμπ» και την επόμενη χρονιά στις 13 Ιανουαρίου ο Μίκυ Μάους κάνει το ντεμπούτο του σε εφημερίδα ως χαρακτήρας κόμικ.

Αγκάθα Κρίστι

Η Μαίρη Κλαρίσα Αγκάθα Μίλερ -Κρίστι- Λαίδη Μαλλόουαν, γνωστότερη ως Αγκάθα Κρίστι, γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου του 1890 στο Ντεβόντι της Αγγλίας και μεγάλωσε στο Άσφιλντ. Το 1914 παντρεύτηκε τον συνταγματάρχη Κρίστι με τον οποίο απέκτησε μια κόρη. Μετά τον θάνατό του παντρεύεται τον αρχαιολόγο Μαξ Μαλλόουαν, που συνοδεύοντας τον στις αποστολές του στην Μέση Ανατολή, τοποθετεί την δράση πολλών βιβλίων της στην περιοχή. Ξεκίνησε την συγγραφή μετά από παρότρυνση της αδελφής της και το πρώτο βιβλίο της κυκλοφορεί το 1920, με τίτλο «Η μυστηριώδης υπόθεση του Στόϋλς», όπου πρωτοπαρουσιάζει τον βασικό σχεδόν ήρωά της σε κάθε βιβλίο της, θρυλικό ντέντεκτιβ Ηρακλή Πουαρό. Αργότερα θα εμφανίσει και την άλλη της ηρωίδα Μις Τζέϊν Μάρπλ, αλλά και τον αρχιεπιθεωρητή Τζαπ, την Αριάδνη Όλιβερ και το ζευγάρι Τόμι και Τάπενς
Έγραψε πάνω από 80 αστυνομικά μυθιστορήματα , καθιερώνοντας σχολή και αναγάγοντάς την σε «Βασίλισσα του εγκλήματος». Εκτός όμως από τα αστυνομικά έγραψε και ρομαντικά μυθιστορήματά με το ψευδώνυμο Μαίρη Γουέστμακοτ.
Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, ενώ έχουν γυριστεί ταινίες για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, έχουν ανέβει στο θέατρο, έχουν διασκευαστεί για το ραδιόφωνο και τέλος έχουν εμπνεύσει ηλεκτρονικά παιχνίδια και κόμικς.
Γνωστότερα έργα της: «Δέκα μικροί νέγροι», «Ποντοκοπαγίδα», «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές», «Ο φόνος του Ρότζερ Ακρόϊντ», «Σύντροφοι στο έγκλημα», «Οι άγγελοι δεν φλυαρούν», «Έγκλημα στο Νείλο» κ ά Πέθανε στις 12 Ιανουαρίου 1976

Τραύλισμα

Το τραύλισμα αποτελεί μια διαταραχή της φυσιολογικής ροής και του ρυθμού της ομιλίας του παιδιού που δεν ανταποκρίνεται στην ηλικία του.
Εμφανίζεται συνήθως μεταξύ 2 και 7 ετών, ηλικία κατά την οποία το παιδί αναπτύσσει τον λόγο του, ενώ ξεκινά την προσχολική ή σχολική αγωγή.
Η δυσκολία εμφανίζεται κατά την στιγμή που η σκέψη μετατρέπεται σε ομιλία, αφορά δε ποσοστό 1% των παιδιών ιδίως αγόρια.

Διακρίνουμε δυο είδη τραυλισμού: Ο τονικός με χαρακτηριστικό το «μπλοκάρισμα» της φωνής και την αδυναμία του παιδιού να προφέρει κάποιο ήχο για μερικές στιγμές και τον κλονικό τραυλισμό, με χαρακτηριστικό την ακούσια επανάληψη για λιγότερο ή περισσότερο χρόνο της πρώτης συλλαβής της λέξης. Υπάρχει διαδοχή των δυο τύπων τραυλισμού, όμως συχνά συνυπάρχουν.

Όσο πιο νωρίς γίνεται αντιληπτός ο τραυλισμός και ξεκινά η αντιμετώπισή του, τόσο πιο γρήγορα τα αποτελέσματα. Εάν η διάρκειά του είναι πλέον των έξι μηνών, απαιτείται λογοθεραπεία, η οποία θα είναι πιο αποτελεσματική όταν συνδυάζεται με ψυχολογική στήριξη. Η συνεργασία με την οικογένεια και το σχολείο είναι αναγκαία.

Οι γονείς δεν πρέπει:
- Να χρησιμοποιούν εκφράσεις του τύπου «ηρέμησε», «μίλα πιο αργά», «σκέψου πριν μιλήσεις» κ ά.
- Να το διακόπτουν όταν μιλάει
- Να τονίζουν τον τρόπο που μιλάει, αστειευόμενοι.
- Να συμπληρώνουν τις φράσεις του
- Να το κριτικάρουν ή να το εκθέτουν σε δύσκολες καταστάσεις
Πηγή: NEW-PAGE.GR

Κυρά Φροσύνη

1801: Με εντολή του Αλή Πασά, η κυρά Φροσύνη και άλλες 17 Γιαννιώτισσες ρίχνονται στα νερά της λίμνης και πνίγονται

Η γνωστή με το όνομα κυρά-Φροσύνη, ήταν σύζυγος του Γιαννιώτη πλούσιου εμπόρου Δημητρίου Βασιλείου και ανιψιά του μητροπολίτη Λαρίσης και κατόπιν Ιωαννίνων Γαβριήλ Γκάγκα. Ήταν γυναίκα εξαιρετικά ωραία και φαίνεται ότι κατά την απουσία του άνδρα της για δουλειές στην Βενετία, συνδέθηκε με ερωτική φιλία με τον γιο του Αλή Πασά των Ιωαννίνων, Μουχτάρ. Η σύζυγος του Μουχτάρ το έμαθε και ενημέρωσε σχετικά τον πεθερό της. Ο Αλής επωφελούμενος από την απουσία του γιου του, που ήταν σε στρατιωτική εκστρατεία στην Ανδριανούπολη και του συζύγου της κυρά Φροσύνης, την αρπάζει από το σπίτι της την νύχτα της 10ης Ιανουαρίου του 1801. Μη ενδίδοντας στις ερωτικές του προτάσεις, θα την πνίξει μαζί με άλλες 17 Γιαννιώτισσες, που είχε επίσης αρπάξει για διάφορους λόγους, στην λίμνη των Ιωαννίνων.

Πολλά δημοτικά μας τραγούδια αναφέρονται στο γεγονός:
Τ' ακούσατε τι γίνηκε ‘ς τα Γιάννενα, τη λίμνη,
που πνίξανε τις δεκαεφτά με την κυρά Φροσύνη;
Αχ, Φροσύνη παινεμένη,τι κακό έπαθες, καημένη!...

Τραβάει αγέρας και βοριάς που κυματάει η λίμνη
Να βγάλει τες αρχόντισσες και την Κυρά Φροσύνη
-Φροσύνη σε κλαίει το σπίτι σου, σε κλαίνε τα παιδιά σου
Σε κλαιν’ όλα τα Γιάννενα για την ομορφιά σου…

Ιωάννης Βαρβάκης

Γεννήθηκε στα Ψαρά το 1745. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Λεοντίδης. Ο πατέρας του ήταν ναυτικός και όταν εκείνος πέθανε, ανέλαβε ο ίδιος καπετάνιος στο πλοίο τους. Το εξόπλισε με κανόνια και έπλεε μ’ αυτό στα παράλια της Μακεδονίας, της Θράκης και της Μικράς Ασίας κυνηγώντας τα τουρκικά πλοία κατά την διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου. Όταν το 1974 τελείωσε ο πόλεμος αυτός, ο Βαρβάκης άρχισε τα εμπορικά ταξίδια και δεν άργησε να κερδίσει πολλά χρήματα , κάνοντας στην Ρωσία εμπόριο ψαριών, που προνομιακά ψάρευε στην Κασπία Θάλασσα, προνόμιο που του είχε δώσει η αυτοκράτειρα Αικατερίνη. Κατά την επανάσταση του ’21 παραστάθηκε σημαντικότατα στον εθνικό αγώνα, στέλνοντας πολλά τρόφιμα, ρούχα και χρήματα. Στον Οικουμενικό Πατριάρχη έστειλε 100.000 ρούβλια για να εξαγοράσει Έλληνες αιχμαλώτους. Έστειλε στα Ψαρά φορτία με σιτάρι και ένα φορτίο με πυρίτιδα, καθώς και πολλά χρήματα. Όταν πέθανε στις 10 Ιανουαρίου του 1825, άφησε με διαθήκη το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στο ελληνικό έθνος Η Βουλή των Ελλήνων, τον ανακήρυξε εθνικό ευεργέτη και έστησε τον ανδριάντα του στον περίβολο του Ζαππείου.

Σούπες

Νόστιμες δυναμωτικές, θρεπτικές και τονωτικές, αποτελούν το πρώτο και ιδανικό πιάτο για το χειμωνιάτικο τραπέζι. Η λέξη σούπα είναι κοινή σε πολλές γλώσσες, όπως suppe στα γερμανικά, zuppa στα ιταλικά και soup στα αγγλικά και γενικά σημαίνει ένα κομμάτι ψωμί με ζωμό.

Είναι εύκολες συνήθως στην παρασκευή τους, μπορούν να αποτελέσουν το κύριο πιάτο ή να συνοδεύσουν το κρέας, το κοτόπουλο ή το ψάρι.Να μην παραλείψουμε τον ρόλο της σούπας, για θεραπευτικούς ή αναρρωτικούς λόγους, σε ένα κρύωμα, ενώ αποτελούν μια ελαφριά διατροφή κ ά.

Στην Ελλάδα ίσως λόγω κλίματος, δεν έχουμε πολλές σούπες με την κλασσική έννοια. Από τα αρχαία ακόμη χρόνια, γνωστός ήταν ο μέλανας ζωμός των Σπαρτιατών και η φακόσουπα του Αθηναϊκού στρατού. Πιο «σύγχρονες» σούπες, ο τραχανάς, η κακαβιά, κρεατόσουπες, πατσάς, μαγειρίτσα, γιουβαρλάκια, κοτόσουπες, αλλά και σούπες με όσπρια ή λαχανικά, όπως η πατροπαράδοτη φασολάδα μας, φακές, ρεβίθια, ντοματόσουπα, χορτόσουπες.

Κοτόπουλο σούπα με πεπονάκι

1 κοτόπουλο 1 κιλό περίπου, 250 γρ ζυμαρικό (πεπονάκι, αστράκι), 1 κρεμμύδι, 1 πράσο κομμένο στα 2, 1 σκελίδα σκόρδο, 1 δαφνόφυλλο, 1 κ σ βούτυρο, αλάτι, πιπέρι λευκό, χυμό λεμονιού

Κόβετε το κοτόπουλο σε μικρές μερίδες, το πλένετε καλά και το βάζετε σε κατσαρόλα. Προσθέτετε το κρεμμύδι, το πράσο, το σκόρδο, το δαφνόφυλλο και ζεστό νερό μέχρι να τα σκεπάζει. Σιγοβράζετε μέχρι να μαλακώσει το κοτόπουλο, ενώ ξαφρίζετε κατά διαστήματα και ρίχνετε ζεστό νερό όταν χρειάζεται.

Βγάζετε το κοτόπουλο σε πιατέλα και το ξεκοκαλίζετε. Σουρώνετε τον ζωμό και πετάτε τα λαχανικά. Προσθέτετε το βούτυρο στον ζωμό, ξαναβάζετε στην φωτιά και μόλις πάρει βράση ρίχνετε το ζυμαρικό, αλατοπιπερώνετε και αφήνετε να σιγοβράσει, με ανοιχτή την κατσαρόλα, ενώ ανακατεύετε με ξύλινη κουτάλα. Λίγο πριν το τέλος ρίχνετε τα κομμάτια του κοτόπουλου και χυμό λεμονιού.

1853: Πέθανε ο μεγάλος δάσκαλος του γένους Θεόφιλος Καϊρης

Γεννήθηκε το 1874 στην Άνδρο, από επιφανή οικογένεια του νησιού. Σπούδασε στην Πίζα φιλοσοφία και φυσικομαθηματικά και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου γνωρίστηκε και συνδέθηκε με τον Αδαμάντιο Κοραή. Εν συνεχεία ασπάστηκε τον μοναχικό βίο και ανέλαβε να διδάξει στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης και στην Σχολή των Κυδωνιών. Εκτός από λόγιος, υπήρξε και αγωνιστής της Επανάστασης.
Μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία και κήρυξε την επανάσταση στην πατρίδα του την Άνδρο, δείχνοντας θερμά πατριωτικά αισθήματα και παλικαριά. Μετά την απελευθέρωση, ίδρυσε στην Άνδρο μια σχολή που την ονόμασε «Ορφανοτροφείον».
Η σχολή του λειτουργούσε με άριστη οργάνωση, αλλά και με ένα ελεύθερο θρησκευτικό σύστημα, την «θεοσέβεια», που η Ιερά Σύνοδος θεωρώντας το αιρετικό, τον καθαίρεσε, τον αφόρισε και τον εξόρισε στην Σκιάθο. Στην δίκη που ακολούθησε στο Πλημμελειοδικείο της Σύρου καταδικάζεται σε δυο ετών φυλάκιση και σε επτά έτη αστυνομική επιτήρηση. Την υπεράσπισή του είχε αναλάβει ο Νικόλαος Σαρίπολος. Πέθανε στην φυλακή στις 9 Ιανουαρίου του 1853, από τις ταλαιπωρίες της φυλακής, ενώ λίγες μέρες μετά ο Άρειος Πάγος αναίρεσε την απόφαση του Πλημμελειοδικείου, ως πεπλανημένη.

1993: Πέθανε ο κορυφαίος χορευτής Ρούντολφ Νουρέγιεφ

Γεννήθηκε το 1938 στο Ιρκούτσκ. Ήταν το τέταρτο παιδί μιας φτωχής οικογένειας. Παρ’ όλες τις αντιρρήσεις του πατέρα του θα σπουδάσει χορό και από το 1958 θα ενταχθεί στα διάσημα Μπαλέτα Κίρωφ, από όπου σε μια περιοδεία τους το 1961 στο Παρίσι θα αυτομολήσει στην δύση. Συνεργάζεται με τα Βασιλικά βρετανικά μπαλέτα, όπου παραμένει μια εικοσαετία σχεδόν κορυφαίος χορευτής και παρτενέρ της Μαργκότ Φοντέιν. Θα συνεργαστεί και με άλλα μπαλέτα, σε παραστάσεις όπως: «Ζιζέλ», «Λίμνη των κύκνων», «Καρυοθραύστης», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» κ ά
Την δεκαετία του '70 ασχολείται με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, όπου πρωταγωνιστεί στις ταινίες «Δον Κιχώτης» και «Ροδόλφο Βαλεντίνο».

Γαλιλαίο Γαλιλέϊ, Ιταλός αστρονόμος

Γεννήθηκε το 1564 στην Πίζα. Σπούδασε φυσικομαθηματικά στο Πανεπιστήμιο της Πίζας και της Φλωρεντίας. Ήταν 18 χρονών όταν μια μέρα παρατήρησε τυχαία, στην Μητρόπολη της Πίζας τις αιωρήσεις ενός πολυελέου, που από απροσεξία χτύπησε ένας εργάτης. Μελετώντας το φαινόμενο, ανακάλυψε τον φυσικό νόμο των ταλαντώσεων, στον οποίο αργότερα στηρίχθηκε ο Ολλανδός Χόϋγκενς, για να κατασκευάσει το πρώτο ρολόι με εκκρεμές. Σε ηλικία 25 ετών γίνεται καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Πάδουας. Κατασκεύασε ακόμα το πρώτο τηλεσκόπιο, με το οποίο έκανε σπουδαίες αστρονομικές παρατηρήσεις και επιβεβαίωσε την θεωρία που είχε διατυπώσει ο Κοπέρνικος 60 χρόνια πριν, ότι η γη κινείται γύρω από τον ήλιο. Ανακάλυψε επίσης τις ηλιακές κηλίδες, τις φάσεις της Αφροδίτης, τους δορυφόρους του Δία, έβαλε τις βάσεις της δυναμικής, ανέπτυξε την θεωρεία για την ταχύτητα του φωτός κλπ. Οι παρατηρήσεις και οι ανακοινώσεις αυτές του Γαλιλαίου, δημιούργησαν πραγματική επανάσταση εκείνη την εποχή, προκαλώντας όμως την ζωηρότατη αντίδραση των αντιφρονούντων και των θρησκόληπτων, που πέτυχαν την παραπομπή του στο δικαστήριο της Ιεράς Εξέτασης. Ο Γαλιλαίος για να μην θανατωθεί στην πυρά, αναγκάζεται να αναιρέσει και να απαρνηθεί την θεωρία του. Και όταν το πέτυχε αυτό, λέγεται ότι γύρισε το κεφάλι από την άλλη πλευρά και είπε «κι όμως κινείται». Εξορίστηκε στο Αρκέντι κοντά στην Φλωρεντία, φτωχός, άρρωστος, εγκαταλελειμμένος και σε λίγο έχασε και το φως του.
Πέθανε στις 8 Ιανουαρίου του1642.

Μαρία Δημητριάδη

Η Μαρία Δημητριάδη γεννήθηκε στον Ταύρο το 1951 και ήταν αδελφή της Αφροδίτης Μάνου. Ξεκινά την καριέρα της ερμηνεύοντας το τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου, «Ένα πρωινό η Παναγιά μου» που ακούγεται στην ταινία «Κορίτσια στον ήλιο».

Συνδέθηκε όσο καμία με το πολιτικό επαναστατικό τραγούδι, καθώς στην μεταπολίτευση ερμηνεύοντας τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου καθιερώνεται ως ιέρεια στις μπουάτΗ συνεργασία τους ξεκίνησε το 1969 με τον δίσκο «Ήλιος ο Πρώτος» σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη.

Ακολουθούν τα «Πολιτικά τραγούδια», «Καντάτα για την Μακρόνησο» και «Σπουδή» σε ποίηση του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι.Ακολούθως συνεργάζεται με τον Μίκη Θεοδωράκη «Τα λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας», «Τα τραγούδια του αγώνα» και με τον Μάνο Χατζιδάκι «Για την Ελένη» σε στίχους Μιχάλη Μπουρμπούλη.Τα τελευταία χρόνια είχε συνεργαστεί με τον Μιχάλη Κορκολή, τον Γιώργο Σταυριανό και τον Θοδωρή Οικονόμου το 2001 στο «Δον Κιχώτες»Από τον γάμο της με τον Ανδρέα Μικρούτσικο είχε αποκτήσει έναν γιο τον Στέργιο.

Σε ηλικία μόλις 58 ετών, στις 8 Ιανουαρίου του 2009, άφησε την τελευταία της πνοή, από μια σπάνια νόσο του αναπνευστικού συστήματος, από την οποία έπασχε. Η τελευταία της επιθυμία να αποτεφρωθεί. Πηγή: NEW-PAGE.GR

Εμμανουήλ Ροΐδης

Γεννήθηκε στην Σύρο το 1836 από γονείς Χίους. Φοίτησε στο Λύκειο της Σύρου και εν συνεχεία παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας και φιλολογίας στο Βερολίνο, όπου πήρε πτυχίο και διδακτορικό δίπλωμα. Γνώριζε ακόμα πολλές γλώσσες, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και γερμανικά. Περιηγήθηκε σε πολλές χώρες της Ευρώπης και την Αίγυπτο. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα και εργάστηκε ως δημοσιογράφος.

Το 1860 δημοσίευσε μεταφράσεις στα ελληνικά, έργων του Σατωβριάνδου.
Έξι χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε το πολύκροτο μυθιστόρημά του «Πάπισσα Ιωάννα» που σημείωσε καταπληκτική επιτυχία. Μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες κάνοντας τον Ροΐδη, παγκόσμια γνωστό. Με το έργο αυτό σατίριζε την αμάθεια και τις καταχρήσεις του κλήρου της καθολικής εκκλησίας κατά τον μεσαίωνα. Αντιμετώπισε όμως και βίαιες επικρίσεις από ορισμένους κριτικούς, αλλά και από την Ιερά Σύνοδο που προχώρησε στον αφορισμό του. Στις επικρίσεις απάντησε με τις περίφημες «Τρεις επιστολές ενός Αγρινιώτου», που αποτελούν και τα αντιπροσωπευτικότερα δείγματα του λογοτεχνικού του ύφους.

Εκτός από τα πολλά άρθρα και μελέτες που δημοσίευσε σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής του, εξέδωσε το 1875 το εβδομαδιαίο χιουμοριστικό και σατυρικό περιοδικό «Ασμοδαίος» και το 1839 τα «Είδωλα» που αποτελούν γλωσσική μελέτη υπέρ της δημοτικής γλώσσας, παρόλο που ο ίδιος έγραφε στην καθαρεύουσα.
Το λογοτεχνικό έργο του Ροΐδη, χαρακτηρίζει η καυστική σάτιρα, το δηκτικό ύφος, η λεπτή ειρωνεία και η πρωτοτυπία. Διετέλεσε ακόμα για πολλά χρόνια διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης, συντελώντας τα μέγιστα στην καλή οργάνωση και λειτουργία της.
Πέθανε στις 7 Ιανουαρίου του 1904

Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου

Σαν σήμερα πριν από 38 χρόνια η γιαγιά-Ευτυχία, πήρε την στράτα κι έφυγε

Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου γεννήθηκε στο Αϊδίνη της Μικράς Ασίας. Στα 16 της χρόνια ήταν ήδη δασκάλα με πτυχίο και στα 18 της θα κάνει τον πρώτο της γάμο. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή το 1922 έρχεται στην Ελλάδα, σπούδασε στην φιλολογία, έγινε ηθοποιός, εξέδωσε δυο ποιητικές συλλογές και κάνει τον δεύτερο γάμο της το 1932.

Σαν τον αητό είχα φτερά

και πέταγα πολύ ψηλά
μα ένα χέρι λατρεμένο,

ένα χέρι λατρευτό
μου τα κόβει τα φτερά,
για να μην ψηλά πετώ
Είμαι αητός χωρίς φτερά
χωρίς αγάπη και χαρά…

Φύση περιπετειώδης και με πάθος την χαρτοπαιξία, ξεκινά το 1948 να γράφει στίχους που τα πουλάει σε συνθέτες, που τα κατοχύρωναν στο όνομά τους. Μη δίνοντας σημασία στα στιχάκια της τα ξεπουλάει σε εξευτελιστικές τιμές, ίσα-ίσα για να πάρει μερικά κατοστάρικα, για να ζήσει ή να παίξει χαρτιά.

Το πρώτο της τραγούδι κυκλοφόρησε σε δίσκο στις 15 Μαρτίου του 1951 και ήταν το «Για μια γυναίκα χάθηκα» που την μουσική είχε γράψει ο Βασίλης ΤσιτσάνηςΠολλά από τα τραγούδια της μελοποιήθηκαν από σπουδαίους συνθέτες, Bασίλη Τσιτσάνη, Μπάμπη Μπακάλη, Απόστολο Καλδάρα, Μανώλη Χιώτη και έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Για πολλά όμως από τα τραγούδια της η αναγνώριση στο όνομά της ήρθε μετά τον θάνατό της.

Μερικά από τα τραγούδια της: «Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά», «Γεντί Κουλέ», «Είμαστε αλάνια», «Μου σπάσανε τον μπαγλαμά», «Περασμένες μου αγάπες», «Στ’ Αποστόλη το κουτούκι», «Το τελευταίο βράδυ μου», «Όνειρο απατηλό», «Γυάλινος κόσμος», «Πετραδάκι -πετραδάκι», «Συρματοπλέγματα βαριά» «Ρίξε στο γυαλί φαρμάκι»», «Πήρα την στράτα κι έρχομαι», «Αντιλαλούνε τα βουνά» κ ά

Όλα είναι μια ανάσα, μια πνοή
σαν λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή.
Το τελευταίο βράδυ μου
απόψε το περνάω
κι όσοι με πίκραναν πολύ
τώρα που φεύγω απ’ την ζωή
όλους τους συγχωράω.
Δυο πόρτες έχει η ζωή,
άνοιξα μια και μπήκα,
σεργιάνισα ένα πρωινό
κι από την άλλη βγήκα.
Πηγή: NEW-PAGE.GR