Γιάννης Παπαϊωάννου

Ο μεγάλος λαϊκός συνθέτης «έφυγε» στις 3 Αυγούστου 1972

Σουρωμένος θα ‘ρθω πάλι

στην παλιά μας γειτονιά

να σου παίξω μπουζουκάκι

μ’ όμορφη διπλοπενιά

Γεννήθηκε το 1914 στη Μικρά Ασία και μετά την Μικρασιατική καταστροφή, εγκαταστάθηκαν στις Τζιτζιφιές (Πειραιάς). Η αγάπη του για την μουσική εκφράζεται με το μπουζούκι, που μαθαίνει πολύ γρήγορα  και αρχίζει και γράφει τραγούδια.Το πρώτο τραγούδι που γράφει είναι η θρυλική «Φαληριώτισσα», που γίνεται τεράστια επιτυχία και γνωρίζει πολλές νεότερες εκτελέσεις. Ακολουθούν  «Ο Ζέππος», «Πριν το χάραμα», «Είσαι γυναίκα του μπελά», «Άνοιξε-άνοιξε», «Οι βαλίτσες», «Ξανθιά μικρούλα» (Μοδιστρούλα) κ ά. Τα περισσότερα τραγούδια που γράφει είναι βιωματικά, εμπνευσμένα από την ζωή του, όπως το «Σβήσε το φως», «Ένας σατράπης θηλυκός»   

Ένα βράδυ που γυρίζει κουρασμένος από το κέντρο στο οποίο εμφανίζεται, η γυναίκα του αρχίζει την μουρμούρα. Εκείνος της απαντάει με ένα τραγούδι, που γίνεται μεγάλη επιτυχία το ’48 από την Σ. Μπέλλου και αργότερα από την Π. Πάνου:

Άσε με στην γλυκιά σκοτούρα

και μη μ’ αρχίζεις τη μουρμούρα

Σαν ξημερώσει θα τα πούμε

σβήσε το φως να κοιμηθούμε.

Μια φορά διαφωνεί έντονα με την Σ. Μπέλλου, αλλά κανένας δεν μπορεί να τα βάλει μ’ ένα… σατράπη θηλυκό! Γράφει τραγούδι, της το δίνει και γίνεται μεγάλη επιτυχία:

Ένας σατράπης θηλυκός

μας ήρθε μελαγχολικός

και λέει, παίξε Γιάννη,

 ρίξε μου μια διπλοπενιά  

 Σ’ αυτό τον ψεύτικο ντουνιά

 ο πόνος μου να γιάνει.

Όταν σκοτώθηκε σε τροχαίο,  ο αδελφικός φίλος και κουμπάρος του, Βασίλης Τσιτσάνης, γράφει τραγούδι για τον πρόωρο χαμό του:

Τον Γιάννη μας τον ζήλεψε

και του ‘στησε καρτέρι

Πρωί –πρωί στο Πέραμα

του Χάρου το μαχαίρι.                 

Συντάκτης: Χάρης Κόντος