Στις 15 Ιουλίου του 1899 πέθανε ο μεγάλος εθνικός μας ευεργέτης
Γεννήθηκε στο Μέτσοβο στις 15 Αυγούστου του 1818 και ήταν το τελευταίο παιδί του Μιχάλη και της Ευδοκίας Αβέρωφ. Τέλειωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην πατρίδα του. Αναζητώντας καλύτερη τύχη, καθώς την Ήπειρο τότε μάστιζε η φτώχια και η σκλαβιά και ακολουθώντας το παράδειγμα πολλών συγχωριανών του, έφυγε το 1840 σε ηλικία 22 χρονών για την Αίγυπτο. Αρχικά εγκαταστάθηκε στο Κάιρο, όπου ήταν ο αδελφός του Αναστάσιος και ο θείος του Νικόλαος.
Το 1860 εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια, όπου άρχισε τις δικές του εμπορικές επιχειρήσεις. Ήταν τίμιος και εργατικός και ασχολούμενος με τις εισαγωγές-εξαγωγές, προόδευσε πολύ και απόκτησε μεγάλη περιουσία. Όμως το όνειρό του δεν ήταν να γίνει μόνο πλούσιος, αλλά και να φανεί χρήσιμος στην πατρίδα του, που τόσο πολύ αγαπούσε, αλλά και νοσταλγούσε εκεί στα ξένα που ζούσε.
Η τεράστια περιουσία του έδωσε αυτό την δυνατότητα. Πρώτα στάθηκε αρωγός στους Έλληνες που ζούσαν στην Αίγυπτο. Βοήθησε τους φτωχούς, προστάτεψε τους αδύνατους, έκτισε σχολεία για τα παιδιά, νοσοκομεία για τους αρρώστους. Όμως και στην ιδιαίτερη πατρίδα του διέθεσε μεγάλα ποσά για διάφορα κοινωφελή έργα.
Με τα χρήματά του αποπερατώθηκε το Πολυτεχνείο, που είχε αρχίσει να χτίζεται με δωρεές των ηπειρωτών επίσης Στουρνάρα και Τοσίτσα. Μάλιστα για να τιμήσει την πατρίδα του, κατ’ επιθυμία του ονομάστηκε Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Με δαπάνες δικές του χτίστηκε η Σχολή των Ευελπίδων και οι φυλακές Αβέρωφ (γκρεμίστηκαν το 1971), η Γεωργική Σχολή στην Λάρισα, το Ωδείο Αθηνών κ ά. Τελειοποίησε το Παναθηναϊκό Στάδιο, στήθηκαν οι ανδριάντες του εθνομάρτυρα Ρήγα Φεραίου και του μαρτυρικού Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄ μπροστά στο Πανεπιστήμιο κλπ. Αλλά και με την διαθήκη του άφησε τεράστια ποσά για κοινωφελείς σκοπούς. Η επιθυμία του να αγοραστεί ένα πολεμικό πλοίο, πραγματοποιήθηκε το 1910. Η πολιτεία ενισχύοντας το ποσό, που κληροδότησε γι αυτό το σκοπό αγόρασε το θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ». Το πολεμικό αυτό πλοίο έχει συνδέσει το όνομά του με την ιστορία της πατρίδας μας και κατά τους βαλκανικούς πολέμους του 1912-13, αλλά και κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Πέθανε στην Αλεξάνδρεια στις 15 Ιουλίου του 1899 και κηδεύτηκε σε πάνδημο πένθος. Το 1908 η ελληνική κυβέρνηση μετέφερε την σωρό του με το «Μιαούλης» στην Ελλάδα, όπου ετάφη με ιδιαίτερες τιμές. Η πατρίδα μας δείχνοντας την ευγνωμοσύνη της στον Γεώργιο Αβέρωφ, του έδωσε τον τίτλο του μεγάλου ευεργέτη και έστησε τον ανδριάντα του μπροστά στο Εθνικό Στάδιο.
Γεννήθηκε στο Μέτσοβο στις 15 Αυγούστου του 1818 και ήταν το τελευταίο παιδί του Μιχάλη και της Ευδοκίας Αβέρωφ. Τέλειωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην πατρίδα του. Αναζητώντας καλύτερη τύχη, καθώς την Ήπειρο τότε μάστιζε η φτώχια και η σκλαβιά και ακολουθώντας το παράδειγμα πολλών συγχωριανών του, έφυγε το 1840 σε ηλικία 22 χρονών για την Αίγυπτο. Αρχικά εγκαταστάθηκε στο Κάιρο, όπου ήταν ο αδελφός του Αναστάσιος και ο θείος του Νικόλαος.
Το 1860 εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια, όπου άρχισε τις δικές του εμπορικές επιχειρήσεις. Ήταν τίμιος και εργατικός και ασχολούμενος με τις εισαγωγές-εξαγωγές, προόδευσε πολύ και απόκτησε μεγάλη περιουσία. Όμως το όνειρό του δεν ήταν να γίνει μόνο πλούσιος, αλλά και να φανεί χρήσιμος στην πατρίδα του, που τόσο πολύ αγαπούσε, αλλά και νοσταλγούσε εκεί στα ξένα που ζούσε.
Η τεράστια περιουσία του έδωσε αυτό την δυνατότητα. Πρώτα στάθηκε αρωγός στους Έλληνες που ζούσαν στην Αίγυπτο. Βοήθησε τους φτωχούς, προστάτεψε τους αδύνατους, έκτισε σχολεία για τα παιδιά, νοσοκομεία για τους αρρώστους. Όμως και στην ιδιαίτερη πατρίδα του διέθεσε μεγάλα ποσά για διάφορα κοινωφελή έργα.
Με τα χρήματά του αποπερατώθηκε το Πολυτεχνείο, που είχε αρχίσει να χτίζεται με δωρεές των ηπειρωτών επίσης Στουρνάρα και Τοσίτσα. Μάλιστα για να τιμήσει την πατρίδα του, κατ’ επιθυμία του ονομάστηκε Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Με δαπάνες δικές του χτίστηκε η Σχολή των Ευελπίδων και οι φυλακές Αβέρωφ (γκρεμίστηκαν το 1971), η Γεωργική Σχολή στην Λάρισα, το Ωδείο Αθηνών κ ά. Τελειοποίησε το Παναθηναϊκό Στάδιο, στήθηκαν οι ανδριάντες του εθνομάρτυρα Ρήγα Φεραίου και του μαρτυρικού Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄ μπροστά στο Πανεπιστήμιο κλπ. Αλλά και με την διαθήκη του άφησε τεράστια ποσά για κοινωφελείς σκοπούς. Η επιθυμία του να αγοραστεί ένα πολεμικό πλοίο, πραγματοποιήθηκε το 1910. Η πολιτεία ενισχύοντας το ποσό, που κληροδότησε γι αυτό το σκοπό αγόρασε το θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ». Το πολεμικό αυτό πλοίο έχει συνδέσει το όνομά του με την ιστορία της πατρίδας μας και κατά τους βαλκανικούς πολέμους του 1912-13, αλλά και κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Πέθανε στην Αλεξάνδρεια στις 15 Ιουλίου του 1899 και κηδεύτηκε σε πάνδημο πένθος. Το 1908 η ελληνική κυβέρνηση μετέφερε την σωρό του με το «Μιαούλης» στην Ελλάδα, όπου ετάφη με ιδιαίτερες τιμές. Η πατρίδα μας δείχνοντας την ευγνωμοσύνη της στον Γεώργιο Αβέρωφ, του έδωσε τον τίτλο του μεγάλου ευεργέτη και έστησε τον ανδριάντα του μπροστά στο Εθνικό Στάδιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου