Αλίκη Βουγιουκλάκη

Το ποντικάκι, η μουσίτσα, αλλά και η αρχόντισσα του ελληνικού κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1933 στο Μαρούσι Αττικής. Από τα μαθητικά της κιόλας χρόνια φάνηκε το υποκριτικό της ταλέντο και η σταδιοδρομία της αρχίζει στα μέσα της δεκαετίας του ’50, ενώ ακόμα ήταν σπουδάστρια στην Δραματική Σχολή του Εθνικού (Βασιλικού τότε) Ωδείου. Γύρισε περισσότερες από 40 ταινίες, που όλες θα γίνουν μεγάλες επιτυχίες και θα την καθιερώσουν ως την «εθνική μας σταρ».

Ας θυμηθούμε μερικές: «Το ποντικάκι»( 1954), «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας»

(1955), «Διακοπές στην Αίγινα»  (1957), «Η μουσίτσα» (1958), «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», «Το κλωτσοσκούφι» (1959), «Η Αλίκη στο ναυτικό» (1960), «Μανταλένα» του Ντίνου Δημόπουλου, όπου θα της απονεμηθεί και το 1ο Βραβείο Ερμηνείας Α΄ Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, «Χτυποκάρδια στο θρανίο» (1963), «Το δόλωμα» (1964), «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» (1966), «Το πιο λαμπρό αστέρι» (1967),  «Η αρχόντισσα και ο αλήτης» (1968), «Υπολοχαγός Νατάσσα», (1970), «Πονηρό θηλυκό, κατεργάρα γυναίκα» (1980) κ.ά.

Ερμήνευσε ακόμα πολλά τραγούδια, τα περισσότερα στις ταινίες,  που έγιναν διαχρονικές επιτυχίες: «Αλητάκι μπατιράκι», «Γαϊδαράκος», « Δημήτρη μου, Δημήτρη μου», «Είναι το στρώμα μου μονό», «Χτυποκάρδια», «Έχω ένα μυστικό», «Φεύγουν τα νιάτα»,  «Ρίκοκο», «Θάλασσα πλατιά», «Καροτσέρη», «Τράβα μπρος», «Κλωτσοσκούφι», «Χάλι Γκάλι», «Ο γλάρος», «Μες σ' αυτή τη βάρκα», «Φεύγουν τα νιάτα», «Νιάου νιάου βρε γατούλα» , «Ο αμαξάς», «Σήκω χόρεψε συρτάκι»,.

Μετά την δεκαετία του ’70 που ο ελληνικός κινηματογράφος αρχίζει να φθίνει, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ξαναγυρίζει στο θέατρο και μάλιστα στο μιούζικαλ, που εκείνη πρωτοπαρουσιάζει στην Ελλάδα, ξεκινώντας με το έργο του Νιλ Σάϊμον «Καμπίρια». Ακολουθούν «Καμπαρέ», «Τζούλια», «Εβίτα», με κύκνειο άσμα «Την μελωδία της ευτυχίας». Συμμετείχε ακόμα σε τηλεοπτικές σειρές «Βασίλισσα Αμαλία» (1975), «Η θεατρίνα» (1977), «Νύχτα μάγων» (1990), «Και εύθυμη και χήρα» (1991), αλλά και ως γκεστ στους «Δέκα μικρούς Μήτσους» του Λ. Λαζόπουλου κ ά.
Είχε κάνει δυο γάμους, έναν με τον συμπρωταγωνιστή της σε πολλές ταινίες Δημήτρη Παπαμιχαήλ, το 1965, από όπου και απέκτησε το μοναχογιό της Γιάννη και έναν άλλο γάμο, την δεκαετία του ’80, με το Κύπριο επιχειρηματία, Γιώργο Ηλιάδη, όπως αποκάλυψε η ίδια στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου «Ενώπιος ενωπίω»,τον οποίον για πολλά χρόνια κρατούσε μυστικό. Σύντροφοί της υπήρξαν ακόμη, ο Μάριος Πλωρίτης, ο Κωνσταντίνος, ο Βλάσης Μπονάτσος, ο Κώστας Σπυρόπουλος. 

Ο θάνατος την βρήκε μόλις στα 63 της χρόνια, στις 23 Ιουλίου του ’96, μετά από σύντομη μάχη με την επάρατη νόσο. Η σορός της τέθηκε σε διήμερο λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών και ετάφη δημοσία δαπάνη στις 25 Ιουλίου  στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών