Ρένα Βλαχοπούλου

Στις 29 Ιουλίου 2004 «έφυγε» η μεγάλη μας ηθοποιός και τραγουδίστρια

Η Ρένα Βλαχοπούλου γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1923 ήταν το πέμπτο από τα εννιά παιδιά του αριστοκράτη Γιάννη Βλαχόπουλου και της Καλλιόπης, που ήταν κόρη της υπηρέτριας των Βλαχόπουλων. Από νεαρή ηλικία, δεκαεξάχρονη σχεδόν αρχίζει να εμφανίζεται σαν τραγουδίστρια, σε κάποιο κέντρο της Σπιανάδας, ενώ παράλληλα σπουδάζει στο Ωδείο Δραματικού Συλλόγου της Κέρκυρας. Το 1939 κατεβαίνει στην Αθήνα και εμφανίζεται σε καφενεία και αναψυκτήρια. Εκεί την ανακαλύπτει ο Μίμης Τραϊφόρος που την παίρνει στην «Όαση» και αργότερα στο θέατρο Μοντιάλ, του Κ. Μακέδου, όπου τραγουδά και παίζει με τις αδελφές Καλουτά και την Σοφία Βέμπο. Τότε ερμηνεύει και το τραγούδι «Μικρή χωριατοπούλα», που διασκευασμένο από τον Γιώργο Οικονομίδη, γίνεται το «Κορόιδο Μουσολίνι». Μεσούντος του πολέμου, το 1942 γνωρίζεται με τον μεγάλο πιανίστα της τζαζ Γιάννη Σπάρτακο και αρχίζει να εμφανίζεται μαζί του στην Ελλάδα και το εξωτερικό, Τουρκία, Αίγυπτο, Περσία, Αμερική, ενώ ηχογραφεί δίσκους γραμμοφώνου στην εταιρεία Οντεόν, κερδίζοντας με την υπέροχη φωνή της και τον τίτλο της «βασίλισσας της τζαζ», από τον τύπο της εποχής.
Με την επιστροφή της στην Ελλάδα, συμμετέχει σε πολλούς θιάσους επιθεωρησιακούς συνήθως, ενώ λίγο αργότερα σχηματίζει και δικούς της με την σύμπραξη και άλλων μεγάλων ηθοποιών της εποχής, Ν. Λειβαδίτη, Ν. Σταυρίδη, Γ. Βογιατζή, Ρένα Ντορ, Ζ. Σαπουντζάκη, Γ. Κωνσταντίνου, σε παραστάσεις: «Βασίλισσα της νύχτας», «Σουσουράδα», «Να τι θα πει Αθήνα», «Ο μήνας έχει εννιά», «Πουλιά στον αέρα», «Λουλουδιασμένη Αθήνα» κ ά. Σημαντική στιγμή στην καριέρα της αποτέλεσε το 1962, η συμμετοχή της στην «Οδό Ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι. Οι τελευταίες της θεατρικές παραστάσεις «Για την Ελλάδα ρε γαμώτο» (1992-93) και «Η χαρτοπαίχτρα» του Δημήτρη Ψαθά (1993-94). Το 1956 ξεκινάει την κινηματογραφική της καριέρα με την ταινία «Πρωτευουσιάνικες περιπέτειες». Ακολουθούν πάνω από 80 ταινίες, που παράλληλα σηματοδοτούν και τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου. «Όταν λείπει η γάτα» (1960), «Μερικοί το προτιμούν κρύο» (1962), «Κάτι να καίει», «Ένα κορίτσι για δυο» (1963), «Η χαρτοπαίχτρα» (1964), «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Η βουλευτίνα» (1966), «Ραντεβού στον αέρα» (1966), «Βίβα Ρένα» (1967), «Ζηλιάρα», (1968), «Η θεία μου η χίπισσα» (1970), «Μια τρελή-τρελή σαραντάρα» (1970), «Ζητείται επειγόντως γαμπρός» (1971), «Η Ρένα είναι οφσάιντ» (1972), «Η κόμισα της Κέρκυρας» (1973), «Οι φανταρίνες» (1979), «Η πολισμάνα» (1981).
Συμμετείχε ακόμα σε εννιά βιντεοταινίες το διάστημα 1986-90: «Η Μάτα Χάρι ξανακτυπά» (1986), «Η πολυτεχνίτισσα» (1986), «Η μεγάλη ρεμούλα», « Όρμα Ρένα στην αρένα», (1988), «Μια Ρένα δίχως φρένα» (1989), «Η γόησσα» (1989 κ ά.
Παράλληλα με το θέατρο και τον κινηματογράφο, συνεχίζει και την τραγουδιστική της καριέρα, με ηχογραφήσεις και συνεργασίες με την ΕΡΤ, ενώ πολλά τραγούδια ερμηνεύει και στις ταινίες της. «Ας πάει και το παλιάμπελο», «Βρέχει», «Γλυκιά ζωή», «Θα σε πάρω να φύγουμε», «Είσαι η άνοιξη κι είμαι ο χειμώνας», «Πρώτο χελιδόνι», «Άνοιξε-άνοιξε», «Όπου κι αν πάω», «Ο δρόμος είναι δύσκολος», «Η Αθήνα την νύχτα», «Γελά γαλάζιος ο ουρανός», «Έχω στενάχωρη καρδιά», «Κέρκυρα, Κέρκυρα», «Φεύγουν τα χρόνια», «Σαν ξημερώνει Κυριακή».
Είχε πρωταγωνιστήσει και σε τηλεοπτικές σειρές «Μια Αθηναία στην Αθήνα» του Αλέκου Σακελάριου, «Μάλιστα κύριε», «Μάμα μια», ενώ συμμετείχε στους «Δέκα μικρούς Μήτσους». Τιμήθηκε το 1995 με το Αναμνηστικό Μετάλλιο Δημήτρη Ψαθά για την ερμηνεία της στο έργο του ιδίου «Χαρτοπαίχτρα» και με τον Χρυσό Σταυρό του Φοίνικος, από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, το 2003
Είχε κάνει τρεις γάμους, χωρίς να αποκτήσει παιδί, το 1938 με τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Κώστα Βασιλείου, το 1942 με τον τραπεζίτη Γιάννη Κωστόπουλο, και το 1967 με τον επιχειρηματία Γιώργο Λαφαζάνη.