Το καρώτο είναι μονοετές ή διετές φυτό και ανήκει στην οικογένεια των σελινοειδών. Θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα λαχανικά, αν και τρώγεται η ρίζα του και όχι τα φύλλα του. Είναι δε διαθέσιμο στην αγορά όλο τον χρόνο η κατ’ εξοχήν όμως εποχή του είναι τώρα το φθινόπωρο. Ακόμα είναι το πρώτο λαχανικό που κονσερβοποιήθηκε.
Η καλλιέργειά του ξεκίνησε από την κεντρική Ασία, πιθανότατα από το Αφγανιστάν. Ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες με την ονομασία Δαυκός ο καρωτός (σταφυλινός) και στους Ρωμαίους ως παστινάκα. Η κατανάλωση του με την σημερινή του μορφή, (από κόκκινο σε πορτοκαλί) τοποθετείται περίπου την περίοδο της Αναγέννησης, αρχικά στην Ολλανδία και από κει σ’ όλη την Ευρώπη.
Τα καρώτα σήμερα έχουν διάφορες μορφές, από σχεδόν σφαιρικό, έως λεπτό, κυλινδρικό ή baby, αλλά και χρώματα κόκκινα, κίτρινα, λευκά. Στην Ελλάδα η βασική ποικιλία τους είναι αυτή της «Αιγίνης» με κωνικό σχήμα και πορτοκαλί χρώμα., αλλά και οι διάφορες εισαγόμενες Chantenay, Tuchon, Nantes, Amsterdam.
Αποτελεί εξαιρετική πηγή αντιοξειδωτικών συστατικών, καθώς είναι πλούσιο σε καροτένιο, δηλ προβιταμίνη Α. Ακόμα περιέχει βιταμίνες Β1, Β2, C και Κ, φυτικές ίνες, φυλλικό οξύ, που ενισχύουν σημαντικά την μνήμη, ενώ προσφέρουν ενέργεια στον οργανισμό. Η περιεκτικότητά του σε μαγνήσιο σε συνδυασμό με το καροτένιο, μας προστατεύουν από τις καρδιοαγγειακές παθήσεις.
Τρώγεται ωμό, ή τριμμένο σε σαλάτες, βραστό, πουρέ, σε πίτες και μαγειρεμένο με ψάρι, κρέας, αρακά ή φασόλια, καθώς αποτελεί το κύριο συστατικό στην φασολάδα. Ακόμα σε γλυκά, κουλουράκια, μαρμελάδες, κέικ, αλλά και καρωτόζουμο.
Όταν αγοράζετε καρώτα προτιμήστε μεσαία ή μικρά και όχι μεγάλα, που είναι σκληρά. Να είναι ολόκληρα και όχι σπασμένα, να μην έχουν μαύρα σημάδια. Η όψη τους να δείχνει φρέσκια και τραγανή, ένδειξη ότι είναι φρεσκοκομμένα. Αν έχουν και τα κοτσάνια τους, κόψτε τα, πριν τα βάλετε στο ψυγείο, καθώς έτσι διατηρούνται περισσότερο.
Η καλλιέργειά του ξεκίνησε από την κεντρική Ασία, πιθανότατα από το Αφγανιστάν. Ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες με την ονομασία Δαυκός ο καρωτός (σταφυλινός) και στους Ρωμαίους ως παστινάκα. Η κατανάλωση του με την σημερινή του μορφή, (από κόκκινο σε πορτοκαλί) τοποθετείται περίπου την περίοδο της Αναγέννησης, αρχικά στην Ολλανδία και από κει σ’ όλη την Ευρώπη.
Τα καρώτα σήμερα έχουν διάφορες μορφές, από σχεδόν σφαιρικό, έως λεπτό, κυλινδρικό ή baby, αλλά και χρώματα κόκκινα, κίτρινα, λευκά. Στην Ελλάδα η βασική ποικιλία τους είναι αυτή της «Αιγίνης» με κωνικό σχήμα και πορτοκαλί χρώμα., αλλά και οι διάφορες εισαγόμενες Chantenay, Tuchon, Nantes, Amsterdam.
Αποτελεί εξαιρετική πηγή αντιοξειδωτικών συστατικών, καθώς είναι πλούσιο σε καροτένιο, δηλ προβιταμίνη Α. Ακόμα περιέχει βιταμίνες Β1, Β2, C και Κ, φυτικές ίνες, φυλλικό οξύ, που ενισχύουν σημαντικά την μνήμη, ενώ προσφέρουν ενέργεια στον οργανισμό. Η περιεκτικότητά του σε μαγνήσιο σε συνδυασμό με το καροτένιο, μας προστατεύουν από τις καρδιοαγγειακές παθήσεις.
Τρώγεται ωμό, ή τριμμένο σε σαλάτες, βραστό, πουρέ, σε πίτες και μαγειρεμένο με ψάρι, κρέας, αρακά ή φασόλια, καθώς αποτελεί το κύριο συστατικό στην φασολάδα. Ακόμα σε γλυκά, κουλουράκια, μαρμελάδες, κέικ, αλλά και καρωτόζουμο.
Όταν αγοράζετε καρώτα προτιμήστε μεσαία ή μικρά και όχι μεγάλα, που είναι σκληρά. Να είναι ολόκληρα και όχι σπασμένα, να μην έχουν μαύρα σημάδια. Η όψη τους να δείχνει φρέσκια και τραγανή, ένδειξη ότι είναι φρεσκοκομμένα. Αν έχουν και τα κοτσάνια τους, κόψτε τα, πριν τα βάλετε στο ψυγείο, καθώς έτσι διατηρούνται περισσότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου