 Η Ελπίδα Χωματιανού, όπως ήταν το μικρό της όνομα, γεννήθηκε στο Μεσολόγγι στις 6 Φεβρουαρίου του 1932, «ο καρπός του έρωτα» δυο παιδιών που ποτέ δεν παντρεύτηκαν, όπως γράφει η ίδια στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της «Τολμώ». Στα 15 της θα μείνει ορφανή από μητέρα και για να επιβιώσει ακολουθεί ένα μπουλούκι που δίνει παραστάσεις από πόλη σε πόλη.
Πρωτοεμφανίζεται στην Αθήνα το 1948 στην επιθεώρηση «Άνθρωποι-άνθρωποι», και δυο χρόνια αργότερα κάνει το κινηματογραφικό της στην ταινία «Έλα στον θείο». Ακολουθούν αρκετές ταινίες ακόμα «Η σωφερίνα», «Η ωραία των Αθηνών», «Μέλπω», «Η Εύα δεν αμάρτησε», «Ο παλαβός κόσμος του Θανάση» και η τελευταία της «Save sex». Μεγάλη επιτυχία γνωρίζει με την ταινία «Κάλπικη λίρα», όπου υποδύεται μια πόρνη.
Η προκλητική εμφάνισή της, οι χορευτικές της κινήσεις, αλλά και η βραχνή φωνή της την κάνουν περιζήτητη στις επιθεωρήσεις της εποχής, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία και αποτελώντας για το θέατρο «Ακροπόλ» βασικό στέλεχος. «Τ’ αστέρια της Αθήνας», «Τριαντάφυλλα για σας», «Μια ζωή Γκόλφω», «Συνέβη στην Κατίνα».
Εκτός όμως από τις εμφανίσεις της στο θέατρο και τον κινηματογράφο, ως ηθοποιού εμφανίζεται και ως τραγουδίστρια. Γνωστά τραγούδι που ερμήνευσε «Το τραμ το τελευταίο», «Αυτό το μάμπο το βραζιλιέρο», «Η βαλίτσα» κ ά.
Έγραψε ακόμα και αρκετά βιβλία με γνωστότερο το αυτοβιογραφικό «Τολμώ», ή άλλα που αναφέρονται στο θέατρο «Επιθεώρηση καψούρα μου», «Τα μπουλούκια, το θέατρο κι εγώ», αλλά και λογοτεχνικά «Το τίμιο μπορντέλο». Είχε κάνει εμφανίσεις στην τηλεόραση, δίνοντας συμβουλές για προσωπικά θέματα, ή συνταγές μαγειρικής. Χαρακτηριστική της συνταγή η φανουρόπιτα.
Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας εξ αιτίας ενός τροχαίου ατυχήματος. Η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε μετά τον θάνατο του επί 45 χρόνια συζύγου της Παύλου Πατάκα. Άφησε την τελευταία της πνοή στα 77 της χρόνια, ύστερα από καρδιακό επεισόδιο. |
Συντάκτης: Χάρης Κόντος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου