Ανατολή ηλίου: 06:20
Δύση ηλίου: 18:09
Πανσέληνος: Σήμερα
Ημέρα καρδιάς
Hμέρα μετάφρασης
Β΄ ΛΟΥΚΑ
Γρηγορίου ιερομ., επισκόπου Αρμενίας του Φωτιστού, Γαϊανής μάρ.
Η Ελπίδα Χωματιανού, όπως ήταν το μικρό της όνομα, γεννήθηκε στο Μεσολόγγι στις 6 Φεβρουαρίου του 1932, «ο καρπός του έρωτα» δυο παιδιών που ποτέ δεν παντρεύτηκαν, όπως γράφει η ίδια στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της «Τολμώ». Στα 15 της θα μείνει ορφανή από μητέρα και για να επιβιώσει ακολουθεί ένα μπουλούκι που δίνει παραστάσεις από πόλη σε πόλη.
Πρωτοεμφανίζεται στην Αθήνα το 1948 στην επιθεώρηση «Άνθρωποι-άνθρωποι», και δυο χρόνια αργότερα κάνει το κινηματογραφικό της στην ταινία «Έλα στον θείο». Ακολουθούν αρκετές ταινίες ακόμα «Η σωφερίνα», «Η ωραία των Αθηνών», «Μέλπω», «Η Εύα δεν αμάρτησε», «Ο παλαβός κόσμος του Θανάση» και η τελευταία της «Save sex». Μεγάλη επιτυχία γνωρίζει με την ταινία «Κάλπικη λίρα», όπου υποδύεται μια πόρνη.
Η προκλητική εμφάνισή της, οι χορευτικές της κινήσεις, αλλά και η βραχνή φωνή της την κάνουν περιζήτητη στις επιθεωρήσεις της εποχής, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία και αποτελώντας για το θέατρο «Ακροπόλ» βασικό στέλεχος. «Τ’ αστέρια της Αθήνας», «Τριαντάφυλλα για σας», «Μια ζωή Γκόλφω», «Συνέβη στην Κατίνα».
Εκτός όμως από τις εμφανίσεις της στο θέατρο και τον κινηματογράφο, ως ηθοποιού εμφανίζεται και ως τραγουδίστρια. Γνωστά τραγούδι που ερμήνευσε «Το τραμ το τελευταίο», «Αυτό το μάμπο το βραζιλιέρο», «Η βαλίτσα» κ ά.
Έγραψε ακόμα και αρκετά βιβλία με γνωστότερο το αυτοβιογραφικό «Τολμώ», ή άλλα που αναφέρονται στο θέατρο «Επιθεώρηση καψούρα μου», «Τα μπουλούκια, το θέατρο κι εγώ», αλλά και λογοτεχνικά «Το τίμιο μπορντέλο». Είχε κάνει εμφανίσεις στην τηλεόραση, δίνοντας συμβουλές για προσωπικά θέματα, ή συνταγές μαγειρικής. Χαρακτηριστική της συνταγή η φανουρόπιτα.
Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας εξ αιτίας ενός τροχαίου ατυχήματος. Η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε μετά τον θάνατο του επί 45 χρόνια συζύγου της Παύλου Πατάκα. Άφησε την τελευταία της πνοή στα 77 της χρόνια, ύστερα από καρδιακό επεισόδιο. |
93 ετών
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 22 Μαΐου του 1894. Η «Λιλίκα», ήταν το τρίτο παιδί του έγκριτου δημοσιογράφου Στυλιανού Αλεξίου και της Ειρήνης Ζαχαριάδη. Αδέλφια της ήταν η Γαλάτεια, συγγραφέας και πρώτη σύζυγος του Νίκου Καζαντζάκη και ο Ραδάμανθυς, συγγραφέας επίσης. Από μικρή συναναστρέφεται και γνωρίζει ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης, καθώς ζει σ’ ένα λογοτεχνικό οικογενειακό περιβάλλον, Καζαντζάκης, Βάρναλης, ο πρώτος της έρωτας, Καρκαβίτσας, Βλαχογιάννης, Θεοτόκης, Κονδυλάκης, ο «λογοτεχνικός κύκλος» της Δεξαμενής στην Αθήνα, Μάρκος Αυγέρης, ο δεύτερος σύζυγος της αδελφής της Γαλάτειας, αλλά και ο άνθρωπος με τον οποίο θα μένει τα τελευταία χρόνια της ζωής της.
Το 1914 μετά τις σπουδές της στο Ανώτερο παρθεναγωγείο του Ηρακλείου υπηρέτησε για 6 χρόνια ως δασκάλα στο Γ΄ Χριστιανικό Παρθεναγωγείο. Η εμπειρία της αυτή μεταφέρθηκε και σε ένα λογοτεχνικό της έργο. Μετά τον γάμο της με τον Βάσο Δασκαλάκη το 1920, εγκαθίσταται στην Αθήνα και σπουδάζει παιδαγωγικά και φιλολογία. Διδάσκει ως καθηγήτρια τα επόμενα 19 χρόνια, άλλοτε στην Ελλάδα και άλλοτε στο εξωτερικό. Η είσοδός της το 1928 στο ΚΚΕ, όπου και ανήκε για τα επόμενα 60 χρόνια, αλλά και συμμετοχή της στην αντίσταση της στερούν της ελληνική ιθαγένεια και αυτοεξορίζεται στο Παρίσι, όπου σπουδάζει στην Σορβόννη φωνητική και γαλλικά, ενώ παράλληλα διδάσκει σε σχολεία της ελληνικής παροικίας.
Επιστρέφει στην Ελλάδα για τον θάνατο της αδελφής της Γαλάτειας, με μια δικαστική όμως απόφαση που εκκρεμούσε σε βάρος της συλλαμβάνεται και οδηγείται στις φυλακές Αβέρωφ. Δικάζεται και αθωώνεται το 1966. Αναγκάζεται να παραμείνει στα χρόνια της δικτατορίας στην Ελλάδα, καθώς της απαγορεύουν την έξοδο. Από τότε και μέχρι τον θάνατό της αφιερώνεται στην λογοτεχνία.Το έργο της μεγάλο και πολυποίκιλο
Έγραψε: ποιήματα:»Άνθρωποι», Μυθιστορήματα: «Γ΄ Χριστιανικό Παρθεναγωγείο», «Με την λύρα», «Βοηθός νηπιαγωγού», «Παραπόταμοι», «Λούμπεν» «Και ούτω καθ’ εξής», Διηγήματα: «Σπονδή», «Αναχωρήσεις και μεταλλαγές», «Μυστήρια», «Υπέρ των ζώντων», «Προσοχή! συνάνθρωποι» Παιδικά βιβλία: «Χονδρούλης και Πηδηχτή», «Ήθελε να την λένε κυρία», «Τραγουδώ και χορεύω», «Παίζω κουκλοθέατρο», Εγκυκλοπαίδεια: «Ρωτώ και μαθαίνω», Βιογραφία: «Ήθελε να γίνει μεγάλος», που αναφέρεται στον Καζαντζάκη, συλλογή ανέκδοτων λογοτεχνών και καλλιτεχνών «Υπό εχεμύθεια» κ ά.
|