«…Ξένε, ποιος είναι ο τόπος σου, και ποιο το όνομά σου;
Κι αν είμαι ακόμα στ’ όνειρο, ξένος εγώ δεν είμαι
βλέπω γαλάζια ακρογιαλιά κι ελιές λιγνοϋφασμένες,
βλέπω και κάστρο, στο γυαλί να πέφτει του πελάγου…»
Στις 19 Ιουνίου του 1951 πέθανε στα 67 του χρόνια ο μεγάλος
μας ποιητής
Η ποίησή του λυρική και ρωμαλέα, με στίχο λιτό και ξεκάθαρο, εμπνευσμένο
από την πατρίδα, την ελευθερία, την ιστορία, τον πολιτισμό μας και τη φύση.
Έγραψε ακόμα έμμετρες τραγωδίες, μελέτες κ ά. Έργα του: «Ο Αλαφροΐσκιωτος», «Πάσχα
των Ελλήνων», «Δελφικός Λόγος», «Διθυράμβους του ρόδου», «Ακριτικά», «Ο θάνατος
του Διγενή», «Ο Χριστός στην Ρώμη», «Ο Δαίδαλος στην Κρήτη», «Σίβυλλα» κ ά Πιστεύοντας
στην αδελφοσύνη μεταξύ των λαών, μαζί με την σύζυγό του Εύα Πάλμερ, το 1927 διοργανώνουν
τις «Δελφικές Γιορτές», με παραστάσεις αρχαίων τραγωδιών, με αγώνες και με
εκθέσεις έργων λαϊκής τέχνης, που προκάλεσαν το παγκόσμιο ενδιαφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου