2001: Πέθανε ο Κώστας Χατζηχρήστος, κωμικός ηθοποιός

Γεννήθηκε το 1921 στην Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησε συμμετέχοντας  σε βαριετέ, παραστάσεις οπερέτας, επιθεωρήσεις και από το 1952 πρωτοεμφανίζεται στον κινηματογράφο στην ταινία «Ο πύργος των ιπποτών». Ακολουθούν ταινίες που τον καθιερώνουν ως τον «Θύμιο» του ελληνικού σινεμά, αλλά και τον κάνουν ευρύτερα γνωστό  «Η σωφερίνα», «Το έξυπνο πουλί», «Ο Ηλίας του 16ου», «Της κακομοίρας», «Ο Θύμιος από τα Τρίκαλα», «Ο κύριος Πτέραρχος», «Ο Θύμιος τ' χει τετρακόσια», «Ο απίθανος» κ ά Παράλληλα συμμετέχει σε κωμικές θεατρικές παραστάσεις που γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία «Κόκα-κόλα», «Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα», «Δεν ήξερες δεν ρώταγες», «Τρελάθηκα και σώθηκα» ενώ δημιούργησε και το δικό του «Θέατρο Χατζηχρήστου» στη στοά Πανεπιστημίου & Ιπποκράτους, που του δημιούργησε όμως και μεγάλα οικονομικά προβλήματα.

Χαρακτηριστικές ατάκες:

 «Ο Ηλίας του 16^ου» Υποδύεται έναν ψεύτικο αστυφύλακα

- Μα το ζήτημα δεν είναι να μου ανοίξεις την όρεξη, αλλά να μου την κλείσεις

- Έδωσε ένα μάτσο χαρτονομίσματα και ούτε που χλόμιασε καθόλου.

-  Α, μην τα θέλετε όλα δικά σας. Εγώ να τον βρω, εγώ και να τον συλλήψω! Μην είμαστε και πλεονέκτες! Βρέστε τον πρώτα εσείς και μετά με ειδοποιάτε και έρχομαι και τον κάνω αυτόν τον κύριο πέντε παράδες!

- Μ. Κρεβατά: Τρέξτε κύριε πόλισμαν!

Κ. Χατζηχρήστος: Τι θα παραβγούμε στο τρέξιμο;

 «Της κακομοίρας» Υποδύεται τον Ζήκο, έναν βοηθό μπακάλη

- Έτσι και ξετυλιχτώ θα γίνω ένα κι ενενήντα και δε σε γλυτώνει άνθρωπος!
- Μόνο τα Χριστούγεννα μου έδωκε ένα πενηνταράκι κι ένα μελομακάρονο που μέσα βρήκα ένα σκώληκα σαν αυτόν που σκότωσε ο Μέγας Αλέξανδρος!

- (Μιλάει στο τηλέφωνο): Τι να 'χουμε; Ναι, νομίζω πως έχουμε ένα και μοναχικό… Είναι αυτό που έχει μια τρούπα στη μέση;... Δεν ξέρω να σας πω τι μάρκα είναι γιατί τα γράμματα είναι τ' ανάσκελα!... Ε, μάλλον δεν θα είναι ελληνικής κατασκευής, θα είναι αλλοδαπής προελεύσεως, γιατί βλέπω πολλά μασκαραλίκια απ' όξω! Έχει κάτι γατιά, κάτι λιοντάρια!... Πάντως εσείς θα τα φάτε;... Όχι, θα τ' ανάψετε!... Ε, άμα ανάψουν ανάψανε!... Σας μερσώ μαντάμ! Ωρέ ντουβάρ!