Νίκος Καζαντζάκης

Στις 26 Οκτωβρίου του 1957 πέθανε ο μεγάλος μας ποιητής και πεζογράφος
Γεννήθηκε το 1883 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι. Από μικρός ασχολήθηκε με την ποίηση και ερχόμενος στο Παρίσι, επηρεάζεται από τα ρεύματα της εποχής. Στο μεταξύ συνεργάζεται με το περιοδικό «Νουμάς» με το ψευδώνυμο Πέτρος Ψηλορείτης. Το 1906 δημοσίευσε την πρώτη ποιητική συλλογή του «Όφις και κρίνος». Ακολουθούν οι τραγωδίες «Πρωτομάστορας» «Χριστός», «Νικηφόρος Φωκάς», «Ιουλιανός ο παραβάτης», «Βούδας», «Οδυσσέας». Ακολουθούν το φιλοσοφικό του έργο η περίφημη «Ασκητική» που εκφράζει την βαθιά αγωνία του για την ανθρωπότητα, τα συναρπαστικά έργα του «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά», «Ο Καπετάν Μιχάλης», Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», «Ο φτωχούλης του θεού» και το δοκίμιό του «Αναφορά στον Γκρέκο», που γνωρίζουν τεράστια επιτυχία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ μεταφράζονται σε πολλές ξένες γλώσσες. Η ποιητική σύνθεση  «Οδύσσεια», από 33.333 στίχους, «Ο τελευταίος πειρασμός» που αποτελεί σημείο τριβής με την Εκκλησία, που τον θεωρεί ιερόσυλο. Πνεύμα ανήσυχο, ερευνητικό και γεμάτο οράματα, ταξιδεύει σε πολλές χώρες και γεύεται την διαφορετική ζωή κάθε τόπου, την οποία και μεταφέρει στα βιβλία του, με τρόπο παρατηρητικό, ζωντανό, γλαφυρό και διανθισμένο με φιλοσοφικές σκέψεις. «Ρωσία», «Ισπανία», «Αγγλία», «Σινά», «Ιαπωνία», «Κίνα»,  κ ά Από τις μεταφράσεις του, αναφέρουμε την «Θεία κωμωδία» του Δάντη, τον «Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης» του Γιόργκενσεν, τον «Φάουστ» του Γκαίτε, την «Γένεση των ειδών» του Ντάρβιν και τέλος την μετάφραση που κάνει με τον καθηγητή Ι. Κακριδή, της «Ιλιάδας» του Ομήρου. Έχει γράψει ακόμα γύρω στις 800 επιστολές. «Έφυγε» σε ηλικία 75 ετών και  στην ταφική του πλάκα στο Ηράκλειο της Κρήτης, αναγράφεται: «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος».