Θεόφιλος

Στις 23 Μαρτίου 1934 πέθανε ο μεγάλος λαϊκός μας ζωγράφος

Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ, όπως ήταν το όνομά του γεννήθηκε στην Βαρειά Λέσβου, με πιθανή ημερομηνία γέννησης το 1870. Ο παππούς του από την πλευρά της μητέρας του ήταν αγιογράφος και έτσι από μικρός γνωρίζει τον κόσμο της ζωγραφικής.

Από μικρός όμως θα βιώσει τον εξαναγκασμό και την καταπίεση, στην αρχή από την οικογένειά του, γιατί ήταν αριστερόχειρας και αργότερα και τον χλευασμό από την κοινωνία της Λέσβου, καθώς είχε καθιερώσει σαν καθημερινή του ενδυμασία την παραδοσιακή φουστανέλα. Έτσι αναγκάζεται στα δεκαοκτώ του χρόνια να φύγει αρχικά για την Σμύρνη, όπου εργάζεται ως θυροφύλακας.

Το 1897 εγκαθίσταται στον Βόλο, όπου στο πρόσωπο του κτηματία Γ. Κοντού βρίσκει έναν εργοδότη και προστάτη. Όταν ο Γ Κοντός αγοράζει το αρχοντικό Χατζηαναστάση στην Ανακασιά, του αναθέτει να διακοσμήσει ζωγραφικά την σάλα του τελευταίου ορόφου. Το σπίτι αυτό σήμερα αποτελεί το Μουσείο Θεόφιλου στον Βόλο.

Εκτός όμως από την ζωγραφική, διοργανώνει αποκριάτικες, αλλά και εορταστικές παραστάσεις, όπου ο ίδιος παρουσιάζει με αυτοσχέδια κοστούμια τον Μέγα Αλέξανδρο ή ήρωες της επανάστασης του ’21. Επιστρέψει στην πατρίδα του το 1927, όπου εργάζεται ζωγραφίζοντας, πολλές για να εξασφαλίσει και μόνο το καθημερινό του φαγητό.

Απεικονίζει αρχαίους θεούς, σκηνές από την επανάσταση του ’21, την ελληνική φύση μ’ ένα τρόπο μοναδικό, γεμάτο χρώματα και ζωντάνια. Μερικά από τα έργα του: «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος», «Ερωτόκριτος και Αρετούσα», «Παύλος Μελάς», «Άρτεμις, η θεά του κυνηγιού», «Θησέας», «Ήλιος» κ ά.

Το έργο του προβάλλεται και γίνεται γνωστό στην Ελλάδα και το εξωτερικό, από τον τεχνοκριτικό Στρατή Ελευθεριάδη. Η αναγνώριση όμως, ακόμα και με έκθεση των έργων του στο Λούβρο θα έρθει μετά τον θάνατό του, στις 23 Μαρτίου 1934, από τροφική δηλητηρίαση.