Ρίτα Σακελαρίου

Έντεκα χρόνια χωρίς την μεγάλη μας λαϊκή τραγουδίστρια

Ιστορία μου, αμαρτία μου
λάθος μου μεγάλο
Είσαι αρρώστια μες’ στα στήθια μου
και πώς να σε βγάλω…

Η Μαργαρίτα Σακελαρίου, γνωστή ως Ρίτα γεννήθηκε στην Σητεία της Κρήτης, στις 22 Νοεμβρίου του 1934. Ο πατέρας της ήταν από την Κάλυμνο και η μητέρα της από την Σμύρνη. Όταν ήταν ακόμα μωρό, η οικογένειά της μετακόμισε από την Κρήτη στον Πειραιά. Στον εμφύλιο πόλεμο θα χάσει τον πατέρα της και έτσι αναγκάζεται να παντρευτεί μόλις στα 14 της χρόνια.

Στα 17 της έχει ήδη χωρίσει και για να ζήσει η ίδια και τα δυο παιδιά της, που έχει ήδη αποκτήσει, δουλεύει εργάτρια στου Παπαστράτου ή στα Λιπάσματα και τα Σαββατοκύριακα τραγουδάει σ’ ένα ταβερνάκι στο Πέραμα Εκεί θα την «ανακαλύψει» ο Στέλιος Χρυσίνης και θα αρχίσει να της γράφει τραγούδια. Από τα πρώτα τραγούδια που ερμηνεύει είναι το «Στην αγορά του Πειραιά». Την άνοιξη του 1960 θα βγάλει και τον πρώτο δίσκο, με τραγούδια πάντα του Χρυσίνη.

Από κει και πέρα αρχίζει να ηχογραφεί ασταμάτητα, ερμηνεύοντας εξαιρετικά, βαριά ζεμπέκικα. Στο πάλκο καθιερώνεται δίπλα σε μεγάλους μουσικούς, όπως ο Τσιτσάνης και ο Παπαϊωάννου. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 με τα τραγούδια του Γιώργου Μανίσαλη και κυρίως με το αξεπέραστο «Ιστορία μου, αμαρτία μου», η καριέρα της εκτοξεύεται στα ύψη, αποκτώντας πολλούς θαυμαστές, μεταξύ των οποίων και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Με τον δεύτερο σύζυγό της τον Σιδηρόπουλο, με τον οποίο απέκτησε άλλα τρία παιδιά, ανοίγουν το κέντρο «Κουήν Αν», όπου ερμηνεύει τις μεγάλες επιτυχίες της «Παράνομη αγάπη μου», «Κι αν κάνω άτακτη ζωή», «Αυτός ο άνθρωπος αυτός», «Κάθε ηλιοβασίλεμα» κ ά.

Κι αν κάνω άτακτη ζωή
δικός μου είναι λογαριασμός
πάψε να με κατηγορείς
για μένα άξιος κριτής
είναι μονάχα ο Θεός…

Την δεκαετία του ’80 θα κάνει την μεγάλη στροφή στην καριέρα της όχι μόνο στο ρεπερτόριό της αλλά και στην εμφάνισή της. Η σεμνή τραγουδίστρια της δεκαετίας του ’60 μετατρέπεται σε μια πληθωρική ξανθιά «νεανίζουσα» τραγουδίστρια πίστας που τραγουδάει σουξέ της εποχής με μεγάλη επιτυχία, πουλώντας χιλιάδες δίσκους και γεμίζοντας πολλά κέντρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ξεφεύγοντας από το στίγμα της διαχρονικής τραγουδίστριας του «Ιστορία μου, αμαρτία μου» και του «Άτακτη ζωή» ερμηνεύει σουξεδάκια της εποχής, που της γράφουν ο Τάκης Μουσαφίρης, ο Νίκος Καρβέλας κι άλλοι, όπως το «Αρέσω», «Είναι γάτα ο κοντός με την γραβάτα», «Οι σαραντάρες ίσον δυο εικοσάρες», «Εγώ δεν πάω Μέγαρο θα μείνω με τον παίδαρο» και άλλα.

Παρ’ όλα που τα υπερασπίστηκε με την υπέροχη φωνή της, κανένα ουσιαστικά από αυτά δεν παραμένει διαχρονικό. Μετά το ’90 η καριέρα της παίρνει την κατιούσα. Κάνει την τελευταία της ηχογράφηση το 1997. Κτυπημένη από την επάρατο πέθανε στις 6 Αυγούστου του 1999. Πηγή: hariskontos.blogspot.com