Τζιμ Λόντος

Ο (Χριστόφορος) Χρήστος Θεοφίλου, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στο Κουτσοπόδι του Άργους στις 2 Ιανουαρίου του 1897. Ήταν το στερνοπαίδι της οικογένειας με 13 παιδιά του παραδοσιακού παλαιστή Θεοφίλου, από τον οποίον θα πάρει και τα πρώτα μαθήματα πάλης.

Γύρω στα 1907 μεταναστεύει στην Αμερική. Τυχαία βλέπει έναν αγώνα πυγμαχίας, εντυπωσιάζεται και αρχίζει να παρακολουθεί μαθήματα πυγμαχίας, με όσα χρήματα του περισσεύον από την δουλειά του στην λάντζα ενός εστιατορίου.

Την εποχή εκείνη επικρατούν οι παλαιστές με την τερατώδη μορφή που δίνουν την εντύπωση του κακού. Ο μικρόσωμος αλλά με ηράκλεια δύναμη και την χολιγουντιανή εμφάνιση, αλλάζει τα δεδομένα του αθλήματος, με τον καλό που νικάει τους κακούς. Αλλά και με την τεχνική που εφαρμόζει στο άθλημά του, με μια ιδιότυπη λαβή, που σηκώνει τους αντιπάλους στον αέρα και τους στριφογυρίζει. Οι δημοσιογράφοι την ονομάζουν αεροπλανικό κόλπο (airplane style).

Η φήμη του αρχίζει να εξαπλώνεται και να γίνεται ολοένα και γνωστότερος στο ευρύτερο κοινό. Ένας αθλητικογράφος παρατηρεί την ομοιότητά του με τον διάσημο συγγραφέα Τζακ Λόντον και ο μάνατζερ του τον βαπτίζει Τζιμ Λόντο, όνομα οικείο στην Αμερική. Παρόλα που μεσουρανεί σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο της Αμερικής, είναι ο πλέον ακριβοπληρωμένος αθλητής της εποχής του.

Το 1933 στο κατάμεστο Γιάνκελ Στάντιουμ της Νέας Υόρκης νικά τον παγκόσμιο πρωταθλητή Ράι Στιλ και ανακηρύσσεται από την Ομοσπονδία Πάλης πρωταθλητής Βαρέων Βαρών, κερδίζοντας μαζί και την χρυσή και αδαμαντοποίκιλτη ζώνη. Τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή, θα κρατήσει μέχρι την απόσυρσή του από το ρινγκ το 1946, νικώντας σε περισσότερους από 2500 αγώνες.

Στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται σαν εθνικός ήρωας, όταν έρχεται στην Αθήνα, για να συμμετάσχει σε αγώνες πάλης στο Καλλιμάρμαρο. Θα αντιμετωπίσει νικηφόρα τον Ρωσοπολωνό αθλητή Κόλα Κβαριάνι. Η νίκη αυτή θα εμπνεύσει τον Μάρκο Βαμβακάρη, να γράψει το τραγούδι: «Παρ’ την αιμοβορία σου κι άντε στην πατρίδα σου αγαπητέ Κβαριάνι, που σ’ έστειλε ο Λόντος σε μακρινό σεργιάνι. Να ήσουνα μονάχα εσύ, κομμάτια πια να γίνει, μα όσοι ευρεθήκανε την πάθανε κι εκείνοι. Έτσι λοιπόν ο Λόντος μας έγινε παλικάρι κι όλος ο κόσμος τον αγαπά, του Άργους το καμάρι.»

Αξιομνημόνευτη όμως είναι και η προσφορά του οικονομική και ηθική στα ορφανά παιδιά της Ελλάδας και της Κύπρου από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν παντρεμένος με αμερικανίδα και είχε αποκτήσει τρεις κόρες. Όταν αποσύρθηκε από το ρινγκ, εγκαταστάθηκε στο ράντζο του στο Σαν Ντιέγκο, όπου ασχολήθηκε με την καλλιέργεια αβοκάντο.Πέθανε στις 19 Αυγούστου του 1975