1835: Πέθανε ο Ανδρέας Μιαούλης, ναύαρχος του ελληνικού στόλου κατά την επανάσταση του ’21.

Γεννήθηκε στην Ύδρα και ήταν γιος του εμποροπλοίαρχου Δημήτρη Βώκου, που καταγόταν από τα Φύλλα της Εύβοιας. Το επίθετο Μιαούλης  κατά μια εκδοχή το πήρε από ένα τουρκικό πλοίο που αγόρασε και ονομαζόταν «Μιαούλ». Κατά μια άλλη εκδοχή επειδή φώναζε συχνά «μια ούλοι» παρακινώντας τους ναύτες να τραβήξουν όλοι μαζί κουπί. Στην επανάσταση του 1821 τον εξέλεξαν στην αρχή ως ναύαρχο του υδραίικου στόλου  και αργότερα με τα κατορθώματά του αρχιναύαρχο όλου του ελληνικού στόλου. Νίκησε τον τουρκικό στόλο στην Πάτρα, στον Αργολικό Κόλπο (1821), στο Ναύπλιο (1822), στην ναυμαχία μεταξύ Λήμνου και Άθω (1823), στον Κόλπο του Γέροντα (1824), συνέβαλε στην πυρπόληση του τουρκικού στόλου στην Μεθώνη (1825), ενώ διέσπασε τρεις φορές την πολιορκία του Μεσολογγίου και τροφοδότησε με τρόφιμα και πολεμοφόδια τους υπερασπιστές (1826). Στην λαμπρή ιστορία του υπάρχει μια άσχημη στιγμή, όταν ανατίναξε στην εμφύλια διαμάχη το 1831, την φρεγάτα «Ελλάς» και την κορβέτα «Ύδρα», αργότερα βέβαια ζήτησε συγχώρεση. Το 1832 ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας που πρόσφερε το στέμμα στον Όθωνα. Διετέλεσε ακόμα διευθυντής του βασιλικού ναυτικού, ενώ τιμήθηκε με τον τίτλο του συμβούλου επικρατείας. Ο τάφος του σε ακτή του Πειραιά, έδωσε και την ονομασία στην περιοχή, ως Ακτή Μιαούλη