Περί ορέξεως …Κολοκύθια

Η κολοκυθιά είναι γένος της οικογένειας των κολοκυνθιδών και  αριθμεί περίπου δέκα είδη, με κάθε είδος να έχει τις δικές του ποικιλίες. Στην Ελλάδα έχουμε την κοινή κολοκυθιά που κάνει τα  κολοκυθάκια, την γλυκοκολοκύθα και την λαγηνοφόρο (φλασκιά). Εκτός όμως από το κολοκυθάκι, αυτή της εποχή βρίσκουμε και τα λουλούδια του κολοκυθιού, τους κολοκυθανθούς, που είναι πάνω στο κολοκυθάκι ή τις κολοκυθοκορφάδες που βγαίνουν από το κοτσάνι της κολοκυθιάς,

Θρεπτικά στοιχεία

Το κολοκυθάκι με ελάχιστες θερμίδες, μας παρέχει βιταμίνες Α, και C, μαγνήσιο, κάλιο, ασβέστιο, μαγγάνιο, ενώ είναι πολύ καλή πηγή φυτικών ινών και συμβάλει στην καλή λειτουργία του εντέρου, στην ρύθμιση της αρτηριακής πιέσεως, στην  μείωση της χοληστερίνης και στην καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. 

Αγορά και συντήρηση

Προτιμήστε κολοκυθάκια χωρίς κτυπήματα, μαυρίλες, σαπίσματα, και με σκληρή υφή που δείχνει ότι είναι φρέσκα. Τα λουλούδια τους να είναι ως επί το πλείστον κλειστά, να μην είναι μαυρισμένα και μαραμένα. Συντηρούνται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για 1-2 ημέρες. Για μακρύτερη διάρκεια συντήρησης, αποφύγετε να τα πλύνετε (με την υγρασία σαπίζουν), και διατηρήστε τα στο ψυγείο.

Μαγειρική

Στην ελληνική κουζίνα πρωταγωνιστεί σε πολλά πιάτα, βραστό σαν σαλάτα, ταιριάζει ωραία με τα βλίτα, σούπα, σε πίτες, σε γεμιστά, σε τάρτες, κεφτεδάκια, ψητά, τηγανιτά, ομελέτες, σάλτσα (πέστο), μπριάμ (τουρλού), με ζυμαρικά, σαν συνοδευτικό του κρέατος, αλλά και στον μουσακά και στα παπουτσάκια, με ή χωρίς μελιτζάνες κ ά.