Δημήτρης Ροντήρης

Στις 20 Δεκεμβρίου 1981 έφυγε από την ζωή ο διακεκριμένος σκηνοθέτης του θεάτρου μας

O Δημήτρης Ροντήρης γεννήθηκε το 1899 στον Πειραιά. Η καταγωγή του ήταν από την Ναύπακτο. Εγκαταλείποντας στο 2ο έτος την Σχολή Ευελπίδων, εγγράφεται στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα το ‘19 από το θέατρο της Μαρίκας Κοτοπούλη σαν ηθοποιός, φεύγει για την Αυστρία, όπου παρακολουθεί μαθήματα θεάτρου, ιστορία της τέχνης και αρχαία ελληνική φιλολογία. Εν συνεχεία μαθητεύει κάποιο διάστημα δίπλα στον Γερμανό σκηνοθέτη Ράϊνχαρτ. Επιστρέψει στην Ελλάδα το 1933 και αναλαμβάνει σκηνοθέτης, πρώτα στο Βασιλικό Θέατρο και αργότερα στο Εθνικό Θέατρο στην αρχή σαν βοηθός σκηνοθέτης και μετά τον θάνατο του Φώτου Πολίτη το 1934 σαν σκηνοθέτης. Το πρώτο έργο που σκηνοθετεί είναι «Οι φοιτητές» του Ξενόπουλου. Το ‘42 με την γερμανική κατοχή παραιτείται. Συνεχίζει μετά την απελευθέρωση στο Εθνικό Θέατρο, σαν σκηνοθέτης και τα διαστήματα 1946-50 και 1953-55 σαν διευθυντής, σκηνοθετώντας παραστάσεις που συμμετέχουν κορυφαίοι ηθοποιοί, Μανωλίδου, Αρώνη, Χορν κ ά. Το 1950 ιδρύει την «Ελληνική Σκηνή» και το 1957 το «Πειραϊκό Θέατρο», με το οποίο περιοδεύει, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σκηνοθετώντας έργα κλασσικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, «Άμλετ», «Δωδέκατη νύχτα», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», αλλά και σειρά παραστάσεων αρχαίου ελληνικού δράματος «Πέρσες», «Μήδεια», «Ηλέκτρα», «Χοηφόρες», «Ευμενίδες».«Προσπαθούμε να είμαστε πολύ απλοί στη δουλειά μας, γιατί απλοί ήταν οι αρχαίοι. Επιδιώκουμε να εκφράσουμε την ουσία του αρχαίου δράματος με μια φόρμα απλή, που να ανταποκρίνεται στο πνεύμα της ελληνικής τραγωδίας», ήταν το προσωπικό του στίγμα στην αναβίωση του αρχαίου δράματος στην σύγχρονη εποχή. Το 1936 για πρώτη φορά στο Ηρώδειο ανεβάζει την «Ηλέκτρα», αλλά και στις 11 Σεπτεμβρίου του 1938 για πρώτη φορά μετά την αρχαιότητα παρουσιάζει, αρχαία τραγωδία στην Επίδαυρο, ανεβάζοντας την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή Άξια μνείας είναι ακόμα η παράσταση της τριλογίας του Αισχύλου "Ορέστεια" στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού το 1949, που θα τύχει διθυραμβικών κριτικών. Από το 1954 καθιερώνει το Φεστιβάλ της Επιδαύρου, με πρώτη παράσταση τον «Ιππόλυτο» με την θρυλική διανομή, Αλέκος Αλεξανδράκης κ ά. Διετέλεσε ακόμα Διευθυντής Ραδιοφωνίας τον Δεκέμβριο του ’44 και από το διάστημα 1935-64 καθηγητής στο Ωδείο Αθηνών. Από την δεκαετία του ’70 εγκαταλείπει την σκηνοθεσία και απομονώνεται. Αφήνει την τελευταία του πνοή στις 20 Δεκεμβρίου του 1981.