Φιλολογικό ψευδώνυμο της ποιήτριας, πεζογράφου και κριτικού Ελένης Νεγρεπόντη, συζύγου του λογοτέχνη Κώστα Ουράνη. Γεννήθηκε το 1896 στην Αθήνα. Φοίτησε στην Ανωτέρα Γυναικεία Σχολή, όπου επηρεάστηκε από τη διδασκαλία του Γληνού, αν και αργότερα άλλαξαν οι ιδεολογικοί της προσανατολισμοί. Ξεκίνησε με κριτικές μελέτες στο περιοδικό «Αναγέννηση» του Γληνού, πρωτοεμφανίστηκε στην λογοτεχνία το 1915, στο περιοδικό Νουμάς, όπου έγραφε μονόπρακτα δράματα, ποιήματα, αλλά και κριτικά κείμενα. Συνεργάστηκε ακόμα με τις εφημερίδες Νέα Εστία, Ακρόπολη, Πυρσός κ ά. Κατείχε καλά τη νεοελληνική λογοτεχνία και με την πλατύτερη μόρφωση που την διέκρινε, έδωσε ενδιαφέρουσες κριτικές σελίδες. Ιδιαίτερα υπηρέτησε την κριτική του θεάτρου με ευσυνειδησία και βαθιά γνώση. Υποστήριξε τον δημοτικισμό και τον φεμινισμό, γράφοντας πολλά άρθρα για φεμινιστικά θέματα. Διετέλεσε μέλος του Συνδέσμου Ελληνίδων υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών. Ακόμα ήταν ιδρυτικό μέλος της ομάδας των Δώδεκα και της καλλιτεχνικής Επιτροπής του Εθνικού Θεάτρου. Μερικά από τα έργα της: «Κωστής Παλαμάς» (1924), «Στοχασμοί για το δημοτικό τραγούδι» (1928), «Η δέκατη τρίτη ώρα», «Μορφές και θέματα του θεάτρου» (1961), «Κριτικές μελέτες», «Μορφές της ελληνικής Λογοτεχνίας» (1963), «Εκδρομές και ταξίδια», «Ο φλοίσβος» κ ά. Πέθανε στην Αθήνα στις 9 Δεκεμβρίου 1971

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου