Σπήλαιο Δυρού

Στις 31 Ιουλίου του 1958, γίνεται η ανακοίνωση από σπηλαιολόγους της ανακάλυψης, μεγάλου λιμναίου σπηλαίου στην περιοχή του Δυρού Μάνης.

Θέση
Βρίσκεται στην Μάνη, νοτιότερα της Αρεόπολης και του Κότρωνα, στον Πύργο Δυρού και ενώ κατεβαίνετε παραλιακά, προς την Γλυφάδα ή Βλυχάδα

Πρόσβαση
Οδικώς από την κεντρική αρτηρία προς Αρεόπολη και Κότρωνα

Ιστορία
Η περιοχή φαίνεται να κατοικείτο από την νεολιθική κιόλας εποχή. Εικάζεται μάλιστα βάσει των ευρημάτων, σκελετοί ανθρώπινοι και ζώων που όμως δεν ήταν θαμμένοι, ότι έγινε κάποιος σεισμός και με τις κατολισθήσεις, αποκλείστηκε η περιοχή. Με την πάροδο του χρόνου ανέβηκε η στάθμη της θάλασσας και από χερσαίο το σπήλαιο έγινε θαλάσσιο.

Η ύπαρξη του σπηλαίου από τους ντόπιους ήταν γνωστή από το 1900. Το 1949 οι Γιάννης και Άννα Πετροχείλου, ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας άρχισαν να εξερευνούν το χερσαίο τμήμα. Στις 31 Ιουλίου του 1958 ανακάλυψαν και το λιμναίο τμήμα. Είχαν εξερευνήσει και χαρτογραφήσει γύρω στα 1600 μέτρα.

Το 1979 ανακαλύφθηκαν, εξερευνήθηκαν και χαρτογραφήθηκαν νέα τμήματα χερσαία και λιμναία, μήκους περίπου 6500 μέτρων. Μέχρι και σήμερα συνεχίζονται οι εξερευνήσεις του σπηλαίου, που όπως εικάζεται ξεπερνά τα 14 χιλιόμετρα.

Αξιοθέατα
Θεωρείται το μεγαλύτερο λιμναίο σπήλαιο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες στον κόσμο. Η ομορφιά που αναδεικνύεται από τα σπλάχνα της μανιάτικης γης είναι μοναδική. Οι σχηματισμοί των σταλακτιτών μοιάζουν με κολώνες που ξεφυτρώνουν μέσα από την θάλασσα, καθώς η σπηλιά καταλήγει σε μια λίμνη με βάθος 6 μέτρων.

Λίγο πιο κάτω από το σπήλαιο της Βλυχάδας, βρίσκεται το σπήλαιο της Αλεπότρυπας, όπου υπάρχει το νεολιθικό μουσείο του Δυρού, με πολλά ευρήματα της νεολιθικής εποχής, μαρμάρινα εδώλια και αγγεία, εργαλεία, όστρακα, πέλεκυς κ ά

Παραλίες
Μπροστά ακριβώς από το σπήλαιο της Αλεπότρυπας, απλώνεται η παραλία του Δυρού, πεντακάθαρη, γαλαζοπράσινη και με χονδρά βοτσαλάκια.