Μάνα, μανούλα, μητέρα, μαμά….

…Σκεπάζει η μάνα το παιδί
όπως σκεπάζει ο ουρανός τη γη…
Απεραντοσύνη σ’ όλα, αγάπη, στοργή, τρυφερότητα, προστασία, δύναμη, καλοσύνη, θυσία και πόσα άλλα επίθετα χαρακτηρίζουν και εκφράζουν την έννοια της μάνας.

Η λατρεία και η θεοποίηση στην μητέρα έχει τις ρίζες της από καταβολής κόσμου. Η Γαία, η γυναίκα του Ουρανού, είναι ταυτόσημη με την φύση, τη Μητέρα Γη, που θα γεννήσει θεούς και ανθρώπους. Στην συνέχεια η κόρη της η Ρέα, γυναίκα και αδελφή του Κρόνου, λατρευόταν σαν «Μητέρα των Θεών» και της γονιμότητας.

Ο Χριστιανισμός ταύτισε την έννοια της μητέρας με τα θεία, μετουσιώνοντας την σε έννοια ταυτόσημη με την Μητέρα του Χριστού, την Παναγία.

Ας προχωρήσουμε όμως σε πιο σύγχρονες εποχές, στην Αγγλία τον 17ο αιώνα, η τελευταία Κυριακή της Σαρακοστής ονομαζόταν Mothering Sunday (Κυριακή της Μητέρας) και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Κατά την Κυριακή αυτή μάλιστα, ακόμα και οι εσωτερικοί οικιακοί βοηθοί, έπαιρναν άδεια για να επισκεφθούν τις μητέρες τους.

Γύρω στα 1907 η Άννα Τζάβις από την Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών, θέλοντας να τιμήσει την μνήμη της μητέρας της, θα ξεκινήσει μια εκστρατεία για να καθιερωθεί η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, ως Γιορτή αφιερωμένη στην μητέρα. Η προσπάθειά της θα ευοδωθεί, όταν με προεδρικό διάταγμα το 1914 θεσπίζεται ως επίσημη εθνική γιορτή στις ΗΠΑ.

Στις μέρες μας, η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, έχει καθιερωθεί ως Γιορτή της Μητέρας και επειδή βρίσκει την φύση στην καλύτερη της στιγμή, όλοι μικροί, μεγάλοι, κόβουν ένα λουλούδι για να της το προσφέρουν. Την πρώτη θέση κατέχει το γαρύφαλλο, που αποτελούσε και το αγαπημένο λουλούδι της μητέρας της Άννας Τζάρβις και έτσι καθιερώθηκε ως το λουλούδι-σύμβολο για την γιορτή της Μητέρας.

Για να νιώσει την αγάπη μας, όμως κάθε μητέρα, μια και μόνη κίνηση είναι αρκετή: Η αγκαλιά ! Κάντε το, γιατί Μάνα είναι μόνο Μια και γιορτάζει