Ευγένιος Σπαθάρης

«Θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε», γιατί ο μεγάλος μας καραγκιοζοπαίκτης, εδώ και τρία χρόνια δεν είναι πια μαζί μας.

Γεννήθηκε στην Κηφισιά το 1924. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του, ξεκίνησε να σπουδάζει αρχιτεκτονική. Όταν όμως ο πατέρας του, ο πρωτοπόρος καραγκιοζοπαίχτης Σωτήρης Σπαθάρης, γύρω στα 1942, σταμάτησε για λόγους υγείας, συνέχισε εκείνος.

Στην αρχή ζωγράφιζε τις διαφημιστικές αφίσες των παραστάσεων του πατέρα του και πέρασε στην ζωγραφική απόδοση θεατρικών σκηνικών και ενδυμάτων. Πιεζόμενος όμως από τον θεατρώνη, ξεκίνησε και τις παραστάσεις σε θέατρα της Αθήνας, καθώς ο κόσμος εκείνη την εποχή όταν έβλεπε έναν ήρωα στον μπερντέ, θεωρούσε έναν ήρωα του ’40 στα βουνά.

Έβαλε τον καραγκιόζη στο χορόδραμα, στο μπαλέτο, στους χορούς. Για 45 ολόκληρα χρόνια έγραφε, σκηνοθετούσε, και έφτιαχνε σκηνικά και έπαιζε, γυρίζοντας ολόκληρο τον κόσμο. Μερικά από τα έργα του: «Το καταραμένο φίδι», «Ο δικτάτορας», «Ο καραγκιόζης και ο Μέγας Αλέξανδρος», «Ο καραγκιόζης φούρναρης», «Ο καραγκιόζης γραμματικός», «Ο καραγκιόζης γιατρός» κ ά

Το 1991 ίδρυσε το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών, που από το 1996 λειτουργεί στο Μαρούσι, διευθύντρια του οποίου τα τελευταία χρόνια ήταν η κόρη του. Διακρίθηκε ακόμα ως ζωγράφος και έλαβε μέρος σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Κατά την διάρκεια τιμητικής βράβευσής του στο Ινστιτούτο Γκαίτε, έχασε την ισορροπία του και έπεσε στις σκάλες, με αποτέλεσμα να υποστεί πολλαπλά κατάγματα και σοβαρό αιμάτωμα στον εγκέφαλο. Νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο και στις 9 Μαΐου του 2009 άφησε την τελευταία του πνοή.

Πηγή: Kleiditousol.blogspot.com Συντάκτης: Χάρης Κόντος