ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1982
ταξίδεψε με το δελφινάκι του στον δικό του ήλιο

«Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
ήταν μια λέξη μοναχά «ελευθερία»
και είπαν πως την έγραψαν παιδιά…»

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1937, με κυπριακή καταγωγή. Από μικρός ενδιαφέρεται για την μουσική και μαθαίνει βιολί και κιθάρα. Το 1955 έρχεται στην Αθήνα και αρχικά γράφεται στην Φαρμακευτική Σχολή και στην συνέχεια στην Εμπορική, την οποία τελικά εγκαταλείπει για να ασχοληθεί με την μουσική, με πρώτη δημιουργία το ’62, μελοποιώντας το ποίημα του Λόρκα «Τραγούδι του δρόμου» σε ελληνική απόδοση από τον Ν. Γκάτσο και ερμηνεία Γ. Μούτσιου.  Ακολουθούν συνεργασίες με σημαντικούς στιχουργούς όπως Κ. Μητροπούλου, Γ. Νεγρεπόντη, Λ. Παπαδόπουλο, Δ. Χριστοδούλου, Φ. Λάδη, Μ. Ρασούλη, σε τραγούδια όπως  «Ο Δρόμος», «Στρατιώτης», «Σταθμός», «Κι αν είμαι ροκ», «Νέγρικα», «Κουτσή κιθάρα», «Ο κουταλιανός», «Καλημέρα ήλιε», «Μετανάστες», «Δέκα παλικάρια», «Συρματοπλέγματα», «Δελφίνι δελφινάκι», «Η μέρα δεν θα αργήσει»  και με ερμηνευτές  Μ. Φαραντούρη, Γ. Νταλάρα, Α. Αλιμπέρτη, Γ. Πάριο, Μ, Κωχ, Β. Παπακωνσταντίνου, Χ. Αλεξίου, Γ. Καλατζή, Κ. Σμοκοβίτη, Δ. Σιτζάνη (που ήταν και σύζυγός του), Δ. Γαλάνη, Γ. Πουλόπουλο κ ά.

«Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά
σαν να περιμένουν κι αυτά μαζί μ’ εμένα
να ’ρθεις κι ας χαράξει για στερνή φορά…»

Πηγή: http://hariskontos.blogspot.gr/ Συντάκτης: Χάρης Κόντος