Κρεμμύδια… για κλάματα

Το κρεμμύδι είναι ποώδες βολβόριζο φυτό της οικογένειας των (allium) λειλιδών ή λειριιδών. Η χαρακτηριστική δε οσμή και γεύση του οφείλεται κυρίως στα θειούχα συστατικά του. «Δακρύβρεκτη» και μακριά η ιστορία τους, καθώς ήταν γνωστό ακόμα και από την εποχή των Χαλδαίων και των Αιγυπτίων, όπου εκτός της κατανάλωσής τους σαν τροφής, υπολείμματα κρεμμυδιών βρέθηκαν σε ανασκαφές, ενώ απέδιδαν θεϊκές δυνάμεις στο άνθος του, όπως φαίνεται από παραστάσεις σε φαραωνικούς τάφους. Οι Πέρσες επίσης έτρωγαν πολλά κρεμμύδια, αναφέρει ο Μάρκο Πόλο, ακόμα για τους λαούς της βόρειας Αφρικής αποτελούσαν ιερό σύμβολο, καθώς με τον φλοιό τους συμβόλιζαν την αιωνιότητα. Από εκεί πέρασαν και στην Ελλάδα. Στην Ιλιάδα, γίνεται αναφορά ότι τα έτρωγαν ωμά με το κρασί. Στην Αρχαία Ελλάδα, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, οι αθλητές έτρωγαν κρεμμύδια καθημερινά για σωματική δύναμη. Οι Ρωμαίοι τα χρησιμοποιούσαν για να φτιάχνουν πικάντικες σάλτσες.

Θρεπτική αξία

Μικρή η θερμιδική του απόδοση 36 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια και μεγάλη η θρεπτική τους αξία, λόγω της περιεκτικότητάς τους σε διάφορα φλαβονοειδή (κουερσιτίνη, καεμπφερόλη), αντιοξειδωτικά, που ενισχύονται από τις βιταμίνες Α, Β, C και Ε, αλλά και φώσφορο, φθόριο, ιώδιο, σελήνιο και κάλιο. Λόγω της περιεκτικότητας τους σε αντιοξειδωτικά αποτελούν τροφή εξαιρετική στην πρόληψη του καρκίνου διαφόρων μορφών. Ακόμα στην πρόληψη καρδιοπαθειών και υπέρτασης. Τα κρεμμύδια εμποδίζουν την άνοδο του επιπέδου του σακχάρου  στο αίμα και έτσι συνιστώνται και για διαβητικούς. Τέλος είναι διουρητικά, αντιβακτηριδιακά, αντιφλεγμονώδη και χωνευτικά.

Αγορά

Στην αγορά υπάρχουν τα ξερά κρεμμύδια και τα φρέσκα κρεμμυδάκια. Τα ξηρά χωρίζονται ανάλογα με το χρώμα και το μέγεθος. Τα «κλασσικά» κιτρινοκαφέ,  τα κόκκινα, τα άσπρα, σε διάφορα μεγέθη και τα πολύ μικρά κοκκάρια ή στιφάδου.

Φρέσκα κρεμμυδάκια βρίσκουμε συνήθως την άνοιξη είναι επιμήκη με λευκό κορμό με ριζούλες και πράσινα μακρουλά φύλλα. Όταν αγοράζουμε ξερά κρεμμύδια προσέχουμε να μην έχουν μαραμένα, μαυρισμένα και ξερά φύλλα εξωτερικά, έντονη μυρωδιά σαν μούχλα και τέλος όταν τα πιέζουμε να μην είναι μαλακά, που σημαίνει ότι θα έχουν χαλάσει εσωτερικά.

Καθάρισμα 

Για να μην κλαίμε όταν τα καθαρίζουμε και βρίσκουμε δικαιολογία να μην τα χρησιμοποιούμε, ένα είναι το μυστικό, να τα καθαρίζουμε κάτω από τρεχούμενο νερό. Και αυτό γιατί το νερό εξουδετερώνει τις θειικές ενώσεις που επιδρούν στους δακρυικούς αδένες και μας φέρνουν δάκρυα στα μάτια.    

Αποθήκευση

Θα πρέπει να αποθηκεύονται σε ένα ανοικτό δοχείο σε δροσερό, ξηρό μέρος, όπου διατηρούνται για ένα μήνα. Διατηρούνται και στο ψυγείο, βέβαια, αλλά να έχετε υπόψη ότι αλλάζει η γεύση τους και ευνοείται το χάλασμά τους, από την δημιουργία μούχλας. Επίσης, μην αποθηκεύετε τις πατάτες μαζί με τα κρεμμύδια, γιατί τα αέρια που εκπέμπουν τα δυο αυτά λαχανικά μπορεί να προκαλέσουν αλλοιώσεις το ένα στο άλλο. Μπορείτε να τα καθαρίσετε, να τα πλύνετε, να τα στεγνώσετε με απορροφητικό χαρτί και να τα υποθηκεύσετε σε μπολάκια στην κατάψυξη.