Ντίνος Ηλιόπουλος

Στις 4 Ιουνίου του 2001, λίγες μέρες πριν τα ογδοηκοστά όγδοα γενέθλιά του, πέθανε ο μεγάλος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 12 Ιουνίου του 1913 από Έλληνες γονείς. Ο πατέρας του ήταν έμπορος, με καταγωγή από την Πελοπόννησο και με το κραχ του 1929, αναγκάστηκε να πάρει την γυναίκα του και τα πέντε παιδιά του και να μετακομίσουν στην Μασσαλία. Εκεί ο Ντίνος θα τελειώσει τις εγκύκλιες σπουδές του. Με την επιστροφή τους στην Αθήνα το 1953 παρακολουθεί μαθήματα εμπορικών σπουδών, για να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του. Μετά την παρατεταμένη στρατιωτική θητεία του, λόγω πολέμου, παρακολουθεί μαθήματα σε ιδιωτική σχολή θεάτρου, καθώς αποτυγχάνει να εισαχθεί σε κρατική. Πρωτοεμφανίζεται στο θέατρο το 1944 με τον θίασο της Κατερίνας στο έργο του Λεό Λέντς «Κυρία σας αγαπώ». 
Ακολουθούν πολλές θεατρικές επιτυχίες, είτε συμμετέχοντας σε άλλους θιάσους είτε με δικούς του, σε έργα ξένων και Ελλήνων συγγραφέων, «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα», «Τρικυμία», «Ποπολάρος», «Υπηρέτης δυο αφεντάδων», «Θανασάκης ο πολιτευόμενος», «Μια τσουκνίδα στις βιολέτες», «Εξοχικόν κέντρο ο Έρως», «Ζήτω ο γάμος», «Γλυκιά Ίρμα», «Θεσμοφοριάζουσες», «Ξύπνα Βασίλη», «Η εύθυμη χήρα», «Πλούτος» κ ά  Έλαβε μέρος σε περισσότερες από 90 ταινίες, με πρώτη το 1948 «Εκατό χιλιάδες λίρες» και ακολουθούν «Μαντάμ Σουσού», «Τζο ο Τρομερός», «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», «Ο δράκος», «Στουρνάρα 288», «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες», «Η κυρία του κυρίου», «Το δόλωμα», «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», «Ο Στρατής παραστράτησε», «Ξεβράκωτος Ρωμιός», «Απίθανοι, αλλιώτικοι κι ωραίοι», «Οι φανταρίνες», «Ο μελισσοκόμος», με τελευταία το 1997 «Το παλτό». Συμμετείχε ακόμα και σε τηλεοπτικές σειρές: «Θεατρικά έργα με τον Ντίνο Ηλιόπουλο», «Ο Ντίνος στην χώρα των θαυμάτων», «Ο ανθρωπάκος», «Η ζωή που δεν έζησα» κ ά. 

Έγραψε ποιήματα, την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Ένας Ηλιόπουλος, ονόματι Ντίνος», ευθυμογραφήματα, αλλά και τρεις δίσκους. Ήταν παντρεμένος από το 1964 με την Γερμανίδα Χίλντεγκαρντ και είχε αποκτήσει 2 κόρες, την Εβίτα, γνωστή γυμνάστρια και την Χίλντα, που του χάρισαν 3 εγγόνια. Πέθανε στις 4 Ιουνίου του 2001, μετά από πολύχρονη ασθένεια και ετάφη στο Α΄ Νεκροταφείο, όπου από δική του επιθυμία αναγράφει το σκωπτικό: «Γυναίκες, δυστυχώς δεν μπορώ να σηκωθώ»