Εκοιμήθη στις 14 Σεπτεμβρίου του 407
Γεννήθηκε στην Αντιόχεια πιθανώς το 347 και ανατράφηκε με χριστιανικές αρχές από την μητέρα του Ανθούσα, καθώς έμεινε σε μικρή ηλικία ορφανός από τον πατέρα του. Σπούδασε ρητορική και φιλοσοφία με δάσκαλους τον Λιβάνιο και τον Ανδραγάθιο. Χειροτονήθηκε διάκονος, έπειτα πρεσβύτερος και το 397 πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, διακρινόμενος για το σπουδαίο ποιμαντορικό και φιλανθρωπικό του έργο. Αναδιοργάνωσε την εκκλησία, έκανε κάθαρση του κλήρου, ανέπτυξε κοινωνική και συγγραφική δράση. Συνέγραψε θεολογικές πραγματείες με ονομαστότερη την «Περί ιεροσύνης», και επιστολές, από τις οποίες σώθηκαν 236.
Θεωρείται από τους κορυφαίους εκκλησιαστικούς ρήτορες γι’ αυτό και επονομάζεται Χρυσόστομος, ενώ συγκαταλέγεται ανάμεσα στους τρεις Ιεράρχες. Κατακρίνοντας δημόσια την ακολασία και την παρανομία του αυτοκρατορικού περιβάλλοντος και συγκεκριμένα της Ευδοξίας, εξορίστηκε πολλές φορές. Κουρασμένος από τις πολλές κακουχίες, την έντονη ασκητική ζωή και βαριά άρρωστος εκοιμήθη στις 14 Σεπτεμβρίου του 407 στα Κόμανα του Πόντου. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 27 Ιανουαρίου του 438 η λάρνακα με το λείψανο του αγίου μεταφέρθηκε με λαμπρή και συγκινητική πομπή στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε στο Άγιο Βήμα του ναού των Αγίων Αποστόλων. Η ανακομιδή των λειψάνων του τιμάται στις 27 Ιανουαρίου.
Γεννήθηκε στην Αντιόχεια πιθανώς το 347 και ανατράφηκε με χριστιανικές αρχές από την μητέρα του Ανθούσα, καθώς έμεινε σε μικρή ηλικία ορφανός από τον πατέρα του. Σπούδασε ρητορική και φιλοσοφία με δάσκαλους τον Λιβάνιο και τον Ανδραγάθιο. Χειροτονήθηκε διάκονος, έπειτα πρεσβύτερος και το 397 πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, διακρινόμενος για το σπουδαίο ποιμαντορικό και φιλανθρωπικό του έργο. Αναδιοργάνωσε την εκκλησία, έκανε κάθαρση του κλήρου, ανέπτυξε κοινωνική και συγγραφική δράση. Συνέγραψε θεολογικές πραγματείες με ονομαστότερη την «Περί ιεροσύνης», και επιστολές, από τις οποίες σώθηκαν 236.
Θεωρείται από τους κορυφαίους εκκλησιαστικούς ρήτορες γι’ αυτό και επονομάζεται Χρυσόστομος, ενώ συγκαταλέγεται ανάμεσα στους τρεις Ιεράρχες. Κατακρίνοντας δημόσια την ακολασία και την παρανομία του αυτοκρατορικού περιβάλλοντος και συγκεκριμένα της Ευδοξίας, εξορίστηκε πολλές φορές. Κουρασμένος από τις πολλές κακουχίες, την έντονη ασκητική ζωή και βαριά άρρωστος εκοιμήθη στις 14 Σεπτεμβρίου του 407 στα Κόμανα του Πόντου. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 27 Ιανουαρίου του 438 η λάρνακα με το λείψανο του αγίου μεταφέρθηκε με λαμπρή και συγκινητική πομπή στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε στο Άγιο Βήμα του ναού των Αγίων Αποστόλων. Η ανακομιδή των λειψάνων του τιμάται στις 27 Ιανουαρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου