Η Διδώ Σωτηρίου το
γένος Παππά γεννήθηκε το 1909 στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας. Τέλειωσε το Γυμνάσιο
και σπούδασε γαλλικά στην Αθήνα, που είχαν εγκατασταθεί μετά την Μικρασιατική καταστροφή.
Συνέχισε τις σπουδές της στην Σορβόννη. Το 1933
παντρεύτηκε τον καθηγητή Μαθηματικών Πλάτωνα Σωτηρίου. Εργάστηκε από το 1936 σαν δημοσιογράφος και
αρχισυντάκτρια σε πολλά έντυπα και εφημερίδες και πήρε ενεργό μέρος στην
αντίσταση. Άρχισε να γράφει από το 1959, με πρώτο μυθιστόρημα «Οι νεκροί
περιμένουν». Αντλεί την θεματολογία των έργων της από την Μικρασιατική
καταστροφή και τα περισσότερα μυθιστορήματά της είναι βιωματικά, με πιο γνωστό το
«Ματωμένα χώματα» Άλλα έργα της: «Ηλέκτρα», «Εντολή», «Μέσα στις φλόγες»,
«Κατεδαφιζόμεθα», «Θέατρο». Το 1989 τιμήθηκε με το Ειδικό Κρατικό Βραβείο
Λογοτεχνίας και το 1990 με το Βραβείο
της Τάξεως των Γραμμάτων και Καλών Τεχνών από την Ακαδημία Αθηνών. Το 2001 η Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων θέσπισε
προς τιμήν της βραβείο δίνοντας το όνομά της. Πέθανε στις 23 Σεπτεμβρίου 2004 στην Αθήνα σε ηλικία 95 ετών.
Απόσπασμα «Οι
πρόσφυγες»
…Τρέμαν ακόμα από το φόβο. Τα μάτια τους ήταν κόκκινα απ' το
αιμάτινο ποτάμι της κόλασης που διάβηκαν. Και σαν πάτησαν σε στέρεο έδαφος,
μετρήθηκαν να δουν πόσοι φτάσανε και πόσοι λείπουν. Κι οι ζωντανοί δεν το
πιστεύανε, μόνο άπλωναν τα χέρια τους στο κορμί τους και το ψάχνανε, για να
βεβαιωθούνε πως δεν ήταν βρικόλακες. Και ψάχνανε και για την ψυχή τους, να δουν
αν ήταν στη θέση της. Μ' αυτή ήταν άφαντη. Είχε μείνει πίσω στην πατρίδα, κοντά
στους αγαπημένους νεκρούς και στους αιχμαλώτους, κοντά στα σπιτάκια, στα
χωράφια, στις δουλειές και στα καζάντια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου