Κωνσταντίνος Κανάρης

Ο Κωνσταντίνος Κανάριος όπως ήταν το πραγματικό του όνομα γεννήθηκε στα Ψαρά το 1790. Έμεινε από μικρός ορφανός και καθώς αναγκάστηκε να μπει ναύτης, στο καράβι του Μπουρέκα ως ναύτης, δεν έμαθε πολλά γράμματα. Έγινε όμως ένας από τους πιο καλούς θαλασσινούς του νησιού του. Το καλοκαίρι του 1822, μετά την καταστροφή της Χίου από τον τούρκο ναύαρχο Καρά Αλή, ζήτησε από την κυβέρνηση να του δώσουν ένα από τα μπουρλότα, για να εκδικηθεί. Πράγματι κατευθύνθηκε στο λιμάνι της Χίου, που ήταν αραγμένη η τουρκική αρμάδα, καθώς οι τούρκοι γιόρταζαν το μπαϊράμι και κόλλησε το μπουρλότο του στην ναυαρχίδα και βάζοντάς του φωτιά την τίναξε στον αέρα και μαζί και όλους τους ναυάρχους του τούρκικου στόλου και τον Καρά Αλή, που ήταν μέσα.
Τον Οκτώβριο του ιδίου έτους, στην Τένεδο καίει με το μπουρλότο του την αντιναυαρχίδα. Αρχίζουν όλοι να τον θαυμάζουν για τα κατορθώματά του. Η κυβέρνηση θέλει να τον τιμήσει κάνοντάς τον ναύαρχο, μα εκείνος αρνείται και το μόνο που ζητάει είναι μπουρλότα για να εξακολουθήσει το έργο του. Το καλοκαίρι του 1824 ορκίζεται να εκδικηθεί την καταστροφή του νησιού του. Καίει μια φρεγάτα στην Σάμο. Το 1925 θέλει να εκτελέσει ένα παράτολμο σχέδιο, να κάψει τον αιγυπτιακό στόλο, στην Αλεξάνδρεια που ετοιμαζόταν να μεταφέρει στην Πελοπόννησο τον εχθρικό στρατό. Φτάνει ως εκεί, μα η τύχη αυτή την φορά δεν τον βοήθησε. Μετά την απελευθέρωση και κατά την βασιλεία του Όθωνα ο Κανάρης έφτασε στα ανώτερα ναυτικά και πολιτικά αξιώματα. Το 1836 ήταν μέλος της τριμελούς επιτροπής, που πήγε στην Κοπεγχάγη να προσφέρει τον θρόνο της Ελλάδας στον Γεώργιο Α΄. Τα κατορθώματά του μπουρλοτιέρη ύμνησαν πολλοί Έλληνες και ξένοι ποιητές και το όνομά του αρκετές φορές τίμησαν καράβια του πολεμικού μας ναυτικού. Πέθανε από συμφόρηση στις 2 Σεπτεμβρίου του 1877.