Θήβα και Λειβαδιά

Η Λειβαδιά ή Λεβαδιά, είναι πρωτεύουσα του νομού Βοιωτίας και είναι κτισμένη στις βόρειες πλαγιές του Ελικώνα. Απέχει από την Αθήνα 130 χιλιόμετρα.

Θεωρείται ότι κτίστηκε πριν τον τρωικό πόλεμο και ανήκε στην Βοιωτική Συνομοσπονδία. Σημαντικές καταστροφές υπέστη κατά τον Μεσαίωνα, ωστόσο ανακτά την δόξα της μετά την κατάκτησή της από τον Όθωνα Ντελαρός. Οι Τούρκοι την κατέλαβαν το 1460 και ο Αθανάσιος Διάκος την απελευθέρωσε στις 31 Μαρτίου του 1821, ύστερα από σύντομη πολιορκία.

Σήμερα αποτελεί σημαντικό γεωργικό και εμπορικό κέντρο. Ακόμα έχει ζωηρή τουριστική κίνηση από τα αξιοθέατα που διαθέτει, αλλά και λόγω της θέσεώς της, καθώς από κει περνούν όσοι πάνε για τους Δελφούς.

Στα αξιοθέατα της, η γραφική τοποθεσία Κρύα με τους καταρράκτες και τα γάργαρα νερά, το μαντείο του Τροφωνίου ερειπωμένο σήμερα, οι πηγές του ποταμού Ερκύνα, που διαρρέει την πόλη, Λήθη και Μνημοσύνη, το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, η μονή Λυκουρέση, το μεσαιωνικό κάστρο, το εθνικό και ιστορικό μουσείο κ ά.

ΘΗΒΑ

Απέχει από την Αθήνα 70 χιλιόμετρα και συνδέεται με οδικό αλλά και με το σιδηροδρομικό δίκτυο Αθηνών –Θεσσαλονίκης. Είναι κτισμένη στο κέντρο της Βοιωτικής πεδιάδας και αποτελεί αξιόλογο γεωργικό κέντρο.

Ιδρυτής της πόλης κατά την μυθολογία, ο εγγονός του Ποσειδώνα, ο Κάδμος ο οποίος γύριζε παντού για να βρει την αδελφή του Ευρώπη που την είχε αρπάξει ο Δίας. Από αυτόν ονομάστηκε και η Ακρόπολη της Θήβας, Καδμεία.

Σύμφωνα όμως με τον Όμηρο την Θήβα έκτισαν οι δίδυμοι αδελφοί Αμφίωνας και Ζήθος. Μάλιστα και η ονομασία της προέρχεται από την γυναίκα του Ζήθου, Θήβη. Από τους πρώτους κατοίκους της Θήβας, ο βασιλιάς Λάιος ο πατέρας του Οιδίποδα, που το δράμα του έδωσε άφθονο υλικό στους τραγικούς ποιητές της αρχαιότητας Σοφοκλή, Ευριπίδη και Αισχύλο.

Η Θήβα κατά τους ιστορικούς χρόνους υπήρξε η ισχυρότερη από τις 12 πόλεις της Βοιωτίας. Οι Θηβαίοι στρατηγοί Πελοπίδας και Επαμεινώνδας την λάμπρυναν και την κατέστησαν την ισχυρότερη ελληνική πόλη της εποχής εκείνης. Η παρακμή της αρχίζει μετά την μάχη της Μαντινείας, το 362 πΧ, ενώ καταστράφηκε εκ θεμελίων, -μόνο το σπίτι του Πίνδαρου σεβάστηκε- από τον Μέγα Αλέξανδρο το 335 πΧ. Στην Βυζαντινή εποχή γνωρίζει μεγάλη ακμή με την μεταξουργία, ακμή που συνεχίστηκε και μετά την κατάκτησή της από τους Φράγκους. Το 1460 την κατέλαβαν οι Τούρκοι απελευθερώθηκε από τον Δημήτριο Υψηλάντη το καλοκαίρι του 1829.

Η σημερινή πόλη χτίστηκε 4 φορές, καθώς υπέστη μεγάλες καταστροφές από τους σεισμούς του 1853, 1893, 1914 και 1981

Στα αξιοθέατά της περιλαμβάνεται το αρχαιολογικό της μουσείο, με ευρήματα από ολόκληρη την Βοιωτία, ο ναός του Ισμηνίου Απόλλωνα, η πηγή των Αγίων Θεοδώρων ή Οιδιπόδεια Κρήνη, καθώς ο Οιδίποδας εκεί ξέπλυνε το αίμα μετά τον φόνο του πατέρα του Λάιου, οι μυκηναϊκοί τάφοι που υπάρχουν στην περιοχή, η εκκλησία της Αγίας Φωτεινής, η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης.

Ακόμα το λιοντάρι στην Χαιρώνεια, τα ερείπια των αρχαίων πόλεων Πλαταιών και Τανάγρας, το ιερό του Πτώου Απόλλωνα, το μοναστήρι του Σωτήρα στο χωριό Ύπατο το μοναστήρι της Παναγίας της Σκριτούς στον Ορχομενό, την Μονή του Οσίου Λουκά, κοντά στο Δίστομο, το μαρτυρικό χωριό Δίστομο.

Στα προϊόντα της περιοχής περιλαμβάνονται ελιές, ελαιόλαδο, όσπρια, κηπευτικά, κτηνοτροφικά προϊόντα, γάλα, τυρί, γιαούρτι, αλλά και αρνιά και κατσίκια.