Οι ολυμπιακοί αγώνες
ήταν οι περιφημότεροι και σπουδαιότεροι αγώνες των Ελλήνων και γίνονταν κάθε
τέσσερα χρόνια, κατά το καλοκαίρι στην Ολυμπία.
Από τα μυθικά χρόνια
αρχίζει η τέλεση των αγώνων και για ιδρυτή τους αναφέρουν τον Ιδαίο Ηρακλή.
Αλλά και ο Ηρακλής ο γνωστός ήρωας, τέλεσε στην Ολυμπία αγώνες αφού νίκησε τον
βασιλιά της Ήλιδας Αυγεία και φύτεψε την ελιά, που με τα κλωνάρια της
στεφάνωναν τους νικητές. Για ιδρυτή και αναδιοργανωτή όμως των αγώνων θεωρούν
τον βασιλιά της Ήλιδας Ίφιτο, καθώς από τότε οι αγώνες ορίστηκαν ως πανελλήνια
γιορτή. Από το 776 π Χ κήρυκες από την Ηλεία ανήγγελλαν την τέλεση των ολυμπιακών αγώνων κι άρχιζε η
εκεχειρία, δηλ σταμάταγαν οι εχθροπραξίες. Από όλα τα μέρη της Ελλάδος πολλοί
αθλητές και χιλιάδες θεατές μαζεύονταν στην Ολυμπία. Οι αγώνες άρχιζαν με
μεγαλόπρεπες θυσίες στον Δία κι άλλους θεούς από τους ιερείς της Ολυμπίας. Μόνο
οι ελεύθεροι πολίτες Έλληνες αγωνίζονταν, ενώ θεατές μπορούσαν να είναι και
βάρβαροι. Εκτός από την ιέρεια της θεάς Δήμητρας, σε καμιά άλλη γυναίκα δεν
επιτρεπόταν να παρακολουθεί τους αγώνες. Το κυριότερο αγώνισμα ήταν ο δρόμος
στο στάδιο. Αργότερα πρόσθεσαν το πένταθλο (άλμα, δίσκος, ακόντιο, δρόμος και
πάλη), την αρματοδρομία (με τέθριππο) και παγκράτιο (πάλη και πυγμαχία) και
τέλος αγωνίσματα για παιδιά. Τους αγώνες διεύθυναν οι ελλανοδίκες, οι οποίοι
στεφάνωναν τους νικητές με κότινο (κλαδί αγριελιάς) στο τέλος των αγώνων. Το
στεφάνωμα του νικητή δεν ήταν μόνο γι αυτόν εξαιρετική τιμή, αλλά και για τους
συγγενείς και την πατρίδα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου