Ντίνος Ηλιόπουλος

Στις 4 Ιουνίου του 2001, λίγες μέρες πριν τα ογδοηκοστά όγδοα γενέθλιά του, πέθανε ο μεγάλος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 12 Ιουνίου του 1913 από Έλληνες γονείς. Παρακολούθησε  μαθήματα σε ιδιωτική σχολή θεάτρου και πρωτοεμφανίζεται στο θέατρο το 1944 με τον θίασο της Κατερίνας στο έργο του Λεό Λέντς «Κυρία σας αγαπώ». Ακολουθούν πολλές θεατρικές επιτυχίες, είτε συμμετέχοντας σε άλλους θιάσους είτε με δικούς του, σε έργα ξένων και Ελλήνων συγγραφέων, «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα», «Τρικυμία», «Ποπολάρος», «Υπηρέτης δυο αφεντάδων», «Θανασάκης ο πολιτευόμενος», «Μια τσουκνίδα στις βιολέτες», «Εξοχικόν κέντρο ο Έρως», «Ζήτω ο γάμος», «Γλυκιά Ίρμα», «Θεσμοφοριάζουσες», «Ξύπνα Βασίλη», «Η εύθυμη χήρα», «Πλούτος» κ ά Έλαβε μέρος σε περισσότερες από 90 ταινίες, με πρώτη το 1948 «Εκατό χιλιάδες λίρες» και ακολουθούν «Μαντάμ Σουσού», «Τζο ο Τρομερός», «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», «Ο δράκος», «Στουρνάρα 288», «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες», «Η κυρία του κυρίου», «Το δόλωμα», «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», «Ο Στρατής παραστράτησε», «Ξεβράκωτος Ρωμιός», «Απίθανοι, αλλιώτικοι κι ωραίοι», «Ο μελισσοκόμος», με τελευταία το 1997 «Το παλτό». Συμμετείχε ακόμα και σε τηλεοπτικές σειρές: «Θεατρικά έργα με τον Ντίνο Ηλιόπουλο», «Ο Ντίνος στην χώρα των θαυμάτων», «Ο ανθρωπάκος», «Η ζωή που δεν έζησα» κ ά. Έγραψε ποιήματα, την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Ένας Ηλιόπουλος, ονόματι Ντίνος», ευθυμογραφήματα, αλλά και τρεις δίσκους. Για το έργο του τιμήθηκε από την πολιτεία με τον Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου του Α΄ , με το Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών.